Het is al bijna een week geleden maar soms is er zoveel te vertellen dat ik het maar laat wachten. Vorige week heb ik een héleboel appels geschild, geraapt in de plaatselijke boomgaard, en daar appelmoes van gemaakt. Voor de verandering heb ik het deze keer niet laten aanbranden maar ben ik er keurig bij in de buurt gebleven om regelmatig te roeren. Om het risico op aangebrande appels/appelmoes te verkleinen heb ik ze niet tot moes gekookt maar na een korte kooktijd de staafmixer erop gezet. Dat scheelt een heleboel. Met een berg kaneel en een beetje suiker erbij was de appelmoes klaar. En lekker!! Ik kon er 8 potten mee vullen, waaronder één hele grote. Helaas was niet alles vacuüm en ben ik nu genoodzaakt de grote en een normale pot appelmoes leeg te eten. Hè, vervelend zeg… 😉 Een andere pot heb ik gedoneerd aan een gezin met kleine kinderen. Het jochie van 4 zei heel wijs: ‘Het is wel lekker maar wel ánders.’ Dat had hij al goed in de gaten. En dat is precies de reden waarom ik nog wat meer appelmoes wilde maken. Nou, en ook omdat ik het zo leuk vind eigenlijk, want ik zou het gerust nog een keer doen, ook al heb ik meer dan genoeg appelmoes voor het komende jaar.
Fijn om te horen dat deze appelmoes wel goed gelukt is!
Ik kom graag een keertje proeven. 😉