Na een heerlijk rustgevende vakantie kon ik weer in mijn tuin aan de slag. De aardappels lagen nog steeds op mij te wachten en het werd hoog tijd om ze te rooien. Met wat meer energie gaat dat een stuk beter. Ook enige ervaring doet het werk vlotten. Zo spiets ik al heel wat minder aardappels aan de riek en weet ik beter waar ik moet zoeken. En wat vervoer betreft is het heel wat makkelijker met een aardappelkistje achterop de fiets, onder de spin, dan met twee slappe emmers die je maar beter niet aan het hengsel kunt optillen. Al met al ging het vandaag dus gemakkelijker dan ik dacht. Toch is aardappels rooien niet mijn favoriet. Het zal wel komen doordat het juist in de piekperiode moet gebeuren en het lichamelijk redelijk intensief werk is. Nog een klein stukje en dan kan ik met andere klusjes aan de slag.
Zonnebloemen afknippen (of omzagen) bijvoorbeeld. Een deel van de bloemen staat al te stralen in mijn huis. De rest hangt nog gevaarlijk boven de zinnia’s. De frambozen mogen gesnoeid en er is weer genoeg onkruid opgekomen. En hoewel ik me kan voorstellen dat veel mensen het niet met me eens zijn: onkruid trekken is best leuk. Je ziet meteen resultaat en erna staat de tuin er heel netjes bij. Nee, je moet niet alvast gaan nadenken over de (korte) tijd dat het weer terugkomt. Eenmaal getrokken is het onkruid weg en voor dat moment is het werk ook klaar. Het geeft veel voldoening en dat is een heerlijk gevoel!