Ze zijn er weer, mijn kleine oranje Sungold cherrytomaatjes! En dat midden januari. Elk jaar is het weer even spannend of het gaat lukken. Worden de tomaatjes wel rijp en wordt de plant niet belaagd door ziekten? Maar gelukkig, de plant ziet er goed uit en de tomaatjes worden mooi oranje. Groot zijn ze niet, daarvoor is de pot te klein. Maar vooruit, het mag ook wel bij cherrytomaatjes. Misschien zijn de tomaten in de zomer wel gewoon te groot voor de naam cherry.
In tegenstelling tot mijn kamerplanten geef ik deze plant plantenvoeding in de winter. Tenslotte is deze niet in winterrust maar eigenlijk in een groeiseizoen. Eén keer in de twee weken krijgt het een flinke scheut met (verdunde) plantenvoeding.
Ik heb nog een poging gedaan om de dieven te stekken. In de zomer lukt dit heel goed, deze plant is daar het bewijs van. Maar in de winter is het een heel stuk lastiger. Door de droge lucht in de woonkamer zijn de stekjes veel kwetsbaarder. Het groeiproces gaat nóg langzamer en voor ik het wist waren beide stekjes besprongen door een leger luizen. Onderdompelen in water met afwasmiddel hielp dusdanig dat ze luisvrij bleven. Echter verdorden de takjes uiteindelijk voordat ze wortel konden schieten. Helaas. Maar het blijft leuk om te proberen dus wie weet waag ik nog eens een poging.