Rabarber

Ik ben beter in het verplanten van een pruimenboom dan van rabarber. Na het verhuizen van 4 rabarberplanten is er nu nog slechts één in leven. Erg jammer want ik houd erg van rabarber.

Vorig jaar waren het er nog twee maar om een onbekende reden is er alsnog eentje doodgegaan. Of beter gezegd: niet meer opgekomen.

Tijd om nieuwe rabarber te kopen. Momenteel moet het meeste online besteld worden maar bij planten is dat niet altijd zo eenvoudig. Bij mijn zoektocht kom ik allerlei obstakels tegen. Zo is er een bedrijf dat de minimale bestelorder heeft opgeschroefd tot 99 euro in verband met corona en de brexit. Zoveel rabarber was ik niet van plan te bestellen.

Een ander bedrijf vermeldt dat de rabarberstekken vallen onder groot vervoer, net als hun fruitbomen, en dat deze ingepland moeten worden om bezorgd te worden. ‘Zelf ophalen is sneller,’ staat er nog bij vermeld. Hmmm, dat klinkt ook niet al te best, tenzij je er in de buurt woont.

Soms hoor ik wel eens dat mensen rabarber zelf zaaien, ik dacht altijd: “Wat omslachtig, je kunt beter een rabarber stekken, dat gaat veel sneller.” Maar ik Ik kom er al achter dat dat toch zo gek nog niet is. Het maakt het vervoer een stuk makkelijker want zaad kan gewoon worden verstuurd per post.

Maar gelukkig kwam er nog een andere oplossing. Inmiddels kunnen we op afspraak een winkel binnen. Mijn man ging voor me op pad en sjeeste in een kwartier door de Intratuin. Het was verbazingwekkend wat hij in dat kwartier allemaal kon vinden. Het waren niet alleen twee mooie rabarberplantjes, maar ook nog eens een paar zakken compost en een heleboel bloembollen voor bijen. En ik meende nog wel dat alleen al het doorlopen van de Intratuin zo’n 10 minuten van je tijd kost. Misschien maar goed ook, dat mijn man voor mij naar de winkel moest. Hij laat zich niet afleiden door prachtige plantjes, aantrekkelijke zaden, handig tuingereedschap en het uitgebreide assortiment aan bloembollen. Waar ik zo twee uur kan struinen tussen de planten (welke afdeling schrap ik als ik maar 15 minuten heb?) kan hij doelgericht het boodschappenbriefje afwerken en er nog een inklapbaar krukje bij op de koop toe nemen. Dat laatste heeft dan weer weinig met tuinieren te maken, maar ons zoontje vind het erg leuk om er tegen aan te gaan staan en zo gezellig te keuvelen terwijl je de vaatwasser inpakt. Minstens zo belangrijk als mooie bloembollen in je tuin.

Vanochtend zijn mijn zoontje en ik even naar de tuin gelopen en de rabarberplanten staan inmiddels op hun nieuwe stek. Dat ze maar lekker mogen groeien en we er, volgend jaar, heerlijke rabarbertaart van kunnen eten.

Groei

Het gaat lekker in de volkstuin. In steeds meer vakken is wat gezaaid of staan de geplande plantjes thuis nog wat te groeien in een kasje. De hagelbui heeft voor zover ik kan zien niet voor schade gezorgd en de regen heeft alles lekker opgefrist. In de fruithoek groeien de bodembedekkers behoorlijk en dat scheelt straks enorm in het onkruid wieden.

De uien schieten de lucht in, een mooi gezicht zo al die groene sprietjes! Verder groeit er prei en wat sla in het vak. En er zijn wat Parijse wortels gezaaid.

16 april 2020
6 mei 2020

De aardbeienplantjes staan er fris bij en zitten boordevol met bloemen. De kapucijners groeien gestaag maar worden helaas aangevreten. Ik vermoed door een of ander kevertje, ik heb er jaarlijks last van. Met een beetje geluk groeien ze harder dan dat ze opgegeten worden en tot nu toe lijkt het daar wel op.

De pruimenboom heeft gebloeid en er groeien inmiddels een heleboel piepklein pruimpjes in de boom.

De japanse wijnbes is nog niet uitgelopen en ik vraag me af of dat nog gaat gebeuren. Eens even rondvragen of die al in blad moet staan op dit moment. Mogelijk heeft deze de verhuizing niet overleefd. Ook de ene braam is nog niet uitgelopen, maar deze is sowieso later dan de andere braam die in de tuin staat. Ik wacht het nog maar even af.

