In augustus zijn de Japanse wijnbessen rijp en smul ik tijdens het plukken meer van de vruchtjes dan dat er in het bakje terecht komen. Geen probleem want de besjes zijn maar kort houdbaar, hoe eerder ze gegeten worden hoe beter. Dat is overigens ook de reden waarom de Japanse wijnbes niet in de winkel te verkrijgen is: voor de consument de besjes in handen heeft zijn ze waarschijnlijk al niet meer zo lekker. Daarbij zijn ze nogal plakkerig (wat ervoor zorgt dat alle viezigheid blijft plakken) en is het veel werk om ze te plukken. Vermoedelijk zouden de besjes te duur worden om er nog mensen mee tot aankoop te verleiden. Beter kun je een struik in je tuin hebben dus, maar de stekels aan de plant zal niet iedereen waarderen. 
Het lijkt erop dat ik dit jaar in juli al wel de eerste bessen kan plukken, de rode vrucht op de foto was nog wat te zuur maar lang zal het niet meer duren.
En dan de rode bieten, er zitten al aardige knollen in de grond. Hoera! Ik ben dol op verse rode bieten uit eigen tuin. Het liefst eet ik de hele zomer wekelijks rode bieten maar dit jaar is de oogst maar klein. Na de eerste keer zaaien en regelmatig water geven is er maar een kwart opgekomen. Ik heb nogmaals gezaaid en hiervan is driekwart opgekomen volgens mij, maar deze plantjes lopen een heel eind achter in de groei. Hoewel ik vooral erg geniet van het tuinieren en de oogst maar een klein onderdeel is merk ik opeens hoezeer ik geniet van de verse groenten uit eigen tuin. Misschien is het kleine onderdeel toch wel heel belangrijk want eigenlijk wil ik helemaal niet meer zonder…
Ik heb mijn eerste Japanse wijnbes al op. 🙂
Ik weet nog dat mijn ouders die struik in de tuin hadden en de buren een berk hadden staan… Al die besjes onder de berken’bloemetjes’. Ik was ongeveer de enige die de moeite nam om de besjes te plukken. 😉
Há, heb je wel lekker veel! Mjammie!
Met plukken was ik ongeveer de enige. Met het eten van de besjes daarintegen… 😉