Schuilhutjes

DSCN0736Terwijl het in het land grotendeels mistig is, is het hier vandaag weer heerlijk weer geweest. Maar vanmorgen was het toch wel koud op de fiets. Hoog tijd dus om niet alleen handschoenen aan te trekken maar ook weer nieuwe schuilhutjes te maken voor de kleine diertjes in mijn tuin. Vooral de oorwurmen en de lieveheersbeestjes wil ik graag van dienst zijn aangezien ze een heleboel luizen kunnen opeten. Om hun een handje te helpen de winter warm door te komen heb ik weer een stel nieuwe bloempotjes gevuld met stro en deze in de tuin opgehangen.

Ik weet niet of ze er gebruik van maken. Hoe komen deze kleine beestjes er eigenlijk achter dat er wat voor hun opgehangen is? Misschien had het potje er allang moeten hangen zodat ze het in de zomer konden ontdekken om er in de winter gebruik van te kunnen maken. Ik weet het niet. Ik had al wel een aantal potjes hangen, nog van vorige winter, maar hier mistte het stro inmiddels uit. Voor deze winter dus weer verse huisjes en hopelijk ontdekken de insecten het op tijd.

Rode bessenstruik

DSCN1553Het ziet er dit jaar heel goed uit wat betreft mijn rode bessenstruik. De struik die ik nu voor het 3e jaar in mijn tuin heb staan (en waar ik nog maar weinig oogst van heb gehad ivm luizenplagen) gedijt goed op zijn nieuwe plekje. Slechts twee keer dit voorjaar heb ik wat gespoten met water en groene zeep tegen de luis en het ziet er vrij rustig uit wat plagen betreft. Voor het eerst zie ik lieveheersbeestjes in deze struik in plaats van mieren. (het liefst spuit ik nu dus helemaal niet meer en hoop ik dat deze beestjes de plaag tegenhouden, ik wil ze in ieder geval niet vergiftigen!) De lieveheersbeestjes zijn goede bestrijders van luizen, de mieren echter houden een luizenplaag in stand.

En wát een bloemetjes zitten er in de struik! Wauw… 🙂 Daar word ik wel erg blij van. De oogst is er natuurlijk nog niet, maar het ziet er in ieder geval stukken beter uit dan de afgelopen twee jaar! En dan heb ik ook nog twee kleine struikjes voor rode bes. Het zou wel eens een noemenswaardige oogst kunnen worden.

Strijd

DSCN1519 De strijd tegen de luizen is weer begonnen. Laatst ontdekte ik na het zien  van de spikkels op mijn vensterbank dat mijn kalanchoë luis had. Ik kan me niet herinneren dat ik dat wel eens eerder heb gehad, maar blijkbaar is ook deze plant daar gevoelig voor. Wat me minder verbaasde is dat mijn gerbera luis heeft. De planten werden naar buiten gebonjourd en bespoten met water en afwasmiddel.

Inmiddels staat de gerbera weer binnen (ik denk dat deze niet zo goed tegen de kou kan), gezellig met de basilicum (ook aangevallen) op de mat.

De voorjDSCN1520aarsbloemen komen al in grote getale op in de potten en denkend aan ongewenste diertjes op mijn balkon ging ik de tulpen eens nader bekijken. Vorig jaar zaten die helemaal onder de luis. En ja hoor, ook hier zijn de beestjes al aangekomen. Maar ik ben er nog vroeg bij, de planten zien er nog gezond uit en de luizen zijn maar met weinig. Wie weet kan ik de tulpen dit jaar met wat aandacht behoeden voor een plaag.

In de tuin heb ik al gezien dat de rozenstruik ook een luizenkolonie heeft DSCN1518aangetrokken. Ik ben in de ‘vrije natuur’ wat minder scheutig met spuiten. Tenslotte is de kans daar een stuk groter dat de plant het overleefd en zijn er meer lieveheersbeestjes die mij helpen in de strijd.

Alleen de rode bes moet ik dit jaar goed in de gaten houden. Nadat deze 2 jaar achtereen flink aangevallen is (de mieren steunden de luizen in het strijdgewoel, al molken deze hen tegelijkertijd uit) had deze struik er behoorlijk onder te lijden. Nog zo’n jaar zou weleens het einde kunnen betekenen. Bovendien komt er weinig vrucht van een struik die alle zeilen moet bijzetten.

