Oogsten

Terwijl de regen toeneemt en de tuinuren minderen, lijkt het of de oogst nog steeds toeneemt. Maandag nam ik deel één van de oogst mee, dinsdag deel twee. En eigenlijk ben ik ook nog vergeten de bramen te plukken.

Zo heb ik maar weer een deel van de druivenoogst geplukt, dat zal nog wel even doorgaan. Het werd een bescheiden emmertje. De tomaten worden al wat minder, een deel van de tomaten rotten aan de plant, met name de vleestomaten. Soms kan ik nog een paar redden voor ze bedorven zijn dus de plant blijft toch nog even staan. Van één week werd het een emmertje vol. De komkommertjes uit de tunnelkas, de eerste paar paprika’s, gele framboos, courgettes, spinazie, dikke komkommers uit de kas, de gele meloen (helaas al wat té rijp maar wel erg zoet) en… de eerste droogbonen. Toen de zak vol was met kievitsbonen ben ik maar gestopt met plukken. Tenslotte moet het thuis ook nog ergens liggen te drogen en het moest nog passen in de fietstas. Ik vergeet nog helemaal de spitskool te noemen. De 2e van vier. Een leuke verrassing toen ik enige tijd geleden ontdekte dat de spitskool helemáál niet mislukt was, maar al volop stond te groeien. En ik maar denken dat het witte kool was… 😀

Dikke(re) druiven

Elke keer lijken de druiven dikker en donkerder als ik op de tuin kom. Terwijl ik laatst al drie kilo had geoogst worden de druiven eigenlijk nog steeds beter. Zo langzamerhand beginnen ze qua dikte aardig in de buurt te komen van de “professionele” druiven. Zo leuk!

Verder gaan de bramen en de gele framboos momenteel hard, al is de braam al over zijn hoogtepunt heen. Ik eet sla van de spinazie, eet komkommertjes, cherrytomaten, tros- en vleestomaten. En courgette, uiteraard.

Loon in natura

oogstIk kon vandaag weer een royale oogst binnenhalen. Zoals al eerder vermeld kon ik mijn appels oogsten, zes stuks in totaal en dat voor zo’n klein boompje dat nog maar een jaar in mijn tuin staat.

Verder komkommers, bieten, tomaten, frambozen, bramen, lampionnetjes, courgette, een preitje en wat bleekselderij, wat koolblad voor de rupsen, een vergeten ui en bloemen.

En niet te vergeten: wat mini-druifjes, de eerste!

Oogsttijd

Wat is het heerlijk om de oogst binnen te halen na heel veel zaaien, onkruid wieden, water geven en verzorgen. Alles van tuinieren is héérlijk, echt, maar oogsten is toch wel het mooiste onderdeel van het hele proces. Vandaag kon ik een grote oogst binnenhalen. Helaas ligt er nog wat in mijn tuin dat ik ben vergeten mee te nemen. Hopelijk kan het wat hebben en kan ik het de volgende keer gewoon meenemen. Dus, bedenk er nog even twee courgettes bij als je de foto bekijkt. P_20150821_185105

Linksboven: pompoen en mini-pompoen, rechts ervan tomaten, 2x bosje bloemen, 2,5 bakje bramen,

Voorste rij: linker bakje droogbonen, daarna een bakje sperziebonen, wat aardbeien en hele dikke komkommers. 

Voor de variatie…

… maakte ik nogmaals jam. Dit keer geen aardbei-rabarberjam maar jam van bramen, aardbeien, japanse wijnbes, frambozen, pruimen en appel. De vriezer is opeens bijna leeg en het aanrecht staat vol potjes overheerlijke jam. Van de laatste kilo pruimen kan ik nog één keer jam maken en dan is het toch echt gebeurd voor dit jaar. Want wat moet ik met nóg meer jam? Tenslotte hoef ik niet dagelijks te jureren bij een ‘verzorg een leuke zeildag’ en lopen die verjaardagen ook niet echt storm. Maar ja, het maken is zo leuk hè…

Maar nu is er, behalve dat de grens van het normale nadert, een andere grens bereikt, namelijk de hoeveelheid beschikbare potjes. Als het goed is heb ik nog net genoeg voor de pruimenjam en dan zijn ze echt allemaal vol.

