Het is momenteel flink aanpoten in de tuin. Paadjes leggen, pispotjes en heermoes zorgvuldig uitgraven, zaaien, stellages bouwen, worteldoek ingraven en dan zijn er nog de dingen die altijd doorgaan zoals het onkruid bijhouden en water geven. De laatste twee weken heb ik hard gewerkt in de tuin en dat begint zijn vruchten af te werpen. Vandaag een inhaalslag op mijn blog.
Vorig jaar heeft er een krop sla gebloeid en zichzelf uitgezaaid. Tot mijn grote verbazing hebben de slaplantjes de strenge vorst overleefd en staan er nu heel wat prachtige kroppen sla in de tuin. De kern is boterzacht en knapperig, de perfecte krop! We smullen er al enige tijd van. Bij het tuincentrum heb ik nog wat voorgezaaide sla gekocht om over een maand ook sla uit de tuin te kunnen eten. Er omheen heb ik kapucijners gezaaid en die komen inmiddels al op.
De wortels die ik heb gezaaid in maart zijn voor een groot deel goed opgekomen. Met al die bezoekjes aan de tuin krijgen ze ook regelmatig water. Het wortelloof ziet er prachtig frisgroen uit, dat belooft wat.
Verder heb ik rode bieten gezaaid, andijvieplantjes geplant, prei gezaaid en doperwten. Die laatste doen het niet zo goed, maar die lading was dan ook van vóór het trouwen. Inmiddels heb ik thuis alweer nieuwe plantjes staan. Verder heb ik rijsdoperwten voor geweekt en gezaaid.
Naast het zaaien en planten probeer ik om elke keer weer wat extra grond onkruidvrij te maken. De gedane stukken onkruidvrij houden is een stuk sneller dan de nieuwe stukken. Achterin zit nog een heel stuk waar veelvuldig pispotjes groeien. Deze moeten er met complete wortel uit, anders komen ze net zo snel weer terug. Dan gaat het onkruid verwijderen niet zo snel, maar ik weet: nu grondig werken bespaart me in de toekomst een heleboel tijd. En daar doe ik het voor.
En zo krijgt de tuin steeds meer vorm. Elke keer komt er weer een stukje bij dat ‘af’ is. Het geeft véél voldoening en is het harde werken zéker waard.
