In het voorjaar heb ik iets opgevangen over druiven krenten. Je dunt de druiven uit zodat de druiven die je overhoudt van betere kwaliteit zijn. Er waren toen aan mijn struik nog geen druiven te zien dus het onderwerp verdween weer uit mijn gedachten.
Toen ik deze week bezig was met het ophijsen van de scheefzakkende druivenstruik, begon de buurman erover. Ik kon beter wat druiventrossen weghalen zodat de rest beter zou worden. O ja! Goed idee!
Gister ging ik aan de slag. Welke druiven knip je eigenlijk weg? Ik meende dat er iets was met niet meer dan twee trossen aan een tak, maar zelfs dan zou er nog veel teveel overblijven. Bovendien zaten aan de meeste takken maar twee trossen. Ik besloot de kleinste druiven weg te knippen. Aan de voorkant beginnend was dat een pijnlijke bezigheid. Prachtige trossen, de één nog mooier dan de ander. Toen ik echter aan de achterkant bezig ging werd het een stuk makkelijker. De druifjes waren daar veel kleiner. De stapel druiven aan mijn voeten groeide gestaag. Ik ben nog niet helemaal klaar maar de struik heeft in ieder geval minder werkdruk. Binnenkort nog maar eens overal goed bij langs. Ondertussen verheug ik mij op heerlijke, royale druivenoogst. 