De teentjes waren al voor de (verwachtte) vorst geplant. De vorst bleef vrijwel uit, maar het gaat om het tijdstip. En afgelopen week kon ik dan de eerste, zelf verbouwde knoflook oogsten!
Ik moet toegeven dat ik tot zo’n jaar geleden nooit knoflook gebruikte. Maar je leert wel eens wat. Een vriendin die zegt dat ze het vrijwel overal doorheen gooit. Op mijn werk waar ik het veelvuldige leerde gebruiken bij het maken van soep. En toen begon ik zelf met het bereiden van macaronisaus, zonder pakje. Sindsdien heb ik vrijwel altijd knoflook in huis.
Laatst hoorde ik iemand op mijn werk verzuchten dat verse knoflook zo ontzettend lekker is. Verse knoflook, gewoon die bolletjes toch? Nee, die bedoelde ze niet, die zijn al gedroogd. O. Nu weet ik wat ze wél bedoeld. Want deze net geoogste knoflook ruikt ontzettend lekker! Het liefst zou ik het hele bolletje door mijn eten doen, maar dat zal de omgeving mij vast niet in dank afnemen. Die geur…! O, héérlijk! Dus dát is knoflook. Ik snap niet dat er tijden zijn geweest dat ik dat nooit gebruikte.