Het is bijna tijd om de rode bessen te oogsten. Twee struiken hangen helemaal vol. Ik laat ze het liefst zo lang mogelijk hangen, mijn ervaring is dat ze dan zoeter en soms ook nog wat dikker zijn. Maar het is opletten geblazen want verrotte besjes smaken helemaal niet.
Ik heb dit jaar ook voor het eerst (rode) kruisbessen geoogst. Ik heb het struikje gekocht omdat ik zulke lekkere kruisbessentaart had gehad bij mijn moeder. Misschien niet het meest voor de hand liggende argument voor het kweken van kruisbessen, maar ach, soms hoeft het ook niet logisch te zijn. Ik heb ze al geproefd maar erg bijzonder smaakvol vond ik ze niet. Wat dat betreft is het ook nog even zoeken naar het beste moment om te oogsten. Maar goed, ik heb nog even om dat uit te proberen want voor de taart er is heb ik nog wel één (of twee) jaar.
Vorig jaar ging mijn bessenoogst vrijwel geheel verloren. De duiven hadden de bessen eerder weten te vinden dan dat het zonlicht ze rood kon maken. Waar ik in mijn vorige volkstuin maar weinig last had van de duiven (misschien dat een vijfde van de oogst werd opgesnoept), was het hier in no-time verorberd. Dat is natuurlijk eens en nooit weer. Dus dit jaar ben ik op tijd begonnen met het beschermen van mijn besjes.
Al enige tijd ben ik bezig om mijn fruithoek op orde te maken. Met al het fruit bij elkaar in de buurt is het makkelijker om er één groot net overheen te maken en zo alles tegelijk te bescheremen. Het net lag al klaar in de kist, het moest alleen nog over alles heen.
Het is een hele constructie geworden. Pvc-buizen zijn makkelijk te gebruiken voor een tijdelijke constructie. Je steekt ze in de grond en het staat. Een mooie boog waar een net aan vastgemaakt kan worden. De langste pvc-buizen die ik heb zijn 4 meter. Dat lijkt heel wat, maar het was niet genoeg om zowel over de pergola te gaan om vervolgens aan beide kanten stevig in de aarde te staan. Dus knoopten we met tie-wraps de boel aan de pergola vast. Het net ging eroverheen en alles werd goed vast gezet met haringen.
Ik moet zeggen, het ziet er niet professioneel uit. Maar ach, als het maar werkt, daar gaat het om. Het enige wat ik goed in de gaten moet houden is dat de druif links genoeg de ruimte krijgt om te groeien. Zodra de takjes door het net heen gaan en vervolgens groter worden krijg ik ze niet meer terug. Regelmatig even de druif de goede kant op leiden kan een hoop problemen voorkomen.
En het lijkt precies op tijd klaar, want het lijkt erop dat de eerste besjes al een beetje kleur beginnen te krijgen. Als ze allemaal groot worden staat ons een prachtige oogst te wachten!
De eerste aardbeien zijn verorberd. De paar planten die nog ergens in een hoekje in de tuin staan vertoonden opeens rode vruchten. O ja, wel handig om de aardbeien te oogsten. Het bleek nog mee te vallen, er was er slechts één overrijp. Opeens gaat het hard, twee dagen later is er alweer een hele lading rood. En dat met die paar kleine plantjes. Zelf heb ik helaas een allergie voor de aardbeien ontwikkeld, maar mijn man is er dol op en zo zijn er toch wat aardbeiplantjes in de tuin blijven staan.
Gelukkig mag ik de andere rode vruchtjes van de tuin wél eten, en die zijn zo mogelijk nog lekkerder: de rode bessen. In een struik zitten al hele trossen en de eerste bessen kleuren al rood. Het zou verstandig zijn om er een net overheen te maken, het zou me niet verbazen als de vogels eraan zitten. Maar eerst zal ik het stukje tuin daar nog wat meer op orde moeten krijgen, anders groeien de pispotjes onder het net de struik in en ben ik alsnog mijn oogst kwijt.
