Tag archieven: rode kool

Broccoli

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Dit jaar heb ik wat koolplantjes (rode kool en broccoli) gekocht. Door de drukte van het verhuizen vond ik dat wel makkelijk en zo hadden mijn koolplanten ook al een mooie voorsprong.

Van de vijf broccoli planten kon ik er eentje al heel snel oogsten. Met het warme weer zag ik plots dat deze al begon met doorschieten. Hó! Dat is niet de bedoeling! Het was een ieniemini broccoli. Thuis legde ik ‘m op de weegschaal en het kwam niet verder dan 50 gram. Ai…

Een paar dagen later kwam ik erachter dat het plantje gewoon pech had gehad. Waarschijnlijk heeft het teveel op het randje van het net gestaan en heeft het samengetrokken net daar teveel licht weggenomen. De plant was een heel stuk kleiner dan de rest. Pfieuw, gelukkig zag de rest er beter uit! Inmiddels heb ik de rest van de broccoli ook geoogst. Vier stuks, prachtige exemplaren die niet onderdeden voor de exemplaren uit de supermarkt. Behalve dan dat de smaak bijzonder goed was. De normaal zo taaie schil om de stronk kon ik er bijna aftrekken, zo dun was die. En de stronk die ik had meegekookt was bijna zoet en zacht van smaak. Wauw! Dus dát is het verschil als je zelf broccoli teelt…

Aan het begin van het tuinseizoen heb ik verteld dat ik dit jaar de koolplanten anders in de tuin ging zetten. Alle plantjes heb ik in een bloempotje met potgrond gezet en dit potje heb ik ingegraven. Het is een normaal bloempotje van zo’n 15 cm doorsnee en ik heb de bodem er gewoon in laten zitten. Ik had hier eens over gelezen en wilde weten of mijn koolplanten zo groter werden. Aangezien er op een volkstuincomplex vaak wel iets van knolvoet in de grond zit, zou het een goede oplossing zijn. Door de koolplant zijn eigen (schone) aarde te geven in een apart potje krijgt de knolvoet weinig kans. En ja hoor, dit jaar zijn mijn koolplanten mooi groot, fors en ze zien er gezond uit. Het is een makkelijke oplossing voor een lastig virus. Een aanrader!

Groeispurt

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Na een periode van droogte en warmte zorgt een flinke hoeveelheid regen al snel voor een groeispurt. Niet alleen de rabarber was flink gegroeid. Allerlei planten in mijn tuin hebben een flinke sprong gemaakt. Het was een hele ontdekkingstocht om dinsdag weer in de tuin te komen. Hierbij even een paar foto’s van al het moois wat er momenteel te zien is.

De pruimenboom is uitgebloeid en laat inmiddels tientallen klein vruchtjes zien. Ze zullen het niet allemaal redden maar het lijkt erop dat de oogst weer een stuk groter is dan vorig jaar. Lekker!

De sla als gevolg van de bloeiende sla van vorig jaar is ook flink gegroeid. Van kleine kropjes naar de eerste serieuze kroppen sla. Het uitdelen kan beginnen want dit gaan we met z’n tweeën nooit op krijgen. Ook achterin de tuin groeien nog een heleboel slaplantjes. En dan hebben we al 3x sla uit eigen tuin hebben gehad om zo de kleine kropjes vast te oogsten. Wat een overvloed zeg.

De wortels komen mooi op in rijtjes. Ik heb er al eens onkruid tussenuit gehaald, een geduld klusje want je mag de wortelplantjes niet beschadigen. Maar inmiddels kan ik wel weer aan de slag. Gelukkig zijn de plantjes nu al wat beter zichtbaar.

De rode kool en broccoli groeien goed.
De tijm voor in de tuin bloeit schitterend.


De gladiolen schieten opeens uit de grond. Ze zijn in de winter niet eens uit de grond gehaald.
De pioenroos heeft zijn groene bladeren en begint inmiddels aan de knoppen.

Voorsprong

Geplaatst op door — 1 reactie ↓

O, wat is het al lekker weer geweest zeg! Ik ben momenteel al met regelmaat in mijn tuin te vinden. Voor deze tuin is het voor het eerst dat ik het hele jaar rond in dezelfde woonplaats woon als dat de volkstuin is. Ik heb er tijdens de winter mooi gebruik van gemaakt door de laatste tegelpaden op orde te maken. Inmiddels ben ik alweer lekker bezig met zaaien en water geven.

Voor de verandering heb ik dit jaar een stel groenteplantjes gekocht. Er zit nog een (laatste) verhuizing aan te komen en thuis voorzaaien was niet zo handig.

