Met z’n tweeën

Mijn man komt een middag in de tuin helpen. Met zijn spierkracht kunnen we mooi wat zware dingen aanpakken en ik besluit dat het tijd is om de bomen te verhuizen. Zo’n twee maanden geleden heb ik rondom de bomen de wortels doorgestoken. Door de bomen vervolgens nog een tijdje te laten staan krijgen ze de tijd om kleine wortels te maken, dichterbij de stam. Dit helpt ze om de verhiuzing beter te doorstaan. En hoewel het de vorige keer heel goed gelukt is, blijft het spannend om bomen te verhuizen.

De pruimenboom is de laatste twee jaar lekker gegroeid en heeft afgelopen zomer een prachtige oogst gegeven. Het zou jammer zijn als de boom de verhuizing niet overleeft. Dat zal even afwachten zijn.

We beginnen maar met de appelboom. Een mooi compact boompje die redelijk snel uitgegraven is. De bodembedekker, een phlox, die eronder groeit verhuist ook mee. Al die bodembedekkers zijn ideaal in de fruithoek, het scheelt een heleboel onkruid en vertraagt het uitdrogen van de grond in de warme zomer.

De pruimenboom is meer werk. Niet alleen is de boom breder en moet er meer gegraven worden. Ook de takken hangen breder en vooral: laag. Het kostte heel wat zweetdruppels. Maar ook die klus is uiteindelijk gelukt en de boom heeft een mooi plekje gekregen naast de bessenstruiken.

In de oude tuin beginnen nu gaten te vallen. Op de oude plek van de pruimenboom is dat letterlijk een flink gat, die moet nog even dicht gegooid worden. Het voordeel is dat het onkruid zo ook flink omgewoeld wordt en straks gewoon in de aarde verdwijnt. Daar heeft de volgende huurder in ieder geval geen last van.

Na deze flinke verhuizing hebben we nog wat tijd en een beetje energie over. Mijn man begint met het klaarmaken van de nieuwe plaats voor de kist. Na de vele regen van de dagen ervoor is de kleigrond erg nat. De aarde even vlak maken is dus niet heel gemakkelijk. Maar globaal lukt het nog wel en met een worteldoek en wat tegels erop is de basis gelegd. Als de kist straks zelf maar goed gesteld wordt en waterpas staat.

Terwijl mijn man met deze klus bezig is, houd ik mij bezig met het planten van de bodembedekkers en gladiolen. Eigenlijk kunnen gladiolen niet tegen vorst, maar mijn ervaring is dat ze na een beetje wintervorst toch in het nieuwe jaar weer opkomen. Terwijl ik bloembollen nogal eens in het voorjaar beschimmeld of juist uitgedroogd weer tegenkom als ik deze thuis probeer te bewaren. Dan bewaar ik ze toch liever in de tuin.

Er is flink wat werk verzet en aan het eind van de middag fietsen we voldaan naar huis. Net op tijd, thuis vallen de eerste regendruppels al.

Mijn terrein

Elk jaar komt er zo’n moment dat ik in mijn tuin bezig ben en dat ik wens dat ik een ‘gewone’ volkstuin heb. Zo eentje met rijtjes groente, alles netjes geordend en ruim opgezet. Het moment komt doorgaans in de zomer, als alles explosief groeit en bloeit en het duurt zo’n vijf minuten.

In die vijf minuten kijk ik om me heen en zie ik overal in mijn tuin planten in bloei staan. De Acanthus naast de pruimenboom, de goudsbloemen overal tussendoor, evenals de papaver. De muurpeper en tijm die voorkomen dat de randen van de mijn tuin verzakken. De rozenstruik die elk jaar zo uitbundig dieprood bloeit. De Japanse wijnbes die dit jaar voor een mooie oogst zorgt en al zijn takken alle kanten op laat groeien. De IJzerhard die zijn zaadjes overal in het rond verspreid (zucht) en allemaal vlinders aantrekt. De zonnebloem die in zijn eentje voor tientallen bloemen zorgt. De rabarber die voor een overweldigende oogst heeft gezorgd dit jaar en die met z’n grote bladeren energie opdoet voor volgend jaar.

Ik zie al die insecten af en aan vliegen, ik ruik de zoete geur van de roos, ik zie de sporen van vogeltjes waar ze uit de zonnebloem hebben zitten pikken. Nee, toch liever zo’n explosieve tuin dan een geordende tuin. Die insecten, daar doe ik het voor. Als ik rondkijk lijkt het wel een oase van voeding voor deze bedreigde diertjes. Ik ben blij dat ik ze zo’n oase kan bieden.