Zo nu en dan gaat er een potje weg omdat het deksel niet meer goed is. Dan is het niet vacuüm en heb ik mogelijk een keer het potje niet open kunnen krijgen en het deksel geforceerd. Of, zoals vanmiddag het geval was, het deksel draait door. Toen ik hier tijdens het potjes vullen achter kwam, goot ik snel de jam over in een ander potje. Dat potje was echter kleiner en de jam stroomde rijkelijk over het aanrecht. Tijd om te proeven! En het potje kon erna bij de afwas want een plakkerig verjaardagscadeau geven kan natuurlijk niet.

 

Fruit

peerDit jaar kan ik al een stuk meer fruit oogsten dan vorig jaar. Niet alleen geven de frambozenstruiken en aardbeiplantjes meer oogst, ook de Japanse wijnbes produceert veel lekkers en inmiddels heb ik ook de eerste eigen bramen geplukt. Deze keer was het kleinfruit voor de jam, andere keren smikkel ik er ’s avonds lekker van.

En dan de perenboom. Elke keer kijk ik of de twee peren er nog aan zitten. Inmiddels hebben ze al een volwassen grootte bereikt. Voorzichtig voelde ik hoe stevig ze waren. Prompt liet er een peer los en zo heb ik ook de eerste peer geoogst. Hij is nogal stevig dus ik laat hem nog een paar dagen liggen. Voorpret is ook leuk, ik vind het erg leuk om peren te eten van eigen tuin! Ik ben heel benieuwd hoe het zal smaken. Al kan de peer me al bijna niet meer teleurstellen, zoveel heb ik er al van genoten.

Jam

Vandaag lekker bezig geweest met jam maken. Toen ik gister de vruchten uit de vriezer haalde (ik moest ’t natuurlijk eerst opsparen voor ik het tot jam kon verwerken maar onderhand zat de vriezer al behoorlijk vol) en het ging wegen kwam ik uit op 2,8 kg. Behalve de bramen (1,4 kg) komt alles uit eigen tuin: aardbeien, frambozen en japanse wijnbes.

Samen met nog wat appel en rode bessensap heb ik vrijwel alle potjes die ik nog in huis had gevuld met jam. In totaal 23 potjes bramen- of meervruchtenjam. Ik geloof dat ik onderhand met alle jam niet meer echt van een wintervoorraad kan spreken maar eerder van een magazijn voor het komende jaar (of jaren) maar dat geeft niets. Als het vacuüm is blijft het nog heel lang goed. En op twee potjes na zijn ze dat ook allemaal. Cadeau geven is ook erg leuk. En als je een andere reden hebt waarom je een potje jam zou moeten krijgen hoor ik het wel 😉

jam makeneen lekkere zoete soepeven duwen door de trechter23 potjes jam

 

 

 

Sappig

Toen ik gister in mijn tuin bezig was ben ik ook bezig geweest om de frambozenstruiken enigszins langs een draad te leiden. Ze groeien razendsnel en ik hoop dat ik de vruchten wat makkelijker kan vinden als de takken langs een draad lopen in plaats van dat ze alle kanten opsteken.

Halverwege dit jaar heb ik een bramenstruik gekregen. Ik heb deze toen tussen de frambozenstruiken ingezet maar dat blijkt nu veel te krap te zijn. Als alle bieten zijn geoogst zal ik de braam verplanten zodat het daar de ruimte heeft om verder te groeien. En dan zal ik er meteen wat stokken en draden bijzetten zodat ik het netjes kan leiden.

Ik vraag me echter af waarom ik een bramenstruik heb. Ze kunnen ontzettend groot worden, maar dat wist ik van tevoren wel. Ik hoop de struik met wat beleid nog in toom te kunnen houden. Nee, ik ben om een andere reden gaan twijfelen. Drie keer in de week fiets ik namelijk een route waar heel wat bramenstruiken langs de weg staan. Vandaag had ik een bakje bij me en ben ik gestopt om wat te plukken. In mum van tijd was het bakje vol met dikke, sappige, donkere bramen. Ik kan binnenkort weer jam maken! En die struiken staan daar zomaar, in niemandsland, met weinig kapers op de kust. Ik hoef er niks voor te doen, en dat is nog het allerleukst.

Alleen die stekels, dat is een nadeel. Ik moest er vanmiddag nog eentje uit mijn vinger plukken. Dat is dan weer het voordeel van de struik in mijn tuin; een doornloze braam.