Nu het richting het einde van het tuinseizoen gaat begin ik alweer na te denken over mijn tuinplan voor volgend jaar. Waar zet ik de appelboom neer die ik in november wil aanschaffen? En de roos van mijn balkon moet nu in de tuin, waar zal ik die neerzetten? De braam moet verhuisd worden want die komt anders in de knel, de aardbeien hebben meer ruimte nodig. Welke groente wil ik volgend jaar weer en welke juist niet? Waar maak ik een plekje om te zitten? Een hele reeks vragen waar ik eens heerlijk over ga nadenken. Op een regenachtige dag bijvoorbeeld.
’t Liefst wil ik nog een stuk tuin erbij maar aan de andere kant merk ik wel dat als ik het wat drukker heb het wel eens lastig is om de tuin erbij te doen. Ik woon nu wat verder van mijn tuin en alles heen en weer sjouwen is soms wel een gedoe. En dan bedoel ik niet het gereedschap want zoveel neem ik niet eens mee, maar vooral de oogst; courgettes, een kilo tomaten, een aardappelkistje vol aardappels, een emmer vol zonnebloemen, aardbeien en frambozen, rode bieten en bloemkool. Soms is er opeens van alles wat.
Maar met een extra stukje zou ik wat meer ruimte hebben om een zitplaats te maken, een tuinkast neer te zetten en wat vaste planten te hebben. Het blijft wikken en wegen. Aangezien het wel zo praktisch is om deze twee stukken dan ook naast elkaar te hebben denk ik dat het er ook een beetje van afhangt of er naast mij iets vrijkomt. Want om nu weer alle vaste planten te verplanten lijkt me niet zo gezond én is een heleboel werk. En dát hoeft nu ook weer niet. Ach, en soms moet je gewoon genieten van wat je hebt. En dat doe ik zeker.