Het voordeel van het kopen van de plantjes is dat er ineens al aardige plantjes in de tuin staan, waar ik anders nog thuis met mini-plantjes bezig was. Het nadeel is dat ik ze dus meteen in de tuin heb gezet (ze worden toch al verkocht?) en compleet ben vergeten om te wachten tot half mei. Nu maar de weersvoorspellingen in de gaten houden en hopen dat er geen strenge vorst meer komt.

Bij het verhuizen is een deel van mijn frambozenplantjes verloren gegaan. Of misschien groeit er nog wel ergens een klein puntje, maar veel oogst zal er dit jaar dan niet aan komen. Ik kreeg van de buurvrouw al een mooi stekje. Bij het kopen van de groenteplantjes kwam ik een pot met een frambozen trio tegen. Ik kon de verleiding niet weerstaan en hoop zo dit jaar weer frambozen uit eigen tuin te hebben in alle soorten en maten. Ze mogen tussen de blauwe druifjes gaan wortelen, groeien en vrucht dragen.

Als groenteplantjes kocht ik onder andere een paar preiplantjes. De nieuwe prei is al gezaaid maar dat zal nog wel een tijdje duren voor ik die kan oogsten. Met deze zes planten heb ik dan tussendoor ook al een keertje oogst.

Verder kocht ik rode kool en broccoli. Hiervoor mocht ik even aan de slag. Vorig jaar kwam ik wat knolvoet tegen in de grond en dit remt de groei van de wortels van koolplantjes. Omdat ik niet verwacht het in een volkstuin te kunnen uitbannen heeft het niet zoveel zin om 8 jaar lang helemaal geen kolen te planten. Wat wel kan helpen is om extra veel kalk te strooien en om de koolplantjes in een stukje eigen potgrond te kweken. Daarom heb ik 9 bloempotjes ingegraven en deze gevuld met potgrond. Hierin heb ik de koolplantjes geplant. Ik hoop dat dit gaat werken en de koolplantjes mooi groot worden.

Als laatste moest er nog een net over de koolplantjes. Terwijl ik daarmee bezig was zag ik het eerste koolwitje al nieuwsgierig rondfladderen, op zoek naar een mooi vers koolplantje. Het heeft de mijne voorbij moeten vliegen.

Afbouwen

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

De natuur gedraagt zich nog alsof het hoogzomer is, maar ondertussen is het allang herfst. Het is warm voor deze tijd van het jaar en vooral: droog. Heel droog. Na zo’n droge zomer is het watertekort niet zomaar weer opgelost. En hoewel er in september wel een paar keer flinke buien zijn gevallen is dat een schijntje bij wat er nodig is. Normaal is het in de herfst vaak genoeg nat, maar helaas, de regen laat maar op zich wachten. Dus zo ben ik zowaar in oktober in de tuin aan het water geven. Het is me nog nooit overkomen.

De rode kool die nog in de tuin staat is eigenlijk veel te klein gebleven. Ik laat ‘m nu mooi nog even staan, wie weet komt er nog een klein kooltje. De groenbemester die ik had gezaaid is al opgekomen en groeit behoorlijk. Ook de sla en de andijvie doen het goed. Het eerste (mini)kropje hebben we al gegeten. Op de plek van de slaplant die heeft staan bloeien staan tientallen mini-slaplantjes. Ik zou al bijna een maaltijd kunnen maken van de kiemblaadjes :-D. Met dit weer groeien ze gestaag door, dat belooft nog wat. Het voordeel van zoveel plantjes is dat je makkelijk een klein kropje kunt oogsten. Het kropje is sneller op, je hebt snel weer een verse en je hoeft straks niet/minder weg te gooien.

Ondertussen ben ik in de tuin voornamelijk bezig met onkruid verwijderen. Nu het onkruid niet meer zo hard groeit heb ik er ook veel langer plezier van. De oogst wordt minder, het onkruid groeit minder hard, water geven is minder nodig: het tuinseizoen bouwt af. Het is ook wel lekker, zo geeft het weer ruimte voor andere activiteiten. En mocht ik met dit mooie weer zin hebben om nog wél even wat te doen, dan is er nog genoeg ‘winterwerk’ wat ook wel in het zonnetje kan.

