Groeispurt

Na een periode van droogte en warmte zorgt een flinke hoeveelheid regen al snel voor een groeispurt. Niet alleen de rabarber was flink gegroeid. Allerlei planten in mijn tuin hebben een flinke sprong gemaakt. Het was een hele ontdekkingstocht om dinsdag weer in de tuin te komen. Hierbij even een paar foto’s van al het moois wat er momenteel te zien is.

De pruimenboom is uitgebloeid en laat inmiddels tientallen klein vruchtjes zien. Ze zullen het niet allemaal redden maar het lijkt erop dat de oogst weer een stuk groter is dan vorig jaar. Lekker!

De sla als gevolg van de bloeiende sla van vorig jaar is ook flink gegroeid. Van kleine kropjes naar de eerste serieuze kroppen sla. Het uitdelen kan beginnen want dit gaan we met z’n tweeën nooit op krijgen. Ook achterin de tuin groeien nog een heleboel slaplantjes. En dan hebben we al 3x sla uit eigen tuin hebben gehad om zo de kleine kropjes vast te oogsten. Wat een overvloed zeg.

De wortels komen mooi op in rijtjes. Ik heb er al eens onkruid tussenuit gehaald, een geduld klusje want je mag de wortelplantjes niet beschadigen. Maar inmiddels kan ik wel weer aan de slag. Gelukkig zijn de plantjes nu al wat beter zichtbaar.

De rode kool en broccoli groeien goed.
De tijm voor in de tuin bloeit schitterend.


De gladiolen schieten opeens uit de grond. Ze zijn in de winter niet eens uit de grond gehaald.
De pioenroos heeft zijn groene bladeren en begint inmiddels aan de knoppen.

Eerste zaadjes

Als ik naar de tuin ga neem ik vrijwel altijd mijn fototoestel mee. In de tuin bedenk ik soms al wat ik op mijn blog ga zetten en maak er vast een foto voor. Maar ach, thuis raken de foto’s wel eens in de vergetelheid. Met al die regenbuien van laatst kwam er weinig van tuinieren terecht en bedacht ik ook geen nieuwe blogstukjes. Tot ik laatst een blogstukje schreef over de gezaaide doperwten. Tussen alle foto’s kwam ik onderstaande foto tegen.

Een belangrijke foto die ik meteen op mijn blog had willen zetten. Niet dat de foto zo bijzonder is. Je ziet alleen maar aarde. Maar het feit dat ik weer kon beginnen met zaaien is toch wel leuk nieuws! Dus bij deze alsnog.

Het was nog februari toen ik de eerste zaadjes in de grond stopte. Een paar rijtjes voor wortels (rood, geel en oranje) en een rijtje prei. Nog erg vroeg, dat is waar. Maar het was zulk prachtig weer dat ik het wel het proberen waard vond. Met de regenbuien in de week erna konden ze in ieder geval niet uitdrogen. Binnenkort zaai ik weer een rijtje. Slaan de eerste rijtjes dan niet aan, dan heb ik niet tekort. Slaan ze wél aan dan heb ik mijn oogst een paar weken vervroegd. Het valt te proberen.

Kleurrijke groente

De wortels in de tuin zijn klaar om geoogst te worden. Zo nu en dan haal ik een bosje wortels uit de aarde. De wortels staan nogal dicht op elkaar en door selectief te oogsten kan ik op deze manier de wortels alsnog uitdunnen. De aarde druk ik daarna weer goed aan zodat de wortels er omheen niet geremd worden in hun groei.

De rode wortels doen het maar matig. Misschien groeien ze langzamer, dat weet ik niet. In ieder geval zijn de rode wortels die ik tot nu toe heb geoogst nogal klein en dik. De oranje doen het goed al splitsen ze nogal eens. De gele wortels zijn prachtig lang en recht. De gele wortels zijn het zoetste van deze drie.

Nu ook de doperwten rijp voor de oogst zijn kon ik deze week een kleurrijk geheel maken van de groente bij de maaltijd.

Oogsten

Er valt steeds meer te oogsten in de tuin. Zaterdag oogstte ik de eerste courgette, vandaag oogstte ik al nummer twee en drie. Van de rabarber haalde ik nog een laatste oogst, het bleek meer te zijn dan ik dacht: twee kilo rode rabarber. De worteloogst komt ook op gang. Vandaag aten we ons eerste maaltje gemengde wortels: oranje, gele en één lichtrode die niet meer te onderscheiden was van de oranje 😉 Ik had wat doperwtjes opgespaard (die willen dit jaar nog niet zo) en zo aten we zelfs wortels met doperwtjes uit eigen tuin. Heerlijk!