Inmiddels weet ik ook waarom de rabarber zo slecht is opgekomen. Twee van de vier planten zijn verrot. Van de planten die wel zijn opgekomen is er eentje nogal zielig. De planten staan te diep in de grond. Het zou kunnen dat ik ze niet goed geplant heb maar ik vermoed dat ik er teveel mest op gegooid heb waardoor ze dus niet boven de grond zijn gekomen. Erg jammer. Maar nu weet ik tenminste waar het aan ligt. Volgend jaar maar nieuwe plantjes kopen. Dit jaar heb ik dan wat extrra plek voor de vele koolplanten die ik thuis heb voorgezaaid.

Het vak dat ik volgezaaid heb met groenbemester is helemaal groen. Het is nog niet helemaal te zien wat het onkruid is en wat de groenbemester. De witte klaver kan ik er wel in ontdekken maar hoe de Esparette eruit ziet weet ik niet. Ik laat alles nog maar even lekker opkomen. De heermoes en pispotjes heb ik er al eens uitgeplukt, maar die blijven stug terugkomen. Het zij zo. Eerst moeten de kleine plantjes wat meer kunnen hebben voor ik grondiger te werk kan gaan.

Afgelopen week hebben we voor het eerst groente van eigen tuin gegeten. Een kropje sla. Eigenlijk nog wat te klein om al te oogsten, maar met 5 slaplanten die even groot zijn is dat niet erg. Het was heerlijk om weer eens lekkere, verse, knapperige sla uit eigen tuin te kunnen eten! De radijsjes was ik vergeten mee te nemen, die staan er nog voor de volgende krop sla.

Update II

In mijn volkstuin groeien natuurlijk niet alleen maar mooie bloemen, al zou je het soms denken. Tussen de uit de kluiten gewassen Acanthus, de rijkelijk uitgezaaide phacelia, de vele papaver en de explosief groeiende anjers, groeien ook nog ergens wat groenten. En deze groeien minstens zo hard als de bloemen, zo niet nóg harder.

De wortels staan in mooie rijtjes naast de prei. Hoewel de meeste wortels er goed uitzien, lijkt de rode soort het dit jaar nog slechter te doen dan vorig jaar. Het zal wel erg gevoelig zijn voor warmte en droogte want de één na de ander schiet in bloei.

Een paar preiplantjes die ik in het voorjaar heb gekocht om de oogst te spreiden zijn klaar om geoogst te worden. Grote planten, dacht ik. Tot ik er eentje uittrok en ontdekte dat ik ze vergeten ben te ‘zetten’. De onderkant van de schacht is bijna niet wit omdat er maar een paar centimeter onder de grond heeft gezeten. O ja… 😀 Ach, de prei was groot genoeg. Binnenkort de nieuwe, jonge planten maar eens met de pootstok in de grond zetten.

De tomatenplanten groeien goed, ik moet regelmatig dieven. In één week heb ik zo een dief van 20 cm. Dat gaat wel snel met dit weer.

De bonen moest ik tussen het onkruid vandaan vissen en hadden een achterstand opgelopen. Wat wil je ook als het onkruid ze boven de pet groeit. Gelukkig staan ze nu weer vrij, volop in de zon en groeien ze lekker hard. Een paar planten zijn doodgegaan of het zaad is niet opgekomen. Tsja, het was even in een drukke periode. Ik heb er nog wat bij gezaaid en er is best kans dat die boontjes de achterstand wel weer inlopen.

De andijvie is inmiddels op. Drie mooie, dikke kroppen andijvie, mooi na elkaar klaar. Ik heb alweer nieuwe gezaaid en deze plantjes zijn nu zo’n 7 cm.

Aan de kapucijners heb ik dit jaar weinig gedaan. Tegen de tijd dat ik aandacht aan ze wilde besteden waren de eersten al rijp voor de oogst. We hebben er al een paar keer van gegeten en de laatsten zitten in de vriezer. Ik vermoed dat er van mijn oude, zelf gevangen zaad, toch wat opgekomen is en dat daar doperwten tussen hebben gezeten. Tsja, als het zaad eenmaal gedroogd is zie ik het verschil niet meer zo goed. Tussen de paarse kapucijners groeiden groene peulen: doperwten. En er groeiden paarsgroene peulen: dopcijners. Of kaperwten.

De eerste courgetteplant begint courgettes te produceren. We hebben er al twee op en er zaten alweer genoeg nieuwe aan. De andere courgetteplant is nog niet zover. Met het zaaien was er de eerste keer maar eentje opgekomen. De twee die ik erna zaaide kwamen allebei op. Gelukkig kon ik er een andere tuinder blij mee maken. Eén plantje slijten is makkelijker dan 30 courgettes 😉

Het is maar goed ook dat er weer courgettes zijn. De zoetzuur die ik er van maak is bij ons favoriet en inmiddels is de voorraad van vorig jaar bijna op. Waarschijnlijk komt het precies uit.