Een bijzondere koolplant

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

De koolplanten staan in de tuin. Het heeft even geduurd, sommige begonnen al te verkleuren omdat hun potje te klein was, maar inmiddels staan ze allemaal in de volle grond. Netjes onder een net dat beschermd tegen vogels en vlinders. Alleen de slakken trekken zich nergens wat van aan, maar tot nu toe zijn ze op afstand gebleven. Met het vochtige weer van vanavond zal dat wel snel gebeurd zijn dus het blijft opletten.

Dit jaar heb ik paarse bloemkool gezaaid. Dat leek ons wel eens leuk, wat anders dan normaal. Én iets wat je niet in de gangbare supermarkt kunt kopen. Of ze lekker zijn? Geen idee, dat weten we pas als we er een half seizoen voor hebben gezorgd 😉 Ik vermoed dat de smaak weinig anders zal zijn dan de witte bloemkool, maar zeker weten doe ik het niet.

Verder staat er spitskool en rode kool onder het net. Het zijn, op de tomaten na, de enige soorten die ik voor het trouwen gezaaid heb. En zowaar hebben ze alle drukte (en verminderde aandacht voor de plantjes) goed doorstaan. Alleen één bloemkoolplantje vertoont wat rare trekjes. Ik heb het nog nooit eerder gezien en ben benieuwd of jullie het kennen. Er is namelijk één blad dat helemaal rond gegroeid is. Geen plat blad maar een kelkje. Het ziet er bijzonder uit. Jammer dat je zoiets niet kunt bewaren. Maar met een foto op mijn blog blijft het toch een beetje bewaard.

Rode kool

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

De eerste rode kool is geoogst en inmiddels ook al verwerkt. Er staan drie rode koolplanten in de Spruit-tuin en vórig jaar heb ik daar al rekening mee gehouden. Ik vind rode kool namelijk heerlijk. Gekookt met appel en kaneel. Of rauw: heel fijn gesneden in de salade.

Het enige nadeel is dat het best veel werk kan zijn om de rode kool fijn te raspen/schaven of snijden. Mijn allereerste zelf klaargemaakte rode kool, nu zo’n 7 jaar geleden, smaakte voor geen meter. De stukken waren veel te dik en van het op smaak brengen wist ik ook weinig van.

Ik kreeg de tip om de kool te schaven met een kaasschaaf. De stukjes werden mooi dun en door de structuur van de kool vielen ze in sliertjes uiteen. Bij mijn toenmalige werk leerde ik hoe ik de kool op smaak kon maken. Het resultaat smaakte goed. Het enige nadeel was alleen nog dat het véél werk was om de hele kool te schaven en daarbij geen geschaafde vingers te krijgen.

Vorig jaar vroeg ik daarom een mixer met rasp op mijn verjaardag. Terwijl de mixer al veelvuldig gebruikt is, moest de rasp altijd nog uitgeprobeerd worden. En natuurlijk moest dat met de rode kool uit eigen tuin. Het werd een fantastische klus: rode kool raspen. In 10 minuten was ik klaar. Met de héle kool wel te verstaan. En nog fijner dan ik met de kaasschaaf ooit had gedaan. Het wordt tijd dat de andere rode kolen ook groot genoeg zijn om te oogsten.

Lekker uit eigen tuin

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

rode koolGisteravond kon ik weer eens compleet uit eigen tuin eten: rode kool met aardappeltjes uit de oven. Alle kleine aardappeltjes houd ik al bij het rooien apart. Tenslotte zijn ze minder lang houdbaar, vallen ze door de kieren van de aardappelkist én zijn ze heel handig om in de oven klaar te maken. Ik hoef ze niet te schillen, slechts even schoon te maken met een borsteltje, en doe ze met wat olie en rozemarijn in de oven. De rode kool is een stuk bewerkelijker, maar als het eenmaal fijn geraspt is, is het meeste gedaan. En binnenkort kan ik er nog wel eens van eten, dan is het heerlijk alleen een kwestie van opwarmen 🙂

Bloemkool inpakken

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

bloemkool Eerlijk gezegd had ik zo’n anderhalve week geleden geconcludeerd dat de bloemkool dit jaar een fiasco was. Het begon dit jaar al met luis terwijl de plantjes nog in een bakje in de vensterbank stonden. Met een flinke groeiachterstand kwamen ze in de tuin te staan, nog steeds met luis. Later ontdekten de slakken en de rupsen de planten. Terwijl de rode kool er goed bij stond en weinig last leek te hebben van ongedierte, zag de bloemkool er maar wat armetierig uit. Hmm…

Ik was nog niet zover gekomen om de planten uit de tuin te trekken, maar ik overwoog het wel. Nog even afwachten, misschien was ik wat te vroeg.

