Bij het maken van mijn teeltplan voor 2016 pakte ik mijn oude teeltplan erbij. De vaste planten kon ik meteen weer invullen en zo schreef ik gedachteloos de aardpeer op het nieuwe teeltplan. Even later staarde ik er verbaasd naar. Aardpeer? Dat had ik nog helemaal niet gegeten en het staat al een jaar in mijn tuin. Het was juist hierom dat ik het graag in mijn tuin wilde: ook in de winter uit de tuin kunnen eten. De winter is al vergevorderd, de plannen voor het nieuwe seizoen worden volop gemaakt en de aardpeer… die zit nog in de aarde.
Afgelopen zaterdag was ik in mijn tuin en ik begreep een beetje beter waarom ik de aardpeer glad vergeten was. De plant was afgestorven en je zag enkel nog een dode tak liggen. Geen wonder dat ik er niet aan dacht om de aardpeer te oogsten. Maar daar kwam verandering in! Om het mezelf niet te moeilijk te maken begon ik met vier stuks. Een onbekende knol, zoiets laat ik vaak een tijdje liggen terwijl ik bedenk dat ik een recept moet opzoeken. Van vorig jaar, toen ik een paar knolletjes kreeg om te proberen, weet ik nog dat ze snel verouderen en je ze toch wel in een paar dagen moet nuttigen. Inmiddels zijn deze knolletjes verorberd, morgen een foto van het gerecht.