Hoogseizoen, zo wordt de huidige periode genoemd bij vakantiehuisjes. Bij het tuinieren kun je het ook zo noemen. Niet alleen kan er royaal geoogst worden, ook het onkruid groeit flink door. Met een beetje pech moet er veel water gegeven worden (al valt het momenteel gelukkig mee, alleen in de kas) en dan is er nog het verwerken van de oogst. Het kleinfruit gaat bij mij vrij vlot de vriezer in maar die was laatst behoorlijk vol. Tijd om jam te maken.
Voor het eerst maakte ik een keer jam van enkel rode bessen. Ik ben erg benieuwd naar de smaak. Ik had ook al genoeg bramen verzameld om nog een combinatie te maken van rabarber, braam en rode bes. Opeens was de vriezer weer een stuk ruimer. Gelukkig maar want ik kan zo royaal bonen plukken dat de ruimte ook zó weer gevuld is. De courgettes stapelen zich ook al op, dat wordt binnenkort zoetzuur maken.
Afgelopen week was mijn tuin onder het beheer van mijn tuinmaatje en vandaag was ik reuze benieuwd hoe alles groeide en bloeide. Een week geleden plukte ik al een enkele framboos en ook de rode besjes begonnen al behoorlijk rijp te worden. De oogst vandaag overtrof echter al mijn verwachtingen. Na drie bakjes rode bessen (goed voor zo’n 1,1 kilo) liet ik de rest maar hangen. Tenslotte moet ik het ook nog opeten, al is dat met rode besjes helemaal geen probleem. De rest mag nog wat dikker worden. Een bakje frambozen, twee dikke snackkomkommers, een flinke hand vol doperwten en anderhalf bakje kapucijners. O, en niet te vergeten het bosje bloemen. Ik had keuze genoeg uit bloemsoorten maar hield het bij enkel anjers.
Het liefst geef ik vanavond een oogstfeest maar kun je in je eentje een feestje vieren? Of ik moet de logeerhond meetellen, dan zijn we met twee. Alleen denk ik niet dat de logeerhond rode besjes lust.
Het ziet er dit jaar heel goed uit wat betreft mijn rode bessenstruik. De struik die ik nu voor het 3e jaar in mijn tuin heb staan (en waar ik nog maar weinig oogst van heb gehad ivm luizenplagen) gedijt goed op zijn nieuwe plekje. Slechts twee keer dit voorjaar heb ik wat gespoten met water en groene zeep tegen de luis en het ziet er vrij rustig uit wat plagen betreft. Voor het eerst zie ik lieveheersbeestjes in deze struik in plaats van mieren. (het liefst spuit ik nu dus helemaal niet meer en hoop ik dat deze beestjes de plaag tegenhouden, ik wil ze in ieder geval niet vergiftigen!) De lieveheersbeestjes zijn goede bestrijders van luizen, de mieren echter houden een luizenplaag in stand.
En wát een bloemetjes zitten er in de struik! Wauw… 🙂 Daar word ik wel erg blij van. De oogst is er natuurlijk nog niet, maar het ziet er in ieder geval stukken beter uit dan de afgelopen twee jaar! En dan heb ik ook nog twee kleine struikjes voor rode bes. Het zou wel eens een noemenswaardige oogst kunnen worden.
Vandaag lekker bezig geweest met jam maken. Toen ik gister de vruchten uit de vriezer haalde (ik moest ’t natuurlijk eerst opsparen voor ik het tot jam kon verwerken maar onderhand zat de vriezer al behoorlijk vol) en het ging wegen kwam ik uit op 2,8 kg. Behalve de bramen (1,4 kg) komt alles uit eigen tuin: aardbeien, frambozen en japanse wijnbes.
Samen met nog wat appel en rode bessensap heb ik vrijwel alle potjes die ik nog in huis had gevuld met jam. In totaal 23 potjes bramen- of meervruchtenjam. Ik geloof dat ik onderhand met alle jam niet meer echt van een wintervoorraad kan spreken maar eerder van een magazijn voor het komende jaar (of jaren) maar dat geeft niets. Als het vacuüm is blijft het nog heel lang goed. En op twee potjes na zijn ze dat ook allemaal. Cadeau geven is ook erg leuk. En als je een andere reden hebt waarom je een potje jam zou moeten krijgen hoor ik het wel 😉