Er is alweer heel wat veranderd in mijn tuin sinds mijn laatste berichtje. De groene oase verkleurd steeds meer naar geel. Het tuinseizoen is bijna ten einde, er staat alleen nog prei in de tuin en onkruid.
En zelfs dat onkruid wordt al wat minder nu ik de afgelopen week twee keer even flink aan de slag kon. Het plannen van het tuinieren gaat wat lastiger nu ik niet alleen afhankelijk ben van het weer en mijn eigen tijd, maar ook nog van het ritme van mijn zoontje. Het komt er momenteel op neer dat ik het beste kan gaan als mijn man thuis is. Afgelopen week kon ik twee keer even lekker aan de slag en ik kan zien dat er weer wat orde komt in de tuin. De kas is netjes op orde gemaakt en de twee laatste meloenen zijn ook opgegeten. Het was een groot succes, die meloenen in de koude kas. Dat ga ik volgend jaar zéker weer zaaien!
De bieten deden het dit jaar slecht. De complete oogst zorgde voor ongeveer 5 porties. Waar het precies aan gelegen heeft weet ik niet, ik vermoed dat ze teveel last hebben gehad van de droogte. Daarnaast moet ik de kwaliteit van de aarde van mijn nieuwe tuin nog wat leren kennen. In de ene soort aarde groeit een groente nu eenmaal beter dan in een andere. In mijn allereerste volkstuin, stevige kleigrond, deden mijn rode bieten het ontzettend goed. In de tweede was het maar matig, een mengsel tussen zand en kleigrond. Deze tuin heeft ook weer kleigrond, maar de grond is enigszins dichtgeslagen, dat kan ook meespelen. Volgend jaar gewoon weer proberen.
Inmiddels is zoonlief weer toe aan een fles. Later maar weer meer 😉
