De rode bessenstruik naast de kas doet het uitstekend. Vorig jaar had ik er voor het eerst rode besjes aan en dit jaar zit het al vroeg in het blad. In tegenstelling tot de andere rode bessenstruik. Die wordt al jaren geteisterd door hordes luizen en heeft daar zwaar onder te lijden. Ik hoop dat het komt door het soortverschil dat deze struik nog geen blaadjes heeft want anders ziet het er dit jaar wederom slecht voor hem uit. En voor mij. Ik ben gek op rode bessen en heb na 3 jaar moestuin nog steeds een schamele oogst. Gelukkig is er genoeg andere oogst waar ik van kan genieten, maar een beetje pijn doet het wel.
Tag archieven: luis
Schuilhutjes
Terwijl het in het land grotendeels mistig is, is het hier vandaag weer heerlijk weer geweest. Maar vanmorgen was het toch wel koud op de fiets. Hoog tijd dus om niet alleen handschoenen aan te trekken maar ook weer nieuwe schuilhutjes te maken voor de kleine diertjes in mijn tuin. Vooral de oorwurmen en de lieveheersbeestjes wil ik graag van dienst zijn aangezien ze een heleboel luizen kunnen opeten. Om hun een handje te helpen de winter warm door te komen heb ik weer een stel nieuwe bloempotjes gevuld met stro en deze in de tuin opgehangen.
Ik weet niet of ze er gebruik van maken. Hoe komen deze kleine beestjes er eigenlijk achter dat er wat voor hun opgehangen is? Misschien had het potje er allang moeten hangen zodat ze het in de zomer konden ontdekken om er in de winter gebruik van te kunnen maken. Ik weet het niet. Ik had al wel een aantal potjes hangen, nog van vorige winter, maar hier mistte het stro inmiddels uit. Voor deze winter dus weer verse huisjes en hopelijk ontdekken de insecten het op tijd.
Paprikaplant
Het is dit jaar voor de eerste keer dat ik een paprikaplant heb. Drie zelfs. De planten staan binnen omdat ze niet van kou houden noch van hitte. En hoewel het vorige week behoorlijk warm was in huis, was het nog een stuk koeler dan op mijn balkon.
Uiteraard (zoals al mijn planten dit jaar… hopeloos) hebben ze last van luis. Zo nu en dan spuit ik met water en groene zeep om het wat in toom te houden en het lijkt tot nu toe goed te gaan. Aangezien er steeds wel weer ergens een plant is waar levende luis op zit, is het erg lastig om de planten echt luisvrij te maken. Goed in de gaten houden dus.
De eerste bloemetjes zaten al aan de plant. Ik had echter gelezen dat je een betere oogst krijgt als je de eerste bloemetjes eraf haalt. Hoewel ik ontzettend nieuwsgierig was naar het vervolg, heb ik de eerste bloemetjes braaf verwijderd. Vervolgens moest ik natuurlijk weer wachten op nieuwe bloemetjes.
Maar inmiddels zijn er weer wat knopjes in zicht. Nog maar éven geduld!
Kool planten
De eerste koolplantjes staan in de tuin. Afgelopen vrijdag kon ik nog mooi een uurtje in de tuin werken en daarin lukte het net om de compost over het vak te verdelen en de verschillende koolplantjes in de grond te zetten. Het is denk ik de helft van het aantal plantjes dat ik heb opgekweekt. De bloemkool stond nog thuis want die is nog niet afgehard en heeft nog steeds last van luis. En een aantal plantjes waren nog wat klein, bovendien kon ik die niet meer meenemen. Ik moet zeggen dat het heerlijk was om gewoon ruim te kunnen planten omdat ik niet elke centimeter van mijn grond hoef te benutten. Niet passen en meten maar ruim planten. Desondanks (of misschien juist daarom) zal het wel niet gaan passen in dit vak. In combinatie met het royale zaaien zal ik dus straks wel weer wat centimeters moeten gaan zoeken 😉
Explosieve groei
Het gaat razendsnel. De zorgvuldig vroeg gezaaide plantjes groeien zo langzamerhand de kamer uit. Of de kamer door beter gezegd. Het past nog nét in twee kratjes, bij de volgende lading die ik moet afharden zal er nog een kratje aan te pas moeten komen. Maar ik hoop dat tegen die tijd de eerste planten in de tuin staan.
