Vandaag was het heerlijk weer om te tuinieren én ik had er de tijd voor. Wat wil ik nog meer?! Ik heb er volop van genoten en kreeg zelfs al de opmerking dat ik vandaag toch zo lang bezig was in de tuin. Het was dan ook wel een beetje laat toen ik weer richting huis ging, maar goed, het is tenslotte ook niet meer elke dag zulk mooi weer.
Ik had wat dingen in gedachten om te doen maar ik geloof niet dat ik daarmee bezig ben geweest. Het was een heerlijke ‘kijk-eens-om-mij-heen’-tuindag. En dan is er altijd genoeg te doen en doe ik precies waar ik op dat moment zin in heb. Zo heb ik een hele berg takken kaal gemaakt, ze liggen inmiddels klaar voor een hekje. De rozenstruik is haar dode knoppen en lelijke blaadjes weer kwijt, de frambozen zijn per direct opgegeten en de Japanse wijnbes is weer een beetje in de goede richting gebogen.
Verder heb ik de bleekselderij bevrijd uit de lange armen van de courgetteplant. Ik denk niet dat ze nog erg veel zonlicht kregen op dat plekje… Aangezien ze ook op den duur aangeaard moesten worden heb ik ze maar verplaatst naar een prachtig leeg vak en ze meteen diep in de grond geplant.
Met daarbij nog koffiedrinken, praatje maken, onkruid verwijderen, oogsten en bloemen plukken is de middag omgevlogen.