Regelmatig sta ik jubelend in mijn tuin. Als ik de hommels druk hoor zoemen rondom de phacelia, als ik de eerste aardbeien van het seizoen kan plukken, als gezaaide bonen tot prachtige planten groeien, als de vingerhoedskruid volop in bloei staat… o, en nog op véél meer momenten! Vandaag was een bijzonder jubelmoment want ik heb er 4 jaar op moeten wachten: een royale oogst van rode besjes! De eerste lichting is eraf en dit weegt 1,8 kilo. Mjammie!
Ik ben dol op de besjes. Vooral om de smaak maar ook een beetje om de goeie herinneringen. Vroeger, als kind, logeerde ik elke zomer een week bij mijn pake en beppe. Mijn pake had een heleboel bessenstruiken in de tuin en ik vond het prachtig als ik mocht helpen plukken. Terug in huis kon beppe allemaal rupsjes van mijn trui plukken. Het was minstens zo leuk om erna de besjes op te snoepen. Ik weet niet wat ik lekkerder vond: ze zo opeten en dan de friszure smaak of de besjes die speciaal door beppe werden klaargemaakt met een klein beetje suiker. Tijden veranderen, maar de rode besjes smaken nog net zo lekker als vroeger! 