Tag archieven: snoeien

Fikse snoei

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Niet alleen de rabarber kan explosief groeien, ook de rozenstruik kan er wat van. Vorig jaar snoeide ik de struik behoorlijk terug. ‘Snoei geeft groei,’ is een motto in de tuinwereld. Bij deze rozenstruik is dat wel van toepassing. De struik werd groter dan het appelboompje ernaast en bracht deze in de verdrukking. Tijd om de appelboom te beschermen.

Ik moet toegeven dat ik niet echt een tactiek had bij het snoeien. Licht in de struik brengen, knippen boven een knop en verjongen waren de enige ‘richtlijnen’. En vooral: flink inkorten.

Dat laatste is ruimschoots gelukt. Het snoeimateriaal bevatte minstens zoveel blad en takken als de gesnoeide struik zelf. Nu maar hopen dat de struik er goed op reageert. Aangezien ik nog altijd de enige ben die zich met deze rozenstruik bemoeit zal het wel goed komen. Tenslotte heeft de struik het andere jaren ook steeds goed gedaan. En ik zag de eerste rozenknop alweer zitten!

Alleen maar even kijken…

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Ik had een afspraak in de buurt van mijn tuin. Op de terugweg haalde het mooie weer me over om even een kijkje te nemen. Tenslotte was ik er alweer een hele tijd niet geweest en treurde ik nog altijd om mijn gemiste lentedag vorige week. Dus fietste ik een klein stukje om.

Ik was niet de enige die door het mooie weer naar de tuin gelokt was. Met de wijnboer maakte ik een gezellig babbeltje. Verderop keerde iemand net terug naar huis en even later kwam de volgende alweer aanfietsen.

In mijn tuin was weinig veranderd. Het groene wat er voor de winter nog was aan groenbemesters was vrijwel allemaal dood gevroren. De kas was nog heel en de mandarijnenplant had de vorst overleefd. Een beetje water moest hem alvast weer wat op gang brengen. Achterin de tuin was het een puinhoop. Een half uitgegraven vlinderstruik, een berg snoeihout en nog een andere berg tuinafval. Hoog tijd om eens wat te gaan doen. Maar ik kwam alleen om te kijken.

Ik kuierde wat door de tuin en mijn oog viel op de bessenstruik. Vorig jaar geplant en veel van geoogst. De kale takken lieten duidelijk zien hoeveel de struik was gegroeid. Plots werden de tuinkriebels mij teveel. Ik pakte de snoeischaar en ging, met de kennis van het snoeiboek nog in mijn achterhoofd, aan de slag. Vier gesteltakken kiezen… Het kiezen gaat doorgaans nog wel, het afknippen van de rest is moeilijker. Het zijn er inmiddels twee minder en nog steeds drie teveel. Maar dat geeft niet, alles op zijn tijd.

Van de gesnoeide takken zocht ik een paar op van potlooddikte en stak deze in mijn ‘fruithoek’ in de grond. Als ze aanslaan heb ik eindelijk de bessenstruiken op de goeie plaats. En anders heb ik gewoon een leuke middag gehad.

Snoeien met het boek in de hand

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Er zijn nog heel veel dingen omtrent tuinieren waar ik weinig vanaf weet. Hoe minder ik ervan weet, hoe interessanter ik het vind. Ik vind het namelijk heerlijk om op zoek te gaan naar nieuwe informatie. Het liefst ook nog over iets waar ik in mijn eigen tuin ook weer gebruik van kan maken.

Laatst liep ik er tegenaan dat ik niet zo goed weet hoe je bessenstruiken moet snoeien. Wat ik wél weet, is dat je bij verkeerd snoeien een jaar zonder oogst kunt zitten. Appel- en perenbomen vind ik ook lastig om aan te pakken. Ik doe het doorgaans met de instructies in mijn ene hand en de snoeischaar in de andere. Want hoewel het plaatje erg verhelderend kan zijn, mijn eigen boom/struik ziet er altijd totaal anders uit. Bovendien begint een boek vaak met jaar 1, en zijn de eerste jaren in de praktijk soms allang voorbij.

stap-voor-stap snoeienHet leek me niet onverstandig om eens een boek aan te schaffen over snoeien. Prompt kwam ik in de boekwinkel een boek tegen dat voldeed aan mijn wensen. Veel soorten fruitbomen en -struiken, rozen, hagen, bomen en heesters. Precies het boek dat ik zocht! stap-voor-stap snoeien

De instructie voor de rode bessenstruik omvat 4 pagina’s met duidelijke tekeningen. Daar kan ik beter mee uit de voeten dan de tweeregelige instructies die ik in mijn andere tuinboeken vond. Komend jaar zal moeten leren of het goed gebeurd is.

Stap-voor-stap Snoeien door Christopher Brickell.  ISBN 978 90 5210 890 2

Takkenbos

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Behalve het rooien van de Japanse wijnbes ben ik afgelopen dinsdag nog meer aan het snoeien geweest. De vlinderstruik stond er afgelopen seizoen voor het laatst en moet nu weg. Of iemand deze komt afhalen of dat de struik naar de gemeentewerf gaat, het is sowieso handig om de struik te snoeien. Het is leuk om te doen en het zorgt voor meer ruimte om te lopen. Dus pakte ik nogmaals de snoeischaar en kortwiekte ik de vlinderstruik.