Ondertussen zijn er ook kapucijners aan de klimplanten verschenen, staat de snijbiet klaar om geoogst te worden en krijgen de rode bietjes al enig formaat. Het is overduidelijk zomer. kapucijners

Zaaien en afwachten

Nu ik met grote tussenpozen op de tuin kom gaat het zaaien natuurlijk wat lastig. Dit jaar heb ik dan ook het motto: alles wat lukt is mooi meegenomen. En verder koop ik gewoon wat voorgekweekte plantjes in een tuincentrum. Maar eerst zelf proberen doe ik natuurlijk wel. Zo heb ik in maart (te vroeg) en half april wat rijtjes wortels gezaaid. ‘Bij droog weer elke dag water geven,’ stond er achter op het zakje. Tsja… dat is nou nét niet mogelijk. Gelukkig kwam de regen vanzelf vorige week. En wie weet lukt het om deze week nog eens langs te gaan met een gieter. Mocht het niet lukken: zonder zaaien was het sowieso niet gelukt, dus dan zaai ik gewoon nog een keer.

Een rijtje prei kwam ernaast, dat moet zichzelf ook maar even redden. Vervolgens ben ik in mijn bakje met zaden gaan zoeken naar de zaden die niet meer in mei gezaaid konden worden. De doperwten kunnen tot half mei. Daar heb ik ook maar even een rijtje van gezaaid. Een vliesdoek moet de ontkiemende erwtjes beschermen tegen de vogels die er smakelijke rupsjes in zien. Het gaaswerk kan later er nog wel naast gezet worden. En zo heb ik in één middagje toch nog een mooie start kunnen maken. Het voelde goed en ik ging voldaan naar huis.

 

Kiemplantjes

“Heb jíj al gezaaid?” Het is zowat de standaard vraag tussen tuinders momenteel. En steeds meer mensen hebben de eerste zaadjes in de aarde zitten. Het is leuk om de eerste plannen voor komend jaar uit te wisselen en het gevoel te krijgen dat het tuinseizoen weer van start gegaan is.

Mijn eerste plantjes zijn al opgekomen. Zowel de tomatenplantjes als de koolplantjes. Als de kweekbak dicht zit en de zon schijnt kan de temperatuur erin behoorlijk oplopen en zodoende gaan ze als een speer.

Afgelopen weekend ben ik ook eindelijk weer eens naar mijn tuin geweest. Ik had weinig tijd en kwam er eigenlijk alleen langs (en dus in mijn goede kloffie) dus veel is er niet gebeurd. Maar het was heerlijk om even op mijn tuin rond te lopen en te mijmeren over komend tuinseizoen. Nog even en ik ben niet meer afhankelijk van het weekend voor mijn tuinuurtjes. Gelukkig maar! Nu de zon steeds vaker en warmer begint te schijnen beginnen mijn groene vingers te kriebelen. Niets vervelenders dan ontdekken dat het vervolgens in het weekend slecht weer is. Of dat ik juist dán geen tijd heb. Maar nog even geduld en dan kan ik naar hartenlust tuinieren.

In de tuin heb ik ook wat gezaaid, al kwam ik erachter dat het nog veel te vroeg was. Ik had in mijn hoofd dat je wortelen vanaf half maart kunt zaaien. Toen ik op doorreis langs de tuin kwam had ik dan ook wat wortelzaad bij me. Op de tuin aangekomen las ik de instructies goed door en kwam erachter dat ‘onder glas’ een essentieel vergeten onderdeel van de instructie was. Ach ja… een mens vergeet wel eens wat hè. Maar goed, ik kon het toch niet laten om een rijtje te zaaien. Wie weet met wat mooi weer…

De tuin leegplukken

Het is oogsttijd. Terwijl ik met enig regelmaat naar de kas ga om water te geven ben ik inmiddels ook steeds meer bezig met oogsten. Gister heb ik dan ook weinig meer gedaan dan water geven en oogsten. Het leverde me twee tassen vol oogst op. Dankzij mijn beleid van ‘kleine beetjes, vele soorten’ kan ik er gevarieerd van eten.

Het resultaat van gister:

3 bakken rode besjes
Paar frambozen
2 spitskolen
5 rode bieten
Halve portie wortels
Halve portie bonen
Wat doperwten
Handje kapucijners
Bakje tomaten
2 komkommers
1 courgette

Verse worteltjes

M&M-tuin

Na jaren kon ik gister eindelijk worteltjes oogsten. Hoera! Ze zagen er precies zo uit als op het zakje zaad werd beloofd en ze smaakten heerlijk.

In de Spruitenieren-tuin, met zware kleigrond, lukt het wortels telen niet zo goed. Ik heb het enkele jaren geprobeerd maar als er al wat te oogsten viel dan waren het wortels die erg kort waren. Bovendien was het uiteinde opgesplitst in allerlei kleine worteltjes. Dat maakt het schoonmaken wel erg lastig.

