Capucijners

In mijn tuin zijn de capucijners nog niet zo groot, zo’n 10 cm schat ik. Gelukkig maar want ze hebben ook nog niet iets waar ze tegenaan kunnen klimmen.

Op mijn balkon daarentegen schieten de planten de lucht in. Ze krijgen natuurlijk wat meer aandacht in de vorm van water maar wat vooral meespeelt is dat ze al veel eerder gezaaid zijn. De planten kunnen wel tot 2 meter hoog worden en ik zit al te denken hoe ik ze nog net even wat verder kan leiden nu ze het einde van het gaaswerk bereikt hebben. Waarschijnlijk is een stokje steken in de plantenbak erboven wel voldoende. De eerste bloemen zitten er sinds dit weekend ook aan! Leuk om te zien. Eerst leek het me maar onpraktisch om de capucijners op mijn balkon te hebben. Tenslotte is een pot toch wat anders dan alle ruimte voor de wortels in de volle grond. En dan staan ze op dit plekje ook nog eens niet in de zon. Het is alleen zo gekomen omdat ik te laat was met het verplaatsen naar de tuin.

Inmiddels kan ik zeggen dat het leuk is om ze elke dag weer verder te zien klimmen en gezien de frisse kleur van de bladeren maak ik me ook (nog) geen zorgen over hun gezondheid. Verpotten kan in ieder geval niet meer, de plantjes hechten zich met hun kleine ‘grijprankjes’ overal aan vast, niet alleen aan het gaas maar ook aan elkaar en het zal een hele toer zijn om ze weer uit de knoop te halen. Dat lijkt me meer schadelijk dan de beperking van een pot. Bovendien wil ik het aanblik op de dagelijkse verandering van deze planten niet meer missen.