Nu staan er enkel nog de dikke, houtige takken. Wie wil mag de struik gratis komen ophalen.

Stekelvrij

Geplaatst op door — 2 reacties ↓

Uiteraard kwam ik gister niet enkel in mijn tuin om de rijp op de blaadjes te zien liggen. Er moest ook gewerkt worden. Al de hele zomer was ik van plan de Japanse wijnbes aan te pakken. De plant werd te groot en moest een ander plekje hebben. Ik had al wat stekjes gekweekt* zodat ik de plant makkelijk een nieuw plekje kon geven. Ondertussen werd het tijd om de grote plant te rooien.

Maar ja… wie de Japanse wijnbes kent weet dat deze enorm veel venijnige stekeltjes heeft. Niet zo gek dus dat ik dat klusje maar steeds voor mij uitschoof. Inmiddels is het tijd voor de winterklussen en zal ik er toch eens aan moeten geloven. Ik had werkhandschoenen van thuis meegenomen, dikke, warme en stevige handschoenen die doorgaans worden gebruikt in de bouw. Met nog dunne handschoenen eronder hoopte ik zo genoeg bescherming te hebben tegen de stekels.

En het werkte! Wat een genot zeg! Het maakte de klus een stuk gemakkelijker en alles ging lekker vlot. Opeens was het helemaal geen vervelende klus meer maar een snoeiklus. En ik ben dol op snoeien. Aan het eind van de ochtend had ik twee zakken vol met takken (die gaan de volgende keer naar de ‘buren’) en had ik weer een heleboel ruimte in mijn tuin gecreëerd. Alleen de twee stekjes moeten nog een keer verplaatst worden en dan is het project ‘Japanse wijnbes’ weer afgerond.

* De Japanse wijnbes is heel makkelijk te stekken: buig een tak naar de grond en zorg dat deze de grond blijft raken (bijvoorbeeld door deze wat in te graven of door er wat op te leggen) Na enige tijd begint de tak te wortelen. Als de stek begint te groeien kun je de tak van de moederplant los knippen.

Fikse snoei

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

DSCN2529De Japanse wijnbes is de afgelopen 3,5 jaar flink gegroeid. De buurman klaagt wel eens dat de takken teveel uitsteken en met de venijnige stekels die aan de takken zitten is dat geen pretje. Daarbij belemmeren de takken aan de andere kant de doorgang in de tuin en maakt dit geheel het ook nog eens lastig om de besjes te plukken. Al met al genoeg redenen om te zorgen voor een nieuwe plek.

Nu is de plant heel gemakkelijk te stekken. Je buigt een tak naar de grond en het begint vanzelf wortel te schieten. Vorig jaar heb ik dat op verschillende plekken gedaan en inmiddels zijn er meer dan genoeg stekjes om te verhuizen. Zoveel zelfs dat er al stekjes zijn vervoerd naar tuinen elders in het land. Er moet nog even wat ruimte gemaakt worden en een nieuwe paal de grond in geslagen en dan kan er weer een struiksoort aan mijn ‘fruithoek’ toegevoegd worden. De grote struik kon na de oogst verwijderd worden. Althans, dat was mijn bedoeling. De struik heeft echter dit voorjaar ernstig te lijden gehad onder de droogte en tegen de tijd dat ik een royale oogst hoopte binnen te halen bleken vrijwel alle besjes veel te klein en zuur. Het oogsten bleek meer werk dan de opbrengst waard was. En zo heb ik al vóór de oogst de struik fiks gesnoeid. Enkele groene takken kwamen tevoorschijn en verrasten mij met nog wat sappige besjes. De rest van de struik is afgevoerd naar de buren, de gemeentewerf.

Pas nu de struik zo goed als verwijderd is, ontdek ik hoeveel plek deze innam. Opeens heb ik een heel pad extra om te lopen en lijkt de tuin een stuk groter. Toch zo gek nog niet, die fikse snoei.

Zomersnoei

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

DSCN2490Rond deze tijd van het jaar is mijn tuin net een oerwoud. Met name bij de frambozenstruiken en braamstruik beginnen enorme lange takken te groeien en het paadje langs deze struiken is amper begaanbaar. En dat terwijl ik juist nu dat paadje veel moet gebruiken tijdens het plukken van de frambozen. Het werd dus weer hoog tijd voor de zomersnoei. Ik ben rigoureus te werk gegaan en heb alle takken die vlakbij het paadje stond tot op de grond afgeknipt. De andere takken heb ik aan de gespannen waslijn vastgemaakt. Door de nog jonge en flexibele takken in de goeie richting te buigen en met een clipje aan de lijn te haken blijft de tak vanzelf op de goede manier staan. Heel handig want zo kan ik de clipjes vervolgens weer gebruiken voor de volgende takken.

