Ik heb zeker nog even gedacht aan Emmies berichtje toen ik gisterochtend maar weer aan de slag ging in de tuin. De tuinkast zou bijna opgehaald worden en dat leek me een goede stok achter de deur om tijdig de tuin helemaal klaar te hebben. Erna zou ik namelijk het gereedschap steeds van huis moeten meenemen. Het weer was gister gelukkig redelijk. Een paar miezerbuitjes, maar de droge dagen ervoor hadden ervoor gezorgd dat de klei iets minder zompig was.
Achterin de tuin was nog een hoekje met veel plantenwortels die ik moest uitgraven. Daarna ging ik gestructureerd van achter naar voren. Zowaar ben ik nog eens aan het spitten… jaja. Doorgaans trek ik het onkruid er liever gewoon uit dan het onder te spitten. Met de natte aarde is dat echter bijna niet te doen. En dus zijn sommige stukken van de tuin provisorisch gespit terwijl andere stukken al netjes onkruidvrij waren.
De laatste kruiwagen met afval maakte een vreugderondje. Oké, de tegels moeten nog opgehaald moet
en maar toch voelt het alsof ik nu klaar ben. Het zal wel komen omdat de tegels verhuizen een klusje is dat ik met iemand anders ga doen. Moe maar voldaan ging ik gister naar huis. De klus is geklaard! 🙂
Fijn, gefeliciteerd!
Emmie