Vandaag ben ik maar eens begonnen met het aansnijden van een muskaatpompoen. Al enkele maanden liggen er drie te rijpen in de slaapkamer. Erg veel verkleuren ze niet, maar misschien gebeurt er vanbinnen wel iets. Ik weet inmiddels uit ervaring dat de muskaatpompoen ook prima gegeten kan worden als de schil nog grotendeels groen is. Voor de mooie oranje soep haal ik de groene schil er wel af. In tegenstelling tot de meeste pompoenen, is deze soort gemakkelijk te schillen. De schil gaat er net zo gemakkelijk af als bij een appel. De pompoen is relatief zacht en gemakkelijk te snijden.
Terwijl ik dit stukje typ ploppen achter mij de potjes door het vacuüm trekken van de deksels. Ik heb al enkele keren geprobeerd om soep in te maken. Het is niet zolang houdbaar als jam in potjes, maar enkele maanden redden ze wel. Ideaal. Zo hoef ik de soep niet in te vriezen én ik hoef er niet tijdig aan te denken om de soep weer úit de vriezer te halen. En wie weet kan ik nog wat mensen interesseren voor zelfgemaakte pompoensoep tegen een zacht prijsje. Zo verdiend het zaad zichzelf weer terug.