Laatst vroeg ik me af wiens terrein mijn tuin is. Want hoewel ik er zaai, snoei en oogst, lijkt het een domein van de insecten. DIe paar uurtjes per week dat ik er ben valen in het niet bij al die uren die de kleine beestjes doorbrengen met al die bloemen. Het werd me pijnlijk duidelijk gemaakt toen ik de pruimenboom ging snoeien. Het pad langs de zonnebloem was bijna ondoordringbaar. Het laatste stukje ruimte werd fel verdedigd en moest ik met een steek in mijn elleboog weer verlaten. Gelukkig was er nog een omleiding mogelijk.

Groeispurt

Na een periode van droogte en warmte zorgt een flinke hoeveelheid regen al snel voor een groeispurt. Niet alleen de rabarber was flink gegroeid. Allerlei planten in mijn tuin hebben een flinke sprong gemaakt. Het was een hele ontdekkingstocht om dinsdag weer in de tuin te komen. Hierbij even een paar foto’s van al het moois wat er momenteel te zien is.

De pruimenboom is uitgebloeid en laat inmiddels tientallen klein vruchtjes zien. Ze zullen het niet allemaal redden maar het lijkt erop dat de oogst weer een stuk groter is dan vorig jaar. Lekker!

De sla als gevolg van de bloeiende sla van vorig jaar is ook flink gegroeid. Van kleine kropjes naar de eerste serieuze kroppen sla. Het uitdelen kan beginnen want dit gaan we met z’n tweeën nooit op krijgen. Ook achterin de tuin groeien nog een heleboel slaplantjes. En dan hebben we al 3x sla uit eigen tuin hebben gehad om zo de kleine kropjes vast te oogsten. Wat een overvloed zeg.

De wortels komen mooi op in rijtjes. Ik heb er al eens onkruid tussenuit gehaald, een geduld klusje want je mag de wortelplantjes niet beschadigen. Maar inmiddels kan ik wel weer aan de slag. Gelukkig zijn de plantjes nu al wat beter zichtbaar.

De rode kool en broccoli groeien goed.
De tijm voor in de tuin bloeit schitterend.


De gladiolen schieten opeens uit de grond. Ze zijn in de winter niet eens uit de grond gehaald.
De pioenroos heeft zijn groene bladeren en begint inmiddels aan de knoppen.

Na de bloei

Afgelopen winter zijn er twee fruitbomen verhuisd van mijn oude tuin naar mijn nieuwe tuin. Met het begin van het voorjaar kon ik al zien dat ze goed aangeslagen waren. Overal gingen groene knoppen open en kwamen er weer nieuwe blaadjes tevoorschijn. Beide bomen hebben gebloeid en inmiddels is ook daar het resultaat van zichtbaar. Talloze mini-vruchtjes hangen er aan de takken. Er zal nog heel wat af vallen, met name in juni komt er nog een rui. Maar duidelijk is dat er potentie in de bomen zit en dat de verhuizing goed gegaan is. Op de foto’s zien jullie links de pruimenboom en rechts de appelboom.

Bomen planten

Ik heb getwijfeld of ik mijn fruitbomen wel wilde verhuizend. Er zit best een risico aan dat de boom het niet overleefd en het uitgraven en planten leek me veel werk. Ik wilde het toch proberen, als ik ze niet zou meenemen zou ik ze tenslotte ook kwijt zijn (helemaal nu er nog geen volgende tuinder bekend is).

Het uitgraven viel me alles mee. De appelboom paste met zijn wortels zelfs nog gewoon in een flinke emmer. De pruimenboom vervoerden we met de wortels in een vuilniszak. De boom moest dus dezelfde dag weer in de aarde gezet worden maar daar bleken we gelukkig ruim de tijd voor te hebben. Terwijl de mannen de aanhanger leeghaalden begon ik met het planten van de bomen.

Met deze nieuwe start wil ik graag wat meer structuur in de tuin aanbrengen. Vooral bij het planten van (grote) vaste planten houd ik er rekening mee. Een  goed begin is het halve werk. En zo hebben de pruimenboom en appelboom een mooi centrale plek gekregen in het midden van de tuin. Er tussen komt nog de pioenroos. Het vak dat ik ervan maak kan verder vaste planten/bloemen bevatten. In mijn hoofd zie ik het al helemaal voor me.

Droogte

Het is droog op de tuin, erg droog. Hoewel het hier wel geregend heeft afgelopen weekend, is daar in de tuin niets van te merken. De grond in de tuin is gebarsten en de regenton was nog geen druppeltje voller dan vrijdag. Ik geniet erg van het mooie weer maar de consequentie is wel dat ik regelmatig water moet gaan geven in de tuin. Alle ingezaaide stukken kunnen compleet mislukken als ze op het moment van ontkiemen te droog zijn. Dus ging ik vandaag niet alleen naar de tuin om water te geven in de kas, maar kregen ook hele stukken tuin een flinke plens water.