De braamstruik heb ik vorig jaar vrijwel helemaal afgeknipt. Bij nader inzien had ik beter wat minder ver kunnen snoeien. De struik groeit vanzelf weer aan, dat is het probleem niet. Het probleem is dat de struik niet zoals de framboos nieuwe, rechte takken maakt maar de takken alle kanten op laat groeien. Nu de takken nog te kort zijn om vast te maken aan de waslijn, zitten al die uitstekende takken zo laag bij de grond behoorlijk in de weg. Bij de volgende snoeibeurt zorg ik dat ik alle takken die al de goede kant op geleid zijn niet korter snoei dan de onderste waslijn. Dat scheelt heel wat keren omlopen in de tuin.

Flinke snoei

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

De rozenstruik (Ingrid Bergman) moest hoognodig gesnoeid worden. DSCN2352Vorig jaar heeft deze rozenstruik er aan bijgedragen dat ik werd genomineerd voor de mooiste tuin van het volkstuinencomplex. Niet onbelangrijk dus om deze struik er goed uit te laten zien. Door de vele rozen die ik er uitgeknipt heb heeft de struik zich flink vertakt en is het wel een beetje een erg dichte struik geworden. Dit verhoogt het risico op ziekte en bovendien vond ik het er slordig en propperig uitzien. Geen probleem, snoeien is mijn favoriete tuinklus! Het blijft altijd een beetje lastig om te kiezen welke tak wél en welke tak niet afgeknipt moet worden maar veel kan er volgens mij niet misgaan. Ik heb met name de binnenste takken flink terug gesnoeid zodat licht en lucht weer binnenin de struik kunneDSCN2353n komen. Nadat de belangrijkste takken gesnoeid waren evenals de takken met zieke bladeren was de berg snoeiafval zo’n 1/3 van de hele struik. Dat leek me voorlopig wel meer dan voldoende. De struik mag eerst weer lekker groeien. En vooral: bloeien! 🙂

Restant

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

takken appelboom snoeienMet veel pijn en moeite heb ik de langzaam gegroeide takken van de appel- en perenboom gesnoeid. Die kleine stukjes, dat gaat nog wel, maar die complete takken… Ik deed het met pijn in mijn hart en alleen omdat het me beter leek. Maar dan? Zouden de takken nog uitlopen als ik ze in een vaas zet? Op de markt worden er takken in alle soorten en maten verkocht dus waarom zou ik het niet eens uitproberen? Het is weer eens wat anders dan een vaas bloemen (al blijft die geliefd 😉 )

Na een week begint er inmiddels wat beweging te komen in de knoppen. Ik zie wat groen voorzichtig naar buiten komen en het zal vast niet lang meer duren voor de takken weer tot leven komen.

Bomen snoeien

Geplaatst op door — 2 reacties ↓

DSCN2166Met twee appelbomen en een perenboom in mijn tuin kan ik er niet omheen dat ik eens een boom moet snoeien. Ik ben dol op snoeien, maar aan een boom waag ik mij niet zo snel. Ik zie het voor mij dat ik precies de vruchtdragende tak eraf knip en nog twee jaar zonder oogst zit. Of een aantal takken zo inkort dat het vijf jaar duurt voor de boom weer enigszins toonbaar is voor het publiek. Of, nog erger, dat ik op het verkeerde moment snoei en de boom doodbloedt.

Ik ben zo blij met mijn fruitbomen dat ik eerst het snoeien maar lekker heb laten zitten en om dezelfde reden heb ik vandaag de bomen tóch gesnoeid. Vorige maand las ik in een uitgave van de Tuinseizoen (het zal denk ik die van februari 2016 zijn) hoe je een appelboom en hoe je een perenboom moet snoeien. Er stonden heldere plaatjes bij en met deze plaatjes (letterlijk!) in mijn hand durfde ik het aan om de bomen te snoeien. DSCN0950Lastig was dat er netjes beschreven stond wat je in jaar 1, 2 en 3 moet doen maar dat ik niet kan zeggen hoe oud mijn bomen zijn. De perenboom staat al drie jaar in mijn tuin maar de (“grote”) appelboom nog net geen jaar. Dat betekent natuurlijk niet dat dit het eerste jaar van de boom is. Daarbij vraag ik me af of er in het eerste jaar van een boom überhaupt al wat te snoeien valt, zó hard groeien ze toch niet? Ik stel mij zo voor dat in het eerste jaar de ‘boom’ niet veel groter is dan een stronkje prei. En om dan al de  gesteltakken te selecteren…

Hoe dan ook: het leek me wijs om te doen alsof het hun eerste jaar was aangezien je dan de gesteltakken uitkiest waar de andere snoei-jaren weer van af hangen. Dat betekende dat ik de appelboom (die vorig jaar nog geen appel voortbracht) bijna halveerde. Het heeft nu vier gesteltakken die ik nog met een voorzichtige dwang in horizontale positie moet laten groeien. Want de horizontale takken brengen vrucht voort, aldus de Tuinseizoen. Het verklaart meteen waarom mijn perenboom elke keer aan het allerkortste takje zijn peer/peren laat groeien: het is de enige tak in horizontale positie…