Als laatste nog even over de rabarber. Want ó, wat heb ik daar dit jaar veel oogst van! Ik geloof dat ik de 15 kilo wel haal. Ik gaf dan ook graag wat weg (1/3 van de vriezer zit nu vol rabarber) en gelukkig zijn er altijd wel liefhebbers voor. Aan het eind van het tuinjaar zal ik ook wat planten eruit halen, de eerste liefhebber heeft zich al gemeld.

Rabarber

De eerste rabarberoogst is binnen. En wát voor een oogst zeg! Vorige week had ik al gezien dat ik de rabarber kon oogsten maar het kwam er niet van. Na de regen van het afgelopen weekend is de rabarber explosief gegroeid. De bladeren waren enorm en sommige stengels waren dan ook erg dik. Hopelijk is het niet van invloed op de smaak want normaal oogst ik ze al een stuk dunner.

Er kwam een grote tas aan te pas om de rabarber in mee te nemen. Thuisgekomen was ik erg benieuwd hoeveel het zou zijn. Bij de Lidl had ik rabarber zien liggen voor 1.19 voor 500 gram. En dat was dan ook nog in de aanbieding. Wat dat betreft heb ik mijn zaad van dit jaar alweer terugverdiend met de rabarberoogst van 6.7 kilo. En dat was zowaar nog maar de eerste oogst. Dat belooft wat!

Verder kon ik ook nog weer een malse krop sla oogsten en zowaar al de eerste, kleine radijsjes.

De foto van de rabarberplanten is overigens van ná het oogsten. Zoals jullie zien, er is nog genoeg op komst.

Oogsten

Er valt steeds meer te oogsten in de tuin. Zaterdag oogstte ik de eerste courgette, vandaag oogstte ik al nummer twee en drie. Van de rabarber haalde ik nog een laatste oogst, het bleek meer te zijn dan ik dacht: twee kilo rode rabarber. De worteloogst komt ook op gang. Vandaag aten we ons eerste maaltje gemengde wortels: oranje, gele en één lichtrode die niet meer te onderscheiden was van de oranje 😉 Ik had wat doperwtjes opgespaard (die willen dit jaar nog niet zo) en zo aten we zelfs wortels met doperwtjes uit eigen tuin. Heerlijk!

Ondertussen zijn er ook kapucijners aan de klimplanten verschenen, staat de snijbiet klaar om geoogst te worden en krijgen de rode bietjes al enig formaat. Het is overduidelijk zomer. kapucijners

Dagje mooi weer

Het is alweer even geleden dat ik in mijn tuin aan het werk was. Om precies te zijn: 7 april. Eindelijk een dag met mooi weer én tijd. En ik was ook nog eens in mijn nieuwe bijna-woonplaats. Er zijn momenteel wel wat veel factoren die goed moeten zijn om te kunnen tuinieren. Maar dat is nog maar even en dan kan ik eindelijk zo vaak ik wil aan de slag in mijn eigen stukje grond.

Voordat de foto’s op mijn laptop stonden was nóg eens zoveel factoren die moesten samenvallen. Dat heb je als de helft al verhuisd is en de andere helft nog niet 😉 Maar nu kan ik jullie eindelijk laten zien hoe mijn tuin er momenteel uitziet.

Ik werd warm verwelkomd door een randje bloeiende narcissen vooraan in de tuin. Halverwege de tuin bloeiden wat blauwe druifjes, achter de kist nog wat narcissen en helemaal achterin de tuin bloeide van allebei wat. Tulpen komen her en der boven de grond en verder zijn het de vaste planten die de aandacht vragen.

De rozenstruik loopt alweer volop uit en kleurt donkerrood door de nieuwe blaadjes. Van de appelboom zijn de eerste blaadjes ook al zichtbaar en nu, een week later, zal het wel een mooie groene waas hebben.

De pioenroos moest ik nog uit de pot in de aarde zetten terwijl de eerste knoppen al boven de grond waren. Het lijkt erop dat dit goed gegaan is, maar het is altijd even afwachten. O, en de rabarber groeit natuurlijk ook alweer als een malle. Daar zou je in deze tijd van het jaar toch zo een camera op zetten.

Zo is er zo vroeg in het jaar alweer van alles te ontdekken in de tuin, terwijl het zaaien nog moet beginnen. En dat terwijl ik er nog niets voor hoefde te doen.

Explosieve groei

Regelmatig maak ik foto’s op mijn tuin. Helaas komt het blog typen er dit jaar wat minder vaak van en zijn sommige foto’s allang niet meer actueel tegen de tijd dat ik een stukje zal schrijven. Ach, het geeft niet.

