Ik irriteer me er wel eens aan, al dat verpakkingsmateriaal dat overal wordt gebruikt. Al het plastic bijvoorbeeld dat ik wekelijks tegenkom bij het inwerken van de tijdschriften bij de bieb. Of in de supermarkt: Cruesli verpakt in plastic en dan weer verpakt in een doos. Of wortels die niet alleen in een plastic bakje zitten maar waarvan het bakje dan ook nog eens wordt verpakt in plastic.
Het materiaal dat, netjes gescheiden, wordt verzameld en bij mijn ‘buren’ wordt verwerkt, vliegt regelmatig met de wind mee mijn tuin in. En nee, plastic vergaat niet. Hoe lang ik het ook probeer te negeren, ik zal het toch eens moeten opruimen want blijven liggen doet het wel maar meer gebeurt er niet.
Ho
ewel al dat verpakkingsmateriaal van mij wel wat minder mag, heeft het natuurlijk ook zijn voordelen. Groenten blijven langer goed, spullen blijven langer heel. Daarbij, er is niets nieuws onder de zon, de natuur kan er ook wat van! Kijk maar eens naar deze maïskolf. Ik heb het van de plant gehaald, de eerste 2 lagen bladeren er in mijn tuin al vanaf gehaald en kon er thuis nog vele lagen vanaf pellen. Wát een verpakkingsmateriaal zeg! En dat voor slechts één maïskolf.
Voordeel is dat dit verpakkingsmateriaal mijn tuin mag inwaaien, mag blijven liggen én… mijn plantjes weer voorziet van nieuwe voedingsstoffen!