Vorige week ontdekte ik tot mijn grote vreugde toch wat wits in de kern van de plant. Hoera, niet álle bloemkool was hopeloos.

Vandaag kon ik vier van de vijf planten ‘inpakken’. Om de kool mooi wit van kleur te houden moet je de bladeren om de kool heen vouwen zodat het licht wordt afgeschermd. Doe je dit niet dan wordt de bloemkool geel-bruin en onaantrekkelijk.

Nadat ik het net al voor de helft losgemaakt had, vroeg ik me af waarom ik de kolen nog zou beschermen tegen de duiven. Volgens mij hoef ik daar niet meer voor te vrezen. Opruimen dus maar! Kan ik meteen het onkruid beter bijhouden.

Ik ontdekte onder de bladeren van de rode kool nog een verschrompeld en verrot spitskooltje. Oeps… die was wat té goed verstopt. Gelukkig was er ook nog een prachtig, gaaf exemplaar dat ik mee naar huis kon nemen.

De rode kool ziet er goed uit maar is nog wat klein. Nog even geduld, wat water en zonneschijn en dan komt het vanzelf.

Aan de vruchten kent men de oogst

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

DSCN1766 DSCN1765Voor de aardbeien hoef ik niet meer naar de tuin. Her en der zie ik nog wat bloemetjes aan wat planten komen maar de meeste planten zijn ‘klaar’. Van de frambozen zijn er die zo groot zijn als aardbeien, prachtig! En vandaag kon ik dan de eerste oogst van de japanse wijnbes halen, meteen al een redelijke hoeveelheid. En die zijn óók al zo lekker! Ik ga van het ene fruit naar het andere fruit, de braam heb ik nog in het verschiet en op den duur komen natuurlijk ook nog de appel- en perenboom.

Qua groente is er eveneens genoeg variatie. Vandaag heb ik de eerste spitskool geoogst. Die is wat klein doordat de buitenste bladen nogal aangevreten waren. Sowieso verwacht ik niet zoveel van mijn koolplanten dit jaar. De broccoli is veel te klein, de bloemkool wordt belaagd door een of andere zwart springkevertje, rupsen, luizen en slakken. De rode kool en spitskool doen het nog het beste, al kan ik nog niet een kool ontdekken in de rode koolplant. Gelukkig is er nog genoeg andere groente. Weer een courgette, de plant komt inmiddels wat op gang, een stuk of wat komkommertjes, wat cherry-tomaatjes, een stuk of zes rode bieten en weer een handvol doperwten.

Potjesboel

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Weer een zonnige dag vandaag. Na een heerlijke fietstocht waarbij ik al van het weer kon genieten ben ik lekker op mijn balkon gaan ‘rommelen’. Gaatjes maken in de tweede emmer (oei, dat was wel even pijnlijk, zo’n mooie emmer die nog níet lek is… Al zou ik niet weten waarvoor ik het anders zou moeten gebruiken) en vervolgens de emmer vullen met van alles en nog wat. Ik neem aan dat de plantjes wel om de plank, die er deels op ligt, heen gaan groeien.

Het hele balkon werd overhoop gehaald, de gevulde emmers moesten onderaan de plankenboel. De blauwe, plastic emmers voor de laag erboven en de lelijke witte emmertjes zijn overbodig. Weer geen foto gemaakt, die hebben jullie nog tegoed, het is nu te donker.

Erna rommelde ik graag nog wat verder. Een hele serie plantjes stond in pot op het balkon af te harden. Een deel was hard toe aan wat meer ruimte. De (nog lege) potjes vlogen me zo nu en dan om de oren, zo hard waaide het. Maar de rode kool en spitskool hebben nu tenminste weer de ruimte om verder te groeien, evenals de cherrytomatenplanten.

Inmiddels begint ruimte een probleem te worden. Twee appelkistjes zijn gevuld met potjes en deze zet ik inmiddels dagelijks buiten. De handigheid om alle af te harden plantjes in één kistje te zetten leerde ik eens van iemand, zo kun je tijdens het afharden de plantjes snel buiten zetten. Met mijn hoeveelheid potjes scheelt dat véél tijd. En dan heb ik nog niet eens alle koolplantjes verpot. Laat staan de sla en de pompoen en courgette die alwéér uit hun pot groeien. Het wordt hoog tijd dat de plantjes zijn afgehard zodat ze naar de tuin kunnen. Eventueel kan ik er daar nog een fijnmazig gaas overheen leggen om het wat te beschermen tegen de kou. Want de vensterbank is inmiddels nodig voor de serie bloemen en late groenten.