Het is misschien meer een woord dat je voor vlees zult gebruiken maar ik vind mals toch het beste woord om de spinazie van vanavond te omschrijven. Voller van smaak, sappiger… het haalt het allemaal net niet. Maar mals wel. Spinazie uit eigen tuin is gewoon mals. Heerlijk mals zelfs. Dus daar heb ik vanavond even van genoten. Met een gekookt ei erbij.
Als ik dat eet moet ik altijd weer denken aan het college dat ik een aantal jaren geleden volgde. We hadden een lange dag gehad, om 9 uur begonnen en dit laatste college zou tot 18 uur duren. De docent kon boeiend vertellen en dat hielp wel, maar zo richting etenstijd en aan het eind van zo’n lange dag is het toch echt wel moeilijk om de aandacht erbij te houden. Juist die situatie heeft ervoor gezorgd dat ik het nooit ga vergeten: het ging over de opname van ijzer in je bloed.
‘IJzer wordt beter in je bloed opgenomen met de aanwezigheid van eiwitten. Spinazie met een gekookt eitje erbij is niet alleen maar lekker maar ook nog eens gezond omdat het de opname van het ijzer bevordert.’
Hongerig begon het water me in de mond te lopen. Dan nog de gedachte aan zo’n lekkere braadworst die ik er nogal eens bij at en ik kon bijna niet wachten om naar huis te fietsen, spinazie en ei te kopen en heerlijk te gaan eten. Sindsdien eet ik altijd ei bij de spinazie. Omdat het zo lekker gezond is.
Ja, en omdat het nu eenmaal een takke-eind fietsen is naar Fryslan Boppe voor die braadworst 😉 Mooi verhaal!