Broccoli

Dit jaar heb ik wat koolplantjes (rode kool en broccoli) gekocht. Door de drukte van het verhuizen vond ik dat wel makkelijk en zo hadden mijn koolplanten ook al een mooie voorsprong.

Van de vijf broccoli planten kon ik er eentje al heel snel oogsten. Met het warme weer zag ik plots dat deze al begon met doorschieten. Hó! Dat is niet de bedoeling! Het was een ieniemini broccoli. Thuis legde ik ‘m op de weegschaal en het kwam niet verder dan 50 gram. Ai…

Een paar dagen later kwam ik erachter dat het plantje gewoon pech had gehad. Waarschijnlijk heeft het teveel op het randje van het net gestaan en heeft het samengetrokken net daar teveel licht weggenomen. De plant was een heel stuk kleiner dan de rest. Pfieuw, gelukkig zag de rest er beter uit! Inmiddels heb ik de rest van de broccoli ook geoogst. Vier stuks, prachtige exemplaren die niet onderdeden voor de exemplaren uit de supermarkt. Behalve dan dat de smaak bijzonder goed was. De normaal zo taaie schil om de stronk kon ik er bijna aftrekken, zo dun was die. En de stronk die ik had meegekookt was bijna zoet en zacht van smaak. Wauw! Dus dát is het verschil als je zelf broccoli teelt…

Aan het begin van het tuinseizoen heb ik verteld dat ik dit jaar de koolplanten anders in de tuin ging zetten. Alle plantjes heb ik in een bloempotje met potgrond gezet en dit potje heb ik ingegraven. Het is een normaal bloempotje van zo’n 15 cm doorsnee en ik heb de bodem er gewoon in laten zitten. Ik had hier eens over gelezen en wilde weten of mijn koolplanten zo groter werden. Aangezien er op een volkstuincomplex vaak wel iets van knolvoet in de grond zit, zou het een goede oplossing zijn. Door de koolplant zijn eigen (schone) aarde te geven in een apart potje krijgt de knolvoet weinig kans. En ja hoor, dit jaar zijn mijn koolplanten mooi groot, fors en ze zien er gezond uit. Het is een makkelijke oplossing voor een lastig virus. Een aanrader!

Kalk

DSCN1295_rsDe laatste tijd heb ik wat minder tijd voor mijn tuin. Of misschien is prioriteit een beter woord. Het loopt mooi gelijk op met de verminderde werkzaamheden in de tuin. Het onkruid groeit niet meer zo hard en vandaag heb ik meer oogst eruit gehaald dan onkruid. Een (ietwat te) grote bloemkool en een kleintje, twee stronken bleekselderij, een prei, twee courgettes, twee kropjes sla en nog een handje gele frambozen. Een behoorlijke oogst vind ik, helemaal voor deze tijd van het jaar.

Ondertussen zijn de voorbereidingen voor het volgende seizoen al begonnen. In het vak waar knolvoet is gesignaleerd heb ik kalkkorrels gestrooid en door de bovenste laag aarde geharkt. (waarom kalkkorrels helpend zijn tegen knolvoet lees je hier) Zo kan de grond zich  voorbereiden op volgend jaar terwijl ik in de winter lekker warm binnen zit.

Rode kool

rodekoolGister heb ik voor het eerst eigen rode kool kunnen oogsten. Gezien de toestand van het ‘kolenbed’ met de eerste signalen van knolvoet leek het me verstandig om ze niet langer dan nodig te laten staan. Bovendien waren er heel wat bladeren die wat vreemde gaten vertoonden. Beter een (misschien wat te) vroege oogst dan een mislukte oogst. En zo oogstte ik niet één maar meteen 4 mooie rode kolen. knolvoetEn inderdaad, mooi op tijd want ook hier vertoonde één koolplantje een beetje knolvoet in de wortels. Dit keer een foto van de knolvoet; je kunt zien dat de wortels wat dikker zijn en een soort wratten hebben. De plant heeft er weinig last van gehad, de kool zag er prima uit. Wat dat betreft was ik nog op tijd. Alleen zit de knolvoet nu dus in de grond en dat is jammer. De komende jaren zal ik daar wat anders moeten verbouwen. rodekool

Met het oogsten van de kolen en het opruimen van de vele koolbladeren (lang leve de afvalverwerking op loopafstand) is er weer een bed bijna vrij. Er staat alleen nog wat bleekselderij in. Binnenkort ga ik er phacelia zaaien. Als groenbemester en in het voorjaar geeft het veel voeding aan allerlei insecten. En uiteraard geeft het plezier vanuit een bloemenvaas.

