Als ik deze foto zo zie zou ik toch hopen dat ik niet naast die tuin met dat onkruid zit. Van zulke buren heb je alleen maar last. Of nou ja, van de buren niet, maar wel van het onkruid dat in hun tuin staat. Al dat zaad dat door de wind naar je keurig onderhouden tuin wordt gevoerd…
En nee, ik zit niet náást deze buren. Het is mijn eigen tuin die hier het meeste onkruid bevat. Vorig jaar was het andersom, maar ja, als je een stuk erbij neemt kun je beter een onkruidvrij stuk erbij nemen in plaats van een stuk vol met het ongewenste goedje.
Laat ik nu geen hekel hebben aan onkruid. Je haalt het weg en het resultaat is prachtige, donkere aarde. Hoe lang je er ook naar kijkt, het blijft zwart. Het duurt dágen, zo niet wéken voor het terugkomt. Gelukkig, tuinieren is nooit ‘af’… 🙂
Pingback: Huppelen - Spruitenieren