Dit jaar heb ik een andere soort wortel geprobeerd, namelijk de Parijse wortel. Zoals jullie op de foto kunnen zien is dit een korte, dikke wortel. Een beetje als de vorm van een radijs. Ideaal voor de zware kleigrond. Ik heb het niet alleen in de Spruitenieren-tuin gezaaid maar ook in de M&M-tuin. Tot mijn verbazing doen de wortels het in de M&M-tuin veel beter. En dat terwijl ik geen water kon geven, slakkenkorrels kon strooien en onregelmatig onkruid verwijderde. De onderste foto is namelijk van twee aardig dikke wortels in de Spruitenieren-tuin. De bovenste foto toont de oogst uit de M&M-tuin. Ik heb ze tegelijkertijd opgegeten en de smaak verschilde niet, maar het oog wil ook wat. In de M&M-tuin is dat ook wel rijk beloond.   

Tuin ontginnen

M&M-tuin

Vier weken een tuin aan zijn lot overlaten leert hoe snel onkruid kan groeien. De aarde wil bedekt zijn en als er geen plantjes staan is onkruid een uitstekend middel daarvoor. Met het warme weer is het enorm de lucht in geschoten. Gelukkig was ik al een beetje voorbereid door de foto’s van mijn vriend, desondanks was het schrikbarend hoeveel groen er in de tuin opgekomen was. Al het werk tot nu toe voor niks…? Dat zou moeten blijken.

Een voordeel van zoveel onkruid, dat ook nog eens flink hoog staat, is dat het relatief snel opruimt en een geweldig resultaat geeft. Ik begon vooraan in de tuin, daar was het onkruid het hoogst. Bovendien stond er allemaal knoopkruid in bloei. En helaas, er stonden er ook al heel wat zaad rond te strooien. Dat voorspelt nog vele plantjes in de nabije toekomst. Maar goed, altijd nog liever knoopkruid dan heermoes. Het grootste gedeelte was simpelweg onkruid trekken en in groenafvalzakken stoppen. Bij de worteltjes werd het moeilijker, al verwachtte ik niet dat er nog maar één worteltje zou staan. Het kreeg geen ruimte, weinig (?) licht en het heeft amper geregend de afgelopen maanden.

Maar, ik stond versteld: er waren meer wortels te zien dan in de Spruit-tuin. Terwijl ze daar wekelijks water krijgt en het onkruid netjes bijgehouden wordt. En de slakken trouw langskomen. Die slakken zullen hier in de M&M-tuin wel minder actief zijn. Of door al het onkruid de worteltjes niet zien.

De kostbare wortelplantjes zorgden wel voor veel meer werk. Want domweg onkruid trekken was er niet bij. Op mijn knieën met mijn neus er bovenop plukte ik plantje voor plantje rondom de wortels eruit. Twee keer kwam er per ongeluk een wortel mee. En ja hoor, er groeit een prachtige, radijsvormige wortel, knaloranje. Wauw… ik krijg er al ontzettend zin in!

Aan het eind van de ochtend, of eigenlijk was het al middag, lagen er 7 volle zakken met onkruid. Ik werk doorgaans met emmertjes maar omdat ik het hier wat moeilijk kwijt kan is een groenafvalzak makkelijker. Ik kan zo meer meenemen op de fiets en kieper alles in de groencontainer in de wijk. De wortels lagen er weer zichtbaar bij met genoeg ruimte en licht om verder te groeien. Hetzelfde geldt voor de uien. Alleen rondom de prei moet er nog wat gebeuren, al verwacht ik niet dat de prei zo’n aanval van onkruid overleefd. Het is bovendien veel moeilijker te vinden tussen al het andere groen. Maar goed, als het een beetje lukt is dat natuurlijk leuk, helemaal omdat ik dan kan zien hoe goed het hier groeit.

 

Geritsel bij het tuinieren

Gister was ik lekker in mijn tuin bezig met onkruid trekken. De wortels waren tussen al het onkruid niet meer te zien, hoog tijd om ze eens te bevrijden. Ik had het eerder nog niet aangedurfd omdat de wortels nog te klein waren. Je loopt dan het risico de kwetsbare kleine plantjes te beschadigen. Het nadeel is echter dat de onkruidplantjes inmiddels wel erg groot waren geworden. Het werd zoeken naar de wortelplantjes. Ik vrees dat de slakken een serie hebben opgegeten want toen ik eerder op mijn knieën voor het vak had zitten kijken had ik meer plantjes gezien dan ik nu nog tegenkwam. Enkele plantjes zijn half aangevreten, andere plantjes staan er prachtig bij. Ik vermoed dat ik, met deze soort worteltjes, nog wel een keer kan gaan zaaien. Binnenkort het zakje zaad maar eens opzoeken.

Tijdens het onkruid trekken hoorde ik achter mij steeds geritsel. Vaak zijn vogels de oorzaak, op zoek naar wat lekkers in een fruitboompje. Dit keer bleken het echter hommels te zijn die de nectar in deze lampionnetjes zaten te snoepen. De plant staat al enkele jaren in mijn tuin, volgens mij komt het uit een blije-bijen-bollen-pakket. Ik heb echter geen idee wat voor plant het is. Kent iemand deze toevallig? Het is in ieder geval een grappig plantje om te zien en de hommels zijn er blij mee. Bovendien zorgt het voor wat muziek tijdens het tuinieren.