Gezond eten

spinazie met eiGezond eten, met groente uit eigen tuin heb je al snel een berg vitamines op je bord. Vandaag zijn het spinazie-vitamines 😉 Anderhalf uur na het plukken verdween het in mijn maag, verser kan het bijna niet. En natuurlijk een gekookt eitje erbij. Het is niet alleen lekker maar ook nog eens gezond. Waarom?

Ik weet het nog heel goed dat ik in de collegebanken zat, aan het eind van een lange schooldag. Het was bijna zes uur, hoog tijd om te gaan eten. De docent was iets aan het uitleggen over bloed en hemoglobine. IJzer is een belangrijke grondstof die je lichaam nodig heeft om hemoglobine te maken. Hemoglobine is weer een belangrijk onderdeel van de bloed. Een tekort aan ijzer zorgt voor bloedarmoede. Spinazie bevat veel ijzer, een goede voedingsbron dus. De docent vertelde verder en legde uit dat een eitje bij de spinazie niet alleen erg lekker is (nou ja, vind ik wel erg lekker ;-)) maar ook erg gezond. De eiwitten van het ei helpen het lichaam om het ijzer uit de spinazie beter op te nemen. Een uitstekende combinatie dus. Toen ik de maaltijd in gedachten nog even aanvulde met wat aardappels en een malse braadworst begon het water me in de mond te lopen. Hoog tijd om naar huis te gaan en deze maaltijd klaar te maken dacht ik. En zo ben ik deze combinatie nooit vergeten 😉

De één zijn dood…

P_20160516_115332 … is de ander zijn brood.

Deze week was dat wel heel letterlijk. De duif die twee jaar geleden op het balkon van de buren heeft mogen broeden (tenminste, ik vermoed dat het dezelfde duif is) probeert jaarlijks weer een nest te volbrengen op één van onze balkons. Is het in het vroege voorjaar gelukt om de duif tijdig weg te jagen dan is er aan het eind van het voorjaar weer een moment van oplettendheid vereist. Twee dagen waren we beide niet thuis en prompt had de duif op het balkon een nest gemaakt en een ei gelegd. Aiai… Met héél veel moeite kreeg ik mevrouw Duif van haar nest af. Ik deed het niet met plezier, eigenlijk bewonderde ik haar om haar beschermingsdrang. Echter… de goot was na twee dagen al verstopt, dat zou niet goed gaan als het eenmaal begon te regenen. Bovendien zal ik de stank nooit meer vergeten die een duivennest kan veroorzaken.

Dus… met grote tegenzin verjoeg ik de duif van haar nest en ontdekte haar eerste ei. EenmP_20160518_175650aal aangeraakt door een mens heeft ze er geen belangstelling meer voor. Na de beschermingsdrang van mevrouw Duif trok het me helemaal niet om smakelijk van dit ei te gaan eten. Maar wie weet, kon ik er nog een kraai mee verblijden…? Het ei kwam in een plantenbak te liggen.

Mevrouw Duif maakte van elke gelegenheid gebruik om weer een nieuw ei te kunnen leggen. Nest of geen nest, het ei moest ze kwijt. Dus de volgende dag kon ik nog een ei rapen. Dit keer hoefde ik gelukkig niet zoveel moeite te doen om haar weg te jagen, ze wist waarschijnlijk dat ze toch geen kans maakte.

Inmiddels heeft een kraai (of misschien een ekster) een lekker maaltje gehad, beide eieren zijn leeg. Beter deze eieren eten dan de eieren van een broedend paartje denk ik dan maar.

