Gister had ik op zo’n hele middag tuin genoeg tijd om even rustig te pauzeren. Thuis had ik bedacht dat ik dan misschien wel even lekker kon zitten tekenen, de ideale ontspanning. Toen ik echter mijn bakje koffie zat te drinken op mijn nieuwe terras vond ik het leuker om wat om me heen te kijken. Er waren verschillende tuinders aan het werk en van mijn eigen tuin kan ik ook altijd erg genieten. Ik vroeg me wel af waarom ik bij het aanleggen van het terras niet had bedacht dat de vlinderstruik veel te hoog is om overheen te kijken. Tussen de takken door kijken lukt ook niet erg. Het plan voor het terras lag er al zo’n 1,5 jaar en ik ben vergeten om even te controleren of dit nog wel het beste plekje was. Hmmm. Daar zit je dan, terwijl je lekker van je tuin wilt genieten staar je naar de grote takken van de vlinderstruik.
Het duurde niet lang voor ik mijn mening bijstelde. Want er is veel te zien op zo’n vlinderstruik. Vlinders fladderen af en aan en ook hommels komen er graag. Eigenlijk wel heel bijzonder om op eerste rang naar al dat vlinder gefladder te kunnen kijken! Wat een goed idee zeg…
In mijn tuinboekje, dat ik toevallig deze keer had meegenomen, zit een overzichtskaart van de bekendste Nederlandse vlinders. Handig, want sinds ik weet dat ‘witte vlinders’ niet altijd koolwitjes zijn vraag ik me altijd af waar ik op moet letten om te kunnen ontdekken welk soort het is. Het bleken deze keer wel koolwitjes te zijn, die parend over de grond duikelden. Een atalanta vind ik ook altijd mooi om te zien. Verschillende vosjes kwamen langs en opeens ontdekte ik ook nog een gehakkelde aurelia. En díe naam kende ik tot nu toe alleen van de vlinderkaart.
Terwijl ik naar de vrolijke vlinders zat te kijken vroeg ik me af wat vlinders tijdens hun leventje eigenlijk doen. Moeten ze iets bereiken? Of hoeven ze alleen maar eten te zoeken voor die dag en is dat genoeg? Tijdig eens voor nageslacht zorgen. Voor sommige vlinders een lange reis naar het zuiden tijdens de winter. En verder: fladderen. Wat heerlijk zeg! Ze hoeven niets en zijn ondertussen ontzettend waardevol en nuttig door de bestuiving van allerlei planten. Daar kan een bezige bij zoals ik nog wat van leren. Vlinders ZIJN gewoon.
Over bijen gesproken: ik werd vandaag nog met eentje geconfronteerd. Het was meteen de laatste ontmoeting want na het loslaten van zijn angel in mijn hand viel het beestje dood neer. Het was al dood voor ik doorhad dat ik hem had ontmoet. Gelukkig kon een vakkundig EHBO’er de plek meteen uitzuigen en heb ik er, op een pijnlijke plek na, geen last van gehad. Handig zo’n EHBO’er die je altijd bij de hand hebt. 😉
