Van sommige planten weet ik dat ik ze gemakkelijk kan stekken. Tomatenplanten bijvoorbeeld. De doorgroeiende tomatenplantsoort met oranje cherrytomaten heb ik dit jaar al meerdere keren gestekt. Wat dat betreft heb ik voor volgend jaar maar één zaadje nodig. Hoewel, misschien heb ik dan nog wel nieuwe stekjes van de huidige plant die ik dan weer buiten neerzet. Komkommerplanten zijn ook te stekken maar hiervan slaagt een veel kleiner percentage.
Afgelopen zomer las ik in een tuintijdschrift dat de ene soort plant te stekken is door de nieuwe takjes in water te zetten terwijl de andere soort alleen slaagt als je het verhoutte gedeelte in het water (of de aarde) zet. En soms ontdek je bij toeval hoe het moet. Zo weet ik dat je dahliaknollen kunt splitsen om ze te vermeerderen. Maar wisten jullie dat je ook gewoon een takje in het water kunt zetten? Afgelopen zomer heb ik, ietwat jaloers, de dahlia’s van een andere tuinder bewonderd. Inmiddels heb ik van haar wat dahliaknollen gekregen en mag ik volgend jaar in mijn eigen tuin daar alle bloemen van plukken. Echter had ik laat in de zomer al eens een takje van haar dahlia geplukt dat was geknakt in de regen. Thuis werd het tussen mijn eigen dahlia’s in de vaas gezet. En jullie raden het misschien al: hier groeiden worteltjes aan!
Ik ontdekte het pas toen de bloemen uitgebloeid waren en ik ze weg wilde gooien. Tussen de dode bloemen stond nog één heel frisgroen takje. Ah! Het proberen waard natuurlijk om die in de aarde te steken. En deze doet het prima! Ik ben benieuwd of ik straks een mini-dahliaknolletje heb in deze bloempot…