Het chipsbakken vordert gestaag. Elke keer lijkt de chips nóg lekkerder te worden. Ik ben er inmiddels wel achter dat de chips lekkerder wordt als de aardappelschijfjes droger zijn. Dus probeer ik wat uit met het onttrekken van het vocht uit de geschaafde aardappelplakjes. Het moeilijkste is nog om de chips zó te maken dat ik het ook kan bewaren. Dat is nog niet gelukt, de dag erna zijn ze steeds wat taai. Even op een bakplaat een paar minuten in de oven maakt ze wel weer knapperig maar dan smaken ze een beetje aangebrand. Er valt nog genoeg uit te proberen dus.
Voor de moedige ondernemers onder ons zal ik even een update van de bereiding geven:
Na het schillen en schaven van de aardappels spoel ik ze af onder de kraan (even in een zeef doen). Vervolgens bestrooi ik ze met zout en laat ik dat even trekken. De plakjes spoel ik nog eens af en deze dep ik goed droog met behulp van keukenpapier. *
Dan zo’n 7 minuten bakken in olie, als de chips net wat bruin begint te kleuren is het klaar. Nog even laten uitdruppen op keukenpapier scheelt een vette hap.
Voor de smaken zijn er heel wat mogelijkheden. Naturel met een beetje zout, paprikapoeder, maar ook de combinatie van paprikapoeder en wat knoflook (een teentje knoflook doormidden snijden en over de chips wrijven) is erg lekker.
Wat voor smaak je ook uitprobeert: je kunt proeven dat de chips met aandacht is gemaakt. Daarnaast: als je het samen maakt is het niet alleen lekker maar ook nog eens een gezellige bezigheid.
* Ik wil het nog eens proberen zonder deze tweede keer afspoelen, ze mogen tenslotte best zout smaken maar ik zat me af te vragen of de olie niet sneller vervuild zou worden als de plakjes zout zijn.