Overigens heeft niet alles last van deze droogte. Bloembollen geven er niets om en ook de (fruit)bomen gaan hun eigen gang. De perenboom zit vol bloesem evenals de pruimenboom. Vorig jaar had ik één pruim (het was het eerste jaar dat ik het boompje had) dus ik ben benieuwd wat het dit jaar gaat worden.

Groeispurt

dscn3059Afgelopen week zag ik opeens de pruimenboom staan. Hoewel ik dolblij ben met een mooie groeiende boom, schrok ik toch wel enigszins van het formaat. Hij doet nauwelijks onder voor de perenboom ernaast. De pruimenboom was zo schattig klein (en ook een klein blijvend soort) dat ik deze veel te dicht bij de rand van mijn tuin heb gezet. Ik heb vast niet goed genoeg gekeken naar de maximale hoogte. Anderhalve meter lijkt dan niet zoveel maar als ik er nu naast sta dan is dat toch wel ongeveer zoiets als deze boom… En dat is meteen teveel voor deze plaats. Dat wordt dus verhuizen. Aiai, daar houden bomen niet van!

Maar goed, fouten maken mag in mijn tuin, witlofoogsten mogen mislukken, koolplanten mogen opgegeten worden (nou ja, liever niet) en pruimenbomen mogen verkeerd geplant worden. Dus zal de pruimenboom met beleid uitgegraven worden om te verhuizen naar een ruimer plekje. Terwijl het buiten vriest kan ik dan vast nadenken over wélk plekje want zo naderhand begint de tuin al aardig vol staan met vaste planten, bomen en struiken.

Plant een boom

Over het planten van een boom las ik eens een mooi gezegde waar ik altijd weer aan moet denken als ik overweeg een nieuwe (fruit)boom te planten:

Het beste moment om een boom te planten was twintig jaar geleden,

het één na beste moment is vandaag.

Twintig jaar gelden kon ik nog geen bomen planten en had ik ook helemaal geen tuin om een boom in te planten. Maar inmiddels wel en er staan al twee appelboompjes in mijn tuin, een perenboom en een pruimenboom. Wat dat betreft: hoe eerder hoe beter want voor een boom vruchten geeft kan best een tijdje duren. Mijn perenboom plantte ik in mijn eerste volkstuinjaar en heeft inmiddels 2x vrucht gegeven. Het tweede jaar 2 peren en het derde jaar 1 peer. Wat dat betreft was twintig jaar geleden wel een mooi moment geweest om die boom te planten 😉

appelboomVoordat je maar snel een boom in je tuin zet is het wel handig om eerst eens uit te zoeken hoe groot de boom gaat worden. Over 5 jaar een boom moeten kappen omdat de boom ‘buiten de regels’ groeit is wel erg jammer natuurlijk! En wat tegenwoordig gelukkig ook kan is een boom komen die al hetzelfde jaar, of het jaar erop, vruchten geeft. Lang leve de (fruit)boomtelers. Mijn terras-appelboom gaf het eerste jaar meteen al 6 flinke appels. Zo kan het dus ook!

En dan nu weer een nieuwe poll: welke boom zou jij willen planten?

This poll is no longer accepting votes

Stel: de gemeente waarin je woont plant een boom bij je in de buurt en jij mag kiezen welk soort. Wat kies je?
8 votes
×

Na zonneschijn…

pruimenboomTerwijl ik vanmiddag zat te lunchen verbaasde ik me over de strakblauwe lucht en de stralende zon. Wat een schitterend weer voor deze tijd van het jaar! Hoewel mijn tuinmiddag eigenlijk pas voor morgen gepland stond wilde ik graag van dit mooie weer gebruik maken door vanmiddag al te gaan tuinieren. Dus pakte ik snel mijn spullen bij elkaar en negeerde de buienradar die regen voorspelde voor een uur later. ‘Er kan geen regen uit de lucht vallen zolang er nog geen wolken zijn,’ dacht ik en ik vertrok naar mijn tuin.

Het was ‘druk’ in de tuinen, waarschijnlijk wilden al die anderen ook nog even van dit mooie weer genieten. De voorspelde regen voor een uur later bleef uit, maar er pakten zich wel steeds meer donkere wolken samen. Het verbaasde me dan ook niet dat het uiteindelijk toch begon te regenen. Geen nood, ik heb altijd een regenjas in de tuinkast hangen en draag vaak mijn tuinhandschoenen. En mijn laarzen had ik ook al aan dus veel om droog en schoon te moeten houden was er niet.

Ik ben lekker bezig geweest en zo staat mijn pruimenboompje inmiddels in de vrije grond en houdt het mijn perenboom wat gezelschap. Met zo’n regenbui er achteraan hoef ik me ook geen zorgen te maken over droogte. Er is weer onkruid gewied, de knoflook zit in de grond en er ligt weer bleekselderij en prei in mijn koelkast.

Al met al weer een heerlijk middagje tuinieren!