Met al die plantjes zo dicht op elkaar is het helemaal onmogelijk om ze luisvrij te krijgen. Voor het geval het dat nog niet was. Vooral de pompoen- en courgetteplanten zitten er helemaal onder. Veel blad is natuurlijk wel aantrekkelijk voor deze beestjes. Inmiddels zijn de eerste twee mieren ook al gesignaleerd.
Ik zit er over te denken om de planten binnenkort op de kop in het water te houden. Er staat me iets van bij dat dit effectief is tegen luis (allen verzuipen) maar voor ik aan die badderklus begin zal ik dit nog eens opzoeken. Het zal een gezellig waterballet worden. En morgen wordt het heel warm weer, een prima combinatie toch?
Zonneschijn
Twee dagen van huis was fataal voor de stekjes van de basilicum. De zon had op de ramen geschenen en het was in huis lekker warm geworden. Hoe koud het buiten dan ook mag zijn, met veel ramen kan de temperatuur bij helder weer toch aardig oplopen. Bij warm weer verdampt er meer water en dit keer zakte het waterpeil te laag voor de nog zeer kwetsbare stekjes… Helaas. Eentje ziet er nog een beetje aantoonbaar uit, ik ga nog even afwachten of dat nog wat gaat worden. De andere twee zijn reddeloos verloren.
Gelukkig had ik de kleine zaailingen allemaal op de eettafel gezet en de lamellen half dicht gedaan. De grond is snel uitgedroogd in zulke kleine bakjes en dat overleven de plantjes niet. Die zien er dus nog goed uit al moest ik ze wel meteen water geven.
Waarom de bloemkool het zo slecht doet is mij inmiddels ook duidelijk. Het had (ook) last van luis! Het is toch wat met die luis dit voorjaar… Met zoveel plantjes die ik al heb voorgezaaid staan de vensterbanken vol. Ik kan er dan ook weinig aan doen om de (nog) niet besmette plantjes te beschermen. Uit voorzorg bespuit ik alles met water en zeep en tot nu toe groeien de plantjes nog vrolijk door. Alleen de bloemkool was me ontgaan, die stond tenslotte in de slaapkamer, zonder besmette planten ernaast. Maar de luizen zaten er waarschijnlijk al op.
En zo is elk jaar tuinieren weer anders.
Veilig en beschut
De tomatenplanten (waar grote tomaten aan komen) zijn inmiddels verpot. Het teeltbakje werd toch echt veel te klein voor ze. Meteen heb ik ze ook maar in mijn kasje gezet. Niet omdat ik vind dat ze warmer moeten staan (al kan dat bij mij in huis geen kwaad) maar vooral als bescherming tegen de rondzwervende luizen. Ook de tomatenplanten waren al door hen gevonden. Ik heb ze bespoten met water en zeep en herhaal dit nog met enige regelmaat. De luizen gaan dood aan dit mengseltje maar de larven die nog moeten uitkomen hebben hier geen last van. Een paar keer herhalen is dus erg belangrijk.
Daarnaast zou het mij niks verbazen als de luizen ondanks de kas deze planten toch nog weten te vinden. Ik ben er liever op tijd bij dan dat ik straks met leeggezogen, verdorde planten zit.
Groei
Het mag dan niet bij iedereen naar wens gaan met de mini-moestuintjes van de AH, ook hier, zonder AH, gaat niet alles naar wens. Zo heb ik de bloemkool als éérste gezaaid omdat die vorig jaar enige problemen gaven en daardoor laat waren ipv vroeg. Dit jaar wilde ik ze graag vroeg hebben. Wederom lijkt dat niet te lukken. Om onbekende reden blijven ze nogal achter in groei en zien ze er wat miezerig uit. (De bloemkool zit in de rechterbak op de foto.) Heel vreemd want de bloemkool is eerder gezaaid dan de rode kool en spitskool en die zijn inmiddels groter en sterker.
In verband met de rondzwervende luizenkolonie hier in huis had ik de plantjes zoveel mogelijk verspreid. De bloemkool stond op de slaapkamer, met een kap erover aangezien het daar een aantal graden kouder is. Inmiddels staan ze weer in de kamer. Er is daar wat meer zon, wat meer warmte, en het belangrijkste: ik kan ze goed in de gaten houden. Tegen de luis zal ik maar moeten spuiten, voorkomen kan ik het nu niet meer. En nu hopen dat ze weer vooruit gaan.