Knolvoet

Tuinprobleem: Knolvoet

Omschrijving: Knolvoet is een vervelende, besmettelijke ziekte die de wortels van de koolplanten aantast. Je kunt de aantasting goed zien als je de wortels uit de grond trekt: er zitten wratten op de wortels. Het tast de wortels van de plant aan waardoor de plant moeite krijgt met het opnemen van water en voedingsstoffen. De plant groeit minder hard en de bladeren gaan, met name bij warm weer, slap hangen. De kleur van de bladeren wordt loodachtig. (Inmiddels heb ik een foto van knolvoet. Kijk voor meer duidelijk foto’s even op: http://www.tuinadvies.nl/groente_knolvoet.htm)

Oorzaak: Deze wratten worden veroorzaakt door een schimmel, de slijmzwam (Plasmodiophora brassicae). De schimmel houdt van ietwat zure grond en vermenigvuldigt zich het beste bij nat weer en temperaturen >12 graden.

Voorkomen/Bestrijden: Bij knolvoet is voorkomen stérk aan te raden boven genezen. Als de schimmel eenmaal in de grond zit duurt het jaren voordat deze er weer uit is. In ieder geval kun je de eerste 6-8 jaar daar geen kruisbloemigen meer telen. Onder de kruisbloemigen vallen niet alleen de kolen maar ook radijsjes en raapstelen.

Een goede remedie tegen knolvoet is om aan wisselteelt te doen; elk jaar de kolen op een andere plek, waardoor ze slecht 1x in de 3 à 4 jaar op dezelfde plaats geteeld worden.

Wat ook goed helpt is het gebruik van kalk: zo’n 4 kg kalk per 10 vierkante meter. De schimmel houdt namelijk van ietwat zure grond, met de kalk wordt de pH verhoogd (en krijg je dus minder zure grond).

Is de grond eenmaal besmet, let er dan op dat je deze ziekte dan niet verder in je tuin verspreid door het lopen over de grond en het mee te nemen aan je schoeisel. Het uitwisselen van planten met andere tuinders is leuk, maar heeft ook het risico dat je zo een ziekte in je tuin krijgt. (of meegeeft aan de ander) Zelf opkweken heeft in dit geval de voorkeur.

Uiteraard zijn er ook chemische middelen die gebruikt kunnen worden voor de bestrijding van deze schimmel, maar die hebben niet mijn voorkeur.

 

Bronnen:

Het grote Moestuinboek; Hans van den Bosch

www.tuinadvies.nl

 

Spitskool

spitskool Het is de tijd van het oogsten. Laatst de bloemkool, al was die dan helaas niet eetbaar meer. Sla en courgettes. Frambozen, aardbeien en Japanse wijnbes. En inmiddels dan ook de spitskool. Ik heb het nog niet zo vaak gegeten en had het nog nooit geoogst dus ik heb de buurman maar even gevraagd of ik het al kon oogsten of dat het nog wat langer door moest groeien. Ze voelden wel stevig, moeten ze dan nog verder groeien?

Ze waren precies goed, oogsten dus maar! En nu liggen er in mijn koelkast twee dikke kolen en kan ik op zoek naar wat recepten hiervoor. Mem maakt wel eens iets overheerlijks met spitskool, kerrie, ananas en ham. Maar goed, dat kan ik natuurlijk niet maken als ik deze kool samen met heit en mem wil eten a.s. zondag. Op zoek naar iets anders dus maar. Dankzij internet is dat geen probleem.

spitskoolDe buurman gaf me nog een goede raad: de restanten van de koolplant meteen rooien omdat het laten staan de kans op knolvoet vergroot. Nu had ik laatst gehoord dat de plant in de oksels nog weer wat nieuwe (bloem)kooltjes aanmaakt als je eenmaal de grote bloemkool hebt geoogst. Leuk om eens uit te proberen dacht ik. Maar knolvoet wil ik zeker niet in mijn tuin hebben dus ik heb de boel er snel uitgehaald. En dat was maar goed ook, er was al een plant die de eerste tekenen van knolvoet vertoonde.

Morgen vertel ik jullie graag wat meer over deze besmettelijke en erg vervelende ziekte.