Dagje mooi weer

Het is alweer even geleden dat ik in mijn tuin aan het werk was. Om precies te zijn: 7 april. Eindelijk een dag met mooi weer én tijd. En ik was ook nog eens in mijn nieuwe bijna-woonplaats. Er zijn momenteel wel wat veel factoren die goed moeten zijn om te kunnen tuinieren. Maar dat is nog maar even en dan kan ik eindelijk zo vaak ik wil aan de slag in mijn eigen stukje grond.

Voordat de foto’s op mijn laptop stonden was nóg eens zoveel factoren die moesten samenvallen. Dat heb je als de helft al verhuisd is en de andere helft nog niet 😉 Maar nu kan ik jullie eindelijk laten zien hoe mijn tuin er momenteel uitziet.

Ik werd warm verwelkomd door een randje bloeiende narcissen vooraan in de tuin. Halverwege de tuin bloeiden wat blauwe druifjes, achter de kist nog wat narcissen en helemaal achterin de tuin bloeide van allebei wat. Tulpen komen her en der boven de grond en verder zijn het de vaste planten die de aandacht vragen.

De rozenstruik loopt alweer volop uit en kleurt donkerrood door de nieuwe blaadjes. Van de appelboom zijn de eerste blaadjes ook al zichtbaar en nu, een week later, zal het wel een mooie groene waas hebben.

De pioenroos moest ik nog uit de pot in de aarde zetten terwijl de eerste knoppen al boven de grond waren. Het lijkt erop dat dit goed gegaan is, maar het is altijd even afwachten. O, en de rabarber groeit natuurlijk ook alweer als een malle. Daar zou je in deze tijd van het jaar toch zo een camera op zetten.

Zo is er zo vroeg in het jaar alweer van alles te ontdekken in de tuin, terwijl het zaaien nog moet beginnen. En dat terwijl ik er nog niets voor hoefde te doen.

Verkocht

De kas in de Spruit-tuin is verkocht. Helaas kon ik die niet meenemen en gelukkig kon ik er een koper voor vinden. Ik hoef er verder niets meer aan te doen, de koper zal de kas zelf afbreken en verhuizen. Wat heerlijk zeg! Ik weet nog veel te goed hoeveel werk we ervan hebben gehad om de kas te plaatsen. Wat dat betreft is het spijtig dat ik er niet langer van kon genieten. Ik heb er echter twee jaar optimaal gebruik van gemaakt en er veel plezier van gehad.

Inmiddels is de kas al redelijk leeg gehaald. Alle tomaten, komkommers en paprika’s zijn geoogst. In de vensterbank liggen de tomaten nog te kleuren. Opeens hoef ik niet meer rekening te houden met water geven. Dat is wel lekker hoor. Vandaag heb ik er maar even van genoten om een dagje vrij te hebben en andere dingen te doen. De komende tijd zal er nog genoeg getuinierd worden!

Naast de kas komt ook al steeds meer ruimte. Nu de rozenstruik weg is, is het er wel wat kaal geworden. Al die prachtige zwarte aarde motiveren om lekker verder te gaan. Opgeruimd staat netjes!

Bloemenvak

M&M-tuin

Er zijn weer wat planten verhuisd naar hun nieuwe stekje. Het systeem van door de week emmertjes vullen en in het weekend in de M&M-tuin zetten werkt goed. Zo verhuisden deze week een pol Anjers, de Lamsoor, Acanthus, Ijzerhard, die ene bodembedekker waarvan ik de naam altijd vergeet, wat bloembollen en zelfs de rozenstruik. Met de nieuwe start wil ik iets meer structuur aanbrengen in de tuin. In het midden wil ik twee vakken met (vaste) bloemen inrichten. Het eerste vak is nu wel ongeveer vol. De Acanthus staat meteen al buiten het vak dus of die structuur ook gaat lukken is nog even de vraag. En of ik de structuur kan behouden is nóg meer de vraag. 😉

Wat de roos betreft is het even afwachten wat het effect is van deze verhuizing. Er zijn best wat wortels doorgesneden en alle takken zijn afgeknipt. Toen ik enkele jaren geleden de roos aanschafte bestond deze echter ook uit meerderjarige takken die kort waren. Bovendien zat de struik toen eveneens in een kleine pot. Wat dat betreft denk ik dat het wel goed zal gaan. En wie weet fleurt ‘ie wel helemaal op van dit verjongingskuur!

