De gang van de worm

wormDe trouwe lezer van mijn blog zal het wel weten, de rest vertel ik het graag nog eens: de wormen in mijn tuin houd ik graag in ere. Ze doen veel werk voor mij terwijl ik thuis geniet van een bakje koffie of met een vriendin zit te kletsen. Zowel in de zomer als (wat minder) in de winter, dag en vooral in de nacht maken zij zich druk om het welzijn van mijn tuin. Om ze ter wille te zijn zorg ik er voor regelmatig nieuw organisch materiaal in op de tuin aan te brengen en als dank daarvoor verspreiden zij dit door de aarde en maken het fijn. Regenwormen zorgen voor een betere beluchting in de grond door de gangetjes die ze graven. Op de foto kun je dat heel mooi zien, ik haalde daar een tegel omhoog terwijl er net een worm onderdoor kroop.

De lucht die door de gangetjes in de aarde komt heeft een positief effect op bepaalde bacteriën in de grond die zorgen voor de afbraak van organisch materiaal en dit omzetten in voedingsstoffen. Daarnaast is het voor planten makkelijker om te wortelen als de aarde losser is en kan het water beter opgenomen worden. Tenslotte zorgen de regenwormen er zelf ook voor dat organisch materiaal wordt omgezet in voedingsstoffen voor de planten. Al met al genoeg redenen om deze dieren te koesteren!


Gebruikte bron: www.wikipedia.org

Ingewijd

De ‘iriekerappelgripe’ oftewel de riek, is inmiddels ingewijd met het rooien van de eerste aardappels. Voordat de eerste modder aan de riek kwam heb ik deze uiteraard weer even gemerkt met een houtbrander. Handig én leuk.

Toen ik twee jaar geleden ook aardappels moest rooien had ik een riek van een andere tuinder geleend. Wat ik me er nog van herinner is dat het lichamelijk zeer intensief was en toen had ik ook nog mínder aardappels dan dit jaar. Vandaag viel me het echter alles mee. Wat scheelt is dat ik nu niet meteen alles wilde rooien en waarschijnlijk is het werken met een riek met 3 tanden lichter dan met 4. Daarbij zat ik twee jaar geleden midden in een verhuizing, aardappels rooien is dan niet even ’ter ontspanning’.

De aardappels die ik vanwormdaag gerooid heb waren de vroege aardappels… tomtiedom, echt vroeg gerooid zijn ze dus niet 😉 Wat me opviel, al bij de eerste steek in de grond, is dat de aarde boordevol wormen zit. Ontzettend mooie, dikke, lange wormen. Wauw… wat ben ik blij met deze diertjes! Ze maken het werken in de soms keiharde kleigrond een heel stuk gemakkelijker. En ze zorgen ook nog eens voor gezonde grond! Sommige wormen waren zo dik dat het net leek of ik een aal door de grond had kruipen. Ik heb ze met zorg behandeld en bewonderd om hun prachtige, glimmende lijf.

DSCN1988Inmiddels zijn de eerste twee rijtjes aardappels gerooid. Er is nog een éénling die nog steeds niet afgestorven is. Ach, vooruit, die mag nog even blijven staan. En… ik heb slechts twéé aardappeltjes aangeprikt. Dat is een hele grote vooruitgang met de vorige keer toen dit rond de 25 procent lag… aardappels

Gastje

Leven hoort in de tuin. Wormen die de grond losmaken, slakken die afval opruimen, bijen die de bloemen bestuiven en tal van kleine beestjes die ervoor zorgen dat er voedingsstoffen in de grond zitten. Op mijn balkon heb ik een stuk minder beestjes, maar ook hier is er leven. Ik zit nog te wachten op de eerste solitaire bij die op deze nieuwe plek het bijenhotel in gebruik gaat nemen. Ze komen in ieder geval al wel op het balkon en zo nu en dan vliegen ze een keertje extra rondom het hotel. Ik denk dat het een kwestie van tijd is voor de eerste gast gaat nestelen.

Sinds kort heb ik een nieuwe soort gast. Een kleintje maar groter dan al deze insecten. Afgelopen weekend is ‘ie voor het eerst gezien, een klein muisje. Of ik er blij mee ben kan ik nog niet zo goed zeggen. Graag wil ik eerst de garantie dat het niet mijn drempel overstapt want eenmaal in huis ben ik er opeens niet meer over te spreken. Maar zo op het balkon… ach, eigenlijk vind ik het wel leuk, een huisdiertje. Het brengt een beetje leven in de brouwerij hè. En een muis eet tenminste niet mijn sla op. Maar laat de muis het niet horen want straks loopt het bij mij de deur plat!

klei

raketsla
raketsla

De kleigrond doet zijn naam eer aan. Na alle regen van de afgelopen dagen voelt de grond ook echt aan als klei. Vandaag kon ik weer nieuwe plantjes in de tuin zetten in de hoop dat ze de slakkenvraatzucht te boven blijven. Helaas is het plantje van de sierkalebas eraan ten onder gegaan. Inmiddels heb ik daarvan maar weer twee nieuwe gezaaid. Ook een aantal zinnia’s hebben er zwaar onder te lijden gehad. Met wat slakkenkorrels hoop ik ze genoeg bescherming te kunnen geven.

Zonnebloemen, een paar bloemkoolplantjes en nog een plantje bieslook staan nu in de vrije grond. Ook de uitgebloeide tulpen heb ik erin gezet, in de pot zaten ze toch wat krap en dat is niet voor elke bol goed geweest. Hopelijk komen ze volgend jaar allemaal tot volle bloei.

De raketsla moest hoognodig geoogst worden, een aantal planten wilden al gaan bloeien. Vooruit, het is ze gegund en de rest eet ik morgen lekker op.

Mister Worm
Mister Worm

En uiteraard heb ik weer een heel stel foto’s. Een worm heb ik vol interesse gevolgd, zo’n heerlijk grote, dikke, glanzende worm die zijn weg zoekt door de tuin. Het was me een genoegen om hem op de foto te zetten. Geniet maar mee bij een plaatje zegt meer