Dit keer geeft het wel een leuk beeld. Half maart begon de rabarber uit te lopen en vormden zich de eerste kleine blaadjes. Nu is de plant explosief gegroeid en neemt het al behoorlijk veel ruimte in beslag. En dat in nog geen maand tijd. Wat een kracht zit er in zo’n plant zeg!

Rabarber inmaken

IMG-20160625-WA0002De laatste rabarber van dit jaar is weer geoogst. Na 21 juni is het beter om de plant met rust te laten zodat het energie kan opdoen voor volgend jaar. Bovendien bevat de plant in de tweede helft van het jaar meer oxaalzuur en dit is niet zo gezond.

Ik ben dol op rabarber en de oogsttijd vind ik altijd veel te snel weer voorbij gaan. Heerlijk vind ik het om rabarbermoes te eten of verse rabarbertaart! Donderdag oogstte ik bijna 3 kilo en dit heb ik ingemaakt. Een hele serie potjes staat weer klaar om mij de rest van het jaar te voorzien van rabarbermoes. En gelukkig kan ik nog heel wat taarten bakken want er zit nog genoeg rabarber in de vriezer.

Eerste aardbeien!

DSCN2386Ik ben het gister helemaal vergeten te vertellen maar ik heb gister de eerste (drie) aardbeien geplukt! Hele dikke ook nog eens. Terwijl iedereen om mij heen al stro bij de plantjes heeft liggen (tegen rotten en om de slakken te ontmoedigen) en keurig netten heeft gespannen, liggen mijn aardbeien er nog open en bloot bij. Vogels kunnen eten wat ze willen. En toch… zijn er slecht twee aardbeien verorberd en hangt de rest keurig te zonnen en bij te kleuren. Voor de zekerheid heb ik vandaag weer geplukt, dit keer ook de aardbeien die bijna helemaal rood waren. Het is er gewoon nog niet van gekomen om een net te spannen. Daarbij, mijn aardbeiplanten staan zo verspreid door de tuin dat het onmogelijk is om álle planten onder een net te stoppen. Maar dat geeft niet. Vorig jaar had ik ook slecht over één vak een net, de planten die wat verstopt zitten weten de vogels doorgaans niet zo vlot te vinden. Zo ontdekte ik vanavond nog een paar mooie rode aardbeien onder de frambozenstruiken. Dan is de rode kleur toch wel handig, dat valt tenminste op tussen al dat groen.

De rabarber kon ik ook royaal oogsten, 1,5 kilo. Mjammie! 🙂

Roze appelmoes

P_20150827_104809Ik woon in een leuke gemeente vind ik. Niet alleen is er veel groen, ook zijn er walnotenbomen en appelbomen geplant waar iedereen van mag plukken en bij mag rapen. Voor wie wil valt er genoeg te halen al zul je er, met name bij de walnoten, meteen na een storm bij moeten zijn.

Ik heb wel een aantal jaren walnoten geraapt maar het kraken vind ik dan weer teveel werk. (ja, ik ben liever buiten aan het rapen dan op de bank aan het kraken) Als het anderhalf jaar duurt voor ik ze (laat) kraken getuigt dat niet echt van enthousiasme.

Appels rapen is een ander verhaal. Helemaal nu ik deze week weer ‘mijn’ logeerhond te logeren heb is het een leuke bezigheid om tijdens het wandelen wat appels te zoeken. En de hond vind een groter rondje al helemaal geen probleem. Ik heb deze week al heel wat appels gezocht en ook enige van de boom kunnen plukken. Over een paar weken is het hier appelplukdag en daarna zijn deze bomen helemaal leeg. Heel handig om te weten 😉

Voor het appelmoes maken had ik een nieuw recept dat ik wilde uitproberen. Ik kreeg namelijk een tijdje geleden van mijn buurvrouw een pot appelmoes. Róze appelmoes. Roze?! Wat bleek: het was appelmoes met zwarte bessen. Ah, toen was ik meteen geïnteresseerd. Ik heb namelijk wel struikjes zwarte bessen in mijn tuin staan maar vind de zwarte bessen los helemaal niet lekker. Maar misschien is de appelmoes wel een leuke bestemming…?

De smaak bevieP_20150827_104826l me prima en zorgvuldig heb ik het etiket bewaard. Inmiddels heb ik dus ook zelf roze appelmoes gemaakt. De verhouding zwarte bes met appel is ongeveer 1:8. Voor de mensen die graag iets nieuws uitproberen: appelmoes van appels en rabarber is óók erg lekker. En natuurlijk hoort er overal veel kaneel in. Maar dat kan ook een familietrekje zijn. appelmoes met zwarte bes