Zij zetten de tulpenbloei voort

De voorjaarsbollen zijn inmiddels bijna allemaal uitgebloeid. Het mooiste is er wel af. Het verrast me dit jaar hoeveel er ná de tulpen al in bloei staat. Een aantal planten van de vingerhoedskruid hebben al een prachtige toorts waar de eerste kleuren al van tevoorschijn komen. Vorig jaar heb ik een uitgebloeide vingerhoedskruid flink uitgeschud boven de tuin. Nu staan er in één vak tientallen plantjes. Misschien wat teveel… tenslotte heb ik geen landgoed tot mijn beschikking. Opeens is 100 vierkante meter niet meer zoveel 😉 Maar het geeft niet, het is makkelijker te verwijderen dan onkruid en zolang ik de ruimte niet nodig heb laat ik ze lekker staan.

De Egyptische ui plant zich al jaren voort in mijn tuin, tot ik me er soms geen raad meer mee weet. Je kunt ze gewoon eten en dat doe ik ook wel eens. Maar niet zo vaak waardoor ik zo nu en dan even flink moet rooien. Dan neem ik me weer voor om ze meer te gaan eten en vergeet ik het weer. Eigenlijk vind ik het vooral een erg leuke plant om te zien.

De rozenstruik is alweer begonnen met de eerste geopende knop. Op de foto zitten de knoppen nog allemaal dicht maar inmiddels is het eerste rood al tevoorschijn gekomen. De struik vertoont nogal wat zielige blaadjes en takken. Laatst heb ik weer flink gesnoeid om het probleem wat te beperken. Toen bedacht ik me dat de struik vorig jaar maar 1x of zelfs helemaal geen voeding heeft gehad. Ah! Daar zou wel eens de oplossing van dit ‘kwakkel-probleem’ kunnen liggen. Inmiddels is de struik weer voorzien en hopelijk zal het daardoor weer opknappen.

En dan is er nog de iris. In verschillende tuinen heb ik ze al zien bloeien, al waren dat wel net andere soorten dan de mijne. Bij mij zal het echter ook niet lang meer duren, ik kan het paars al door de knop zien schemeren.

Dit zijn nog lang niet alle planten die bloeien, er kleurt en geurt al véél meer in mijn tuin op dit moment. Bieslook, phlox, duizendknoop, phacelia en komkommerkruid. Ook spinazie en de framboos kan ik meetellen. En niet te vergeten de plant waarvan ik dankzij Emmie nu de naam weet: Nectaroscordum siculum, ook wel Bulgaarse ui genoemd.

 

Fikse snoei

Niet alleen de rabarber kan explosief groeien, ook de rozenstruik kan er wat van. Vorig jaar snoeide ik de struik behoorlijk terug. ‘Snoei geeft groei,’ is een motto in de tuinwereld. Bij deze rozenstruik is dat wel van toepassing. De struik werd groter dan het appelboompje ernaast en bracht deze in de verdrukking. Tijd om de appelboom te beschermen.

Ik moet toegeven dat ik niet echt een tactiek had bij het snoeien. Licht in de struik brengen, knippen boven een knop en verjongen waren de enige ‘richtlijnen’. En vooral: flink inkorten.

Dat laatste is ruimschoots gelukt. Het snoeimateriaal bevatte minstens zoveel blad en takken als de gesnoeide struik zelf. Nu maar hopen dat de struik er goed op reageert. Aangezien ik nog altijd de enige ben die zich met deze rozenstruik bemoeit zal het wel goed komen. Tenslotte heeft de struik het andere jaren ook steeds goed gedaan. En ik zag de eerste rozenknop alweer zitten!

Koffiedrinken op de snelweg

DSCN2503Het was heerlijk weer, afgelopen dinsdag en ik was blij dat ik de tijd had om naar mijn tuin te gaan en ervan te genieten. Heet was het echter wel dus voor mijn ontspannen koffiepauze zocht ik naar een plekje schaduw (die zijn er doorgaans wel in een oerwoud-tuin) waar ook nog mijn stoel kon staan zonder allerlei planten schade toe te brengen. Achter de kas was schaduw met wat extra tegels. Mijn linkerarm stak half in de bessenstruik, mijn voeten lagen bij de aardbeiplanten en mijn hoofd was slechts vijftien centimeter verwijderd van de vlinderstruik. Het bleek een druk stukje te zijn, ergens midden op de snelweg van de vlinders en bijen. Rakelings vlogen ze soms langs mijn hoofd, op volle snelheid onderweg naar de vlinderstruik, de rozenstruik of het IJzerhard. Het is jammer dat de vlinderstruik zo ontzettend snel groot wordt en dat deze daarom weg moet, want het is een schitterend gezicht om al die vlinders af en aan te zien én horen vliegen. Dat een vlinder met zijn vleugels kan klapperen was mij nog nooit eerder opgevallen, maar het is heus waar. Misschien uit enthousiasme om de vele lekkere nectar op de plant daar in de volle, warme zon. Ik voelde me een indringer als ik over mijn paadje naar de kast liep, voorzichtig lopend om niet omver gevlogen te worden terwijl de vlinders en bijen hun best deden om zo snel mogelijk bij de nectar te zijn.

