
Net zomin als plastic en mierenkolonies.
Tijdens het planten van een bodembedekker in het schaduwstuk van mijn tuin kwam ik een heleboel plastic tegen. En stenen. En uiteraard onkruid. Ik vraag me af of dat stukje eerder nog bij de vuilstort hoorde die aan de andere kant van de muur zit. Hoe zou er anders zoveel plastic terechtgekomen zijn? Het onkruid komt in ieder geval wel van die kant, gewoon onder de muur door. Ik vroeg de pionierbuurman van 2 tuinen verderop wat dat ene plantje met rode blad was. De meeste tuinders gebruiken het stukje tegen de muur namelijk voor wat vaste planten omdat de schaduw niet zo geschikt is als moestuin. Ik vroeg me af of het plantje misschien nog een restje was van de vorige eigenaar. Onkruid! Troep! Zei de buurman. Hij had er ook last van en mijn beide naaste buren ook. De wortels gaan heel diep en ver, net zevenblad maar dan groter en sterker. Hmmm… Ik heb een gedeelte verwijderd, de volgende keer maar met de grote schop, die had ik nu niet bij me.
Thuisgekomen ontdekte ik dat de mieren een mierenhoop aan het bouwen waren in mijn vensterbank. Hó eens even! Hoe komen ze dáár nu weer? Ik had geen eens een plant van buiten naar binnen gebracht, maar juist andersom. Ik heb de vensterbank gepoetst en de mieren zo goed mogelijk verwijderd. Tijd voor een mierenlokdoosje, maar dan om ze weg te jagen.
Zonet ontdekte ik dat de mieren mijn framboos alweer belagen. Ik kan geen luizen erop ontdekken

maar ik heb toch maar preventief een (biologisch) goedje gespoten, ik zou niet weten waarom de mieren er anders steeds weer naar toe trekken. Het zou fijn zijn als de framboos mierenvrij naar de volkstuin kan. Tenslotte staat hij nu op mijn balkon om vertroeteld te worden na de lange treinreis, niet om belaagd te worden door mierenvolkjes.