… maakte ik nogmaals jam. Dit keer geen aardbei-rabarberjam maar jam van bramen, aardbeien, japanse wijnbes, frambozen, pruimen en appel. De vriezer is opeens bijna leeg en het aanrecht staat vol potjes overheerlijke jam. Van de laatste kilo pruimen kan ik nog één keer jam maken en dan is het toch echt gebeurd voor dit jaar. Want wat moet ik met nóg meer jam? Tenslotte hoef ik niet dagelijks te jureren bij een ‘verzorg een leuke zeildag’ en lopen die verjaardagen ook niet echt storm. Maar ja, het maken is zo leuk hè…
Maar nu is er, behalve dat de grens van het normale nadert, een andere grens bereikt, namelijk de hoeveelheid beschikbare potjes. Als het goed is heb ik nog net genoeg voor de pruimenjam en dan zijn ze echt allemaal vol.
Zo nu en dan gaat er een potje weg omdat het deksel niet meer goed is. Dan is het niet vacuüm en heb ik mogelijk een keer het potje niet open kunnen krijgen en het deksel geforceerd. Of, zoals vanmiddag het geval was, het deksel draait door. Toen ik hier tijdens het potjes vullen achter kwam, goot ik snel de jam over in een ander potje. Dat potje was echter kleiner en de jam stroomde rijkelijk over het aanrecht. Tijd om te proeven! En het potje kon erna bij de afwas want een plakkerig verjaardagscadeau geven kan natuurlijk niet.