I
k werd deze week weer blij verrast met het juiste moment. Ik keek in het bakje met cocons en ziedaar! Een vlindertje was net uit zijn cocon gekropen, nog verkreukeld en al maar wel hélemaal eruit. Even later ontdekte ik er nóg één, deze zat al op de rand van de bloempot haar vleugels te laten drogen, de ene vleugel nog niet helemaal gladgestreken.
Het lijkt 
wel alsof vlinders er niet tegen kunnen als ze in dit prille stadium bekeken worden. De verkreukelde vlinder kwam niet verder dan kreukelige vleugels. Lopen ging nog net maar daar bleef het bij. Vanmorgen lag het op zijn rug.
De tweede vlinder kon bíjna vliegen, ware het niet dat haar andere vleugel kreukelig bleef. Nu fladderde ze wanhopig in het rond, zo nu en dan een eind naar beneden tuimelend, steeds rustiger tot ze in een hoekje kroop. Daar zit ze nog steeds. Of waarschijnlijk ligt ze daar, met de pootjes omhoog. Arme vlindertjes…