En zo strijd ik niet alleen tegen duiven, maar ook tegen luizen. Je gaat je toch afvragen of je je dan nog liefhebber van de natuur mag noemen…

Wat is het toch fijn…!

Heerlijk om zo in de tuin bezig te zijn! Zelfs het gepruts met het slechte kwaliteit net voor over de frambozen was nog ontspannend. Maar volgend jaar doe ik dat wel anders! Of misschien zelfs dit jaar nog wel. Net als bij de aardbeien grote pvcbuizen en dan een GOED net erover. Zoals het nu met wat losse eindjes aan elkaar zit is het niks. Maar goed, ervaring komt met het uitproberen. En dit net had ik nu eenmaal nog liggen. De frambozen hebben dus enige bescherming, al is het nog even afwachten of het voldoende is.

Daarnaast heb ik een doornloze braam geplant, deze kan zich alvast settelen voor volgend jaar. De ervaring die ik inmiddels heb met fruitstruiken is dat je het de tijd moet geven om te kunnen aarden, te groeien en dat pas daarna vruchten komen. Anders zou de plant zichzelf uitputten. Wat dat betreft kan ik van deze struiken nog wel wat leren.

De mosterdplant heeft zwaar bezoek gehad en daar hebben een aantal takken onder geleden. Nu heb ik ze in een vaasje in huis staan. Van tevoren had ik niet gedacht dat ik zo vaak bloemen in huis zou hebben, tenslotte zijn de snijbloemen nog helemaal niet zover.

De lavatera zit helemaal onder de zwarte luis. Ik had mijn spuit met groene zeep bij me en wilde al royaal gaan spuiten toen ik ontdekte dat er ook een heleboel lieveheersbeestjes waren. Ah, de natuur gaat het zelf oplossen! Dat vind ik wel erg fijn. Dus ik ben toch maar voorzichtig geweest met de groene zeep en heb het meeste maar zo gelaten. De lieveheersbeestjes doen hun best om zich in aantal te vermeerderen, leuk om dat eens te observeren. Ik vermoed zo dat het vrouwtje de onderste is en deze sleept het mannetje op haar rug nog de halve plant over, sjongejonge!

Ik kwam thuis met een emmer vol rabarber. Van de buurman en van mijzelf, groene en rode. Heerlijk! Morgen weer wat inmaken, wat voor de jam én ik heb het afgelopen weekend een heerlijke rabarbercake gehad dus daar wil ik ook wat voor bewaren. Een emmer is dus zo leeg 😉

 

Logeetjes

Het insectenhotel
Het insectenhotel

Na al mijn reclame voor vlinders en bijen zal het jullie vast niet verbazen dat ik in het bezit ben van een insectenhotel. Dit is een ‘huisje’ waar naast solitaire bijen ook oorwurmen, lieveheersbeestjes en gaasvliegen een onderkomen kunnen vinden. Aangezien ik één hoog woon vroeg ik me wel eens af of de insecten het huisje wel konden vinden. Sowieso is het bijzonder dat zulke kleine beestjes een huisje kunnen ontdekken dat niet pal naast hun voedsel ligt, maar blijkbaar maken ze nog wel wat kilometers.

Vorig jaar zag ik één keer het achterlijfje van een bij in een gaatje, puur toeval want erna heb ik er nooit weer eentje in, om of bij gezien. Kort geleden werd ik echter blij verrast toen ik zag dat één gaatje dichtgemetseld was. Voor de lezers onder ons die niet weten wat een insectenhotel is, en dan met name het idee van een bijenhotel: het is een plek waar solitaire bijen (dus niet de (honing)bijen die in grote zwermen in een bijenkas zitten, maar de vele andere soorten bijen die in hun eentje rondvliegen) hun eitjes kunnen leggen. Het hotel heeft allemaal gangetjes van verschillende diktes waar de bij dan in kan kruipen. De bij legt een eitje, maakt het dicht, legt weer een eitje, maakt het weer dicht etc. In elk hokje zit wat voedsel voor de larve.

En nu heb ik dus logeetjes. Ik ben benieuwd hoe lang het zal duren voor ze eruit komen. Ik zal het vast niet merken, behalve dan dat het gaatje niet langer meer dicht zit.

Het hotel is in gebruik genomen!
Het hotel is in gebruik genomen!