Het voelde goed. DSCN2505

Een rondje door de tuin II

DSCN2500 Vorig jaar heb ik twee druivenstruiken aangeschaft. De ene gaf nog laat in het jaar een beetje oogst, de ander hield het voor gezien. Dit jaar is het echter andersom. Waar de ene last heeft van een plaag (galwesp) doet de ander het fantastisch. Afgelopen week moest ik een struik uit de kreukels halen omdat ik juist deze druivenstruik nog geen steun had gegeven. Gelukkig was er niets geknakt, wat extra ondersteuning is echter geen overbodige luxe. Er hangen al hele druiventrossen aan, dat beloofd veel goeds! Binnenkort moet ik de tweede rozenboog maar eens in elkaar zetten zodat de druif een mooi poortje kan vormen over de boog heen.

Een rozenboog voor de druivenstruik en een struik vol rozen. Momenteel zit er tientallen bloemen in de struik en zijn er nog meer bloemen in knop. Een schitterend gezicht! DSCN2496

Rode blikvanger

roos Ingrid BouwmanMijn geliefde rozenstruik (Ingrid Bouwman) staat weer in bloei. Vorige week opende de eerste knop haar zoet geurende blaadjes en vandaag kon ik er een stuk of 6 afknippen zonder dat het opvalt. Erg lang blijven de rozen niet goed als ik ze in een vaas zet, er zitten al snel bruine plekken in. De stengels zijn doorgaans te kort en de bloem te zwaar. Toch doe ik het, tenslotte is het zo leuk om ook thuis van de roos te kunnen genieten. En op deze manier genieten jullie ook nog mee. Zoveel aandacht krijgen de meeste rozen niet vermoed ik 😉P_20160526_181913

Flinke snoei

De rozenstruik (Ingrid Bergman) moest hoognodig gesnoeid worden. DSCN2352Vorig jaar heeft deze rozenstruik er aan bijgedragen dat ik werd genomineerd voor de mooiste tuin van het volkstuinencomplex. Niet onbelangrijk dus om deze struik er goed uit te laten zien. Door de vele rozen die ik er uitgeknipt heb heeft de struik zich flink vertakt en is het wel een beetje een erg dichte struik geworden. Dit verhoogt het risico op ziekte en bovendien vond ik het er slordig en propperig uitzien. Geen probleem, snoeien is mijn favoriete tuinklus! Het blijft altijd een beetje lastig om te kiezen welke tak wél en welke tak niet afgeknipt moet worden maar veel kan er volgens mij niet misgaan. Ik heb met name de binnenste takken flink terug gesnoeid zodat licht en lucht weer binnenin de struik kunneDSCN2353n komen. Nadat de belangrijkste takken gesnoeid waren evenals de takken met zieke bladeren was de berg snoeiafval zo’n 1/3 van de hele struik. Dat leek me voorlopig wel meer dan voldoende. De struik mag eerst weer lekker groeien. En vooral: bloeien! 🙂

Eindeloze bloeier

roos Ingrid BouwmanIk sta er elke keer weer versteld van, hoelang mijn rozenstruik blijft bloeien. Leggen de meeste bloemen het loodje bij beginnende kou, of anders na een enkel graadje vorst, de rozenstruik blijft bloeien. De linkerfoto is 13 november gemaakt, de rechterfoto afgelopen maandag.

Ik weet nog dat de rozenstruik eerst in een flinke bloempot op mijn balkon heeft gestaan, het tijdperk vóór mijn volkstuin. Na een moeizame start had ik toch een aantal bloemen aan de struik. Wat was ik er blij mee! Zittend op mijn balkon kon ik er natuurlijk ook veel meer van genieten dan de keren dat ik nu in mijn volkstuin ben. Toch is het maar goed dat de struik nu in de volle grond staat. De struik blijft maar groeien en bloeien. En zo nu en dan snijd ik een paar mooie rozen af om er thuis van te kunnen genieten. Want dat is het toch het leukst. roos Ingrid Bouwman