Strijd
De strijd tegen de luizen is weer begonnen. Laatst ontdekte ik na het zien van de spikkels op mijn vensterbank dat mijn kalanchoë luis had. Ik kan me niet herinneren dat ik dat wel eens eerder heb gehad, maar blijkbaar is ook deze plant daar gevoelig voor. Wat me minder verbaasde is dat mijn gerbera luis heeft. De planten werden naar buiten gebonjourd en bespoten met water en afwasmiddel.
Inmiddels staat de gerbera weer binnen (ik denk dat deze niet zo goed tegen de kou kan), gezellig met de basilicum (ook aangevallen) op de mat.
De voorj
aarsbloemen komen al in grote getale op in de potten en denkend aan ongewenste diertjes op mijn balkon ging ik de tulpen eens nader bekijken. Vorig jaar zaten die helemaal onder de luis. En ja hoor, ook hier zijn de beestjes al aangekomen. Maar ik ben er nog vroeg bij, de planten zien er nog gezond uit en de luizen zijn maar met weinig. Wie weet kan ik de tulpen dit jaar met wat aandacht behoeden voor een plaag.
In de tuin heb ik al gezien dat de rozenstruik ook een luizenkolonie heeft 
aangetrokken. Ik ben in de ‘vrije natuur’ wat minder scheutig met spuiten. Tenslotte is de kans daar een stuk groter dat de plant het overleefd en zijn er meer lieveheersbeestjes die mij helpen in de strijd.
Alleen de rode bes moet ik dit jaar goed in de gaten houden. Nadat deze 2 jaar achtereen flink aangevallen is (de mieren steunden de luizen in het strijdgewoel, al molken deze hen tegelijkertijd uit) had deze struik er behoorlijk onder te lijden. Nog zo’n jaar zou weleens het einde kunnen betekenen. Bovendien komt er weinig vrucht van een struik die alle zeilen moet bijzetten.
En zo strijd ik niet alleen tegen duiven, maar ook tegen luizen. Je gaat je toch afvragen of je je dan nog liefhebber van de natuur mag noemen…
Komkommer experiment (II)
(vervolg)
Ik bleef toch volhouden. Iemand gaf me de tip om de grote bladen eraf te halen zodat er minder vocht zou verdampen. Een ander moedigde me aan dat ik het vooral moest proberen en dat ze benieuwd was naar het resultaat.
Ik wikkelde de takjes in nat papier en deed ze in een zakje. Thuis zette ik ze in een vaas met water, in de badkamer want dat was op dat moment de koelste plek in het huis. Als de takjes teveel vocht zouden verliezen door verdamping, zouden ze ten dode opgeschreven zijn.
In de loop van de weken (het experiment heeft zo’n 2 weken geduurd) hield ik de takken nauwlettend in de gaten. Groeiden er al worteltjes? Werden de blaadjes nou slapper of leek dat maar zo? Sommige blaadjes gingen dood, andere blaadjes bleven slap hangen maar verdorden niet. Hmmm, bijzonder.
Op een dag ontdekte ik dat ze vol zaten met zwarte luis. O! Het was al zo moeilijk voor ze om te overleven en dan dit er ook nog bij! Zorgvuldig bespoot ik ze met water en zeepsop. Wat besmettingsgevaar betreft was het een voordeel dat ze in de badkamer stonden, anders waren er nog veel meer planten in gevaar geweest.
Een takje ging dood, ik gooide het weg en vroeg me af of ik de rest ook niet beter kon weggooien. Alle takken zagen er nu niet echt levendig uit. Maar goed, aangezien ze niet in de weg stonden en de takken toch nog niet helemaal dood leken te zijn liet ik ze staan.
Van de meeste takken kan ik nog niet zoveel zeggen, op één tak na. Die begon heel voorzichtig wortels aan te maken. Hoera!
Na twee weken kon ik zeggen dat het experiment geslaagd was. Ik kon een tak met al aardige wortels (en zijworteltjes) in een pot met modder zetten om verder te gaan groeien. Ondertussen zijn er nog steeds een aantal takken die weliswaar niet dood zijn, maar ook (nog?) geen wortels hebben. Ik ben benieuwd welke kant dat opgaat. Bewezen is in ieder geval dát het mogelijk is. 🙂