Gratis ei

P_20150702_083937 Gisterochtend was het weer eens zover, een duif die maar steeds terug bleef komen op het balkon. Aangezien ze laatst weer een ei hadden gelegd (zelfs zonder maar een nest te maken!) blijf ik ze toch maar wegjagen. Het was dit keer echter wel heel erg moeilijk. Áls de duif al wegvloog dan was het enkel om een rondje te vliegen en meteen weer terug te keren. Ik begon het vermoeden te krijgen dat het niet de enige duif was, maar het trouwe mannetje van Mevrouw Duif. De buurman had de ruimte onder de stoel (waar ze vorig jaar een nest hadden gemaakt en dat hun favoriete plek is) afgesloten, daar zou er geen moeten zitten. Maar waar dan wel? Het duurde niet lang voor de vogel zichzelf verraadde; in het gootje, tegen de muur, achter de plantenbakken. Ik kreeg haar amper er vandaan, ze kon immers bijna geen kant op (wat móet ze daar dan ook?!) Maar het lukte toch, zij het dat ik haar zowat opzij moest duwen en ze er binnen een minuut weer zat.

Plotseling viel mijn oog op iets wits. Dat valt wel op met alle zwarte aanslag op het gootje. Hé, een ei! En weer zonder nest. Wat willen ze zich toch graag voortplanten zeg! En wat willen de buren en ik dat toch níet op ons balkon. Het ei heb ik mee naar binnen genomen. De duif zat al snel weer op haar plekje. Te broeden…? Ik liet het maar zo, ze zou vanzelf merken dat het ei weg was. En ja hoor, ’s middags geen duif meer te bekennen. P_20150702_084029

En het ei? ’s Avonds bij de maaltijd gratis erbij.

Mals

Het is misschien meer een woord dat je voor vlees zult gebruiken maar ik vind mals toch het beste woord om de spinazie van vanavond te omschrijven. Voller van smaak, sappiger… het haalt het allemaal net niet. Maar mals wel. Spinazie uit eigen tuin is gewoon mals. Heerlijk mals zelfs. Dus daar heb ik vanavond even van genoten. Met een gekookt ei erbij.

Als ik dat eet moet ik altijd weer denken aan het college dat ik een aantal jaren geleden volgde. We hadden een lange dag gehad, om 9 uur begonnen en dit laatste college zou tot 18 uur duren. De docent kon boeiend vertellen en dat hielp wel, maar zo richting etenstijd en aan het eind van zo’n lange dag is het toch echt wel moeilijk om de aandacht erbij te houden. Juist die situatie heeft ervoor gezorgd dat ik het nooit ga vergeten: het ging over de opname van ijzer in je bloed.

‘IJzer wordt beter in je bloed opgenomen met de aanwezigheid van eiwitten. Spinazie met een gekookt eitje erbij is niet alleen maar lekker maar ook nog eens gezond omdat het de opname van het ijzer bevordert.’

Hongerig begon het water me in de mond te lopen. Dan nog de gedachte aan zo’n lekkere braadworst die ik er nogal eens bij at en ik kon bijna niet wachten om naar huis te fietsen, spinazie en ei te kopen en heerlijk te gaan eten. Sindsdien eet ik altijd ei bij de spinazie. Omdat het zo lekker gezond is.

Smullen

Ik had wel gedacht dat spinazie van eigen tuin ánders zou smaken. En waarschijnlijk ook lekkerder. Maar dat het zóveel uitmaakt, dat had ik niet verwacht! Wauw, héérlijk zeg! Ik wil het iedereen aanraden om zelf spinazie te zaaien. (wel royaal zaaien hè, van mijn hele blokje kon ik nu 1x eten! Bekijk de foto maar op http://www.spruitenieren.nl/2013/05/12/fotos-van-12-mei/ 6e foto) Het is niet moeilijk en neemt niet eens zo heel veel plek in want je kunt alles heel dicht op elkaar zaaien.

verse spinazie van eigen tuin
verse spinazie van eigen tuin

Voor de mensen die van plaatjes kijken houden: ik heb er ook maar even een foto van gemaakt toen ik het wilde gaan opeten. Spinazie met aardappels, gekookt ei (de combinatie van ijzer (spinazie) met eiwit (ei) zorgt ervoor dat het ijzer extra goed wordt opgenomen in het bloed én het is erg lekker) een gefruit uitje en zongedroogde tomaatjes. Voor het toetje was hierna geen plek meer… 😉