Laatst leerde ik op mijn werk wat dat is, Chioggia. Het is een biet die er aan de buitenkant iets lichter uitziet dan de rode biet en die er aan de binnenkant prachtig roze-wit gestreept uitziet. Nog geen week later begon de buurman van mijn tuin erover. Hij wilde een bepaalde soort biet telen maar wist niet precies welk soort dat was. Dus had hij alle soorten bieten gezaaid en daar was onder andere deze bijzondere biet van opgekomen. Ik kon hem vertellen dat dát soort Chioggia heet. Ik mocht er wel een paar hebben, dan kon ik het eens proeven.
Als je de biet schilt is het bijna wit van kleur, als je het doormidden snijdt zie je de streepjes en als je het kookt is de biet weer vrijwel wit. De smaak is zoet, ongeveer net zoals de rode biet.
En nu ik het toch over bieten heb, de afgelopen week kon ik mijn eerste eigen bieten oogsten. Ik liet een portie thuis en nam de rest mee naar een vriendin. Gister heb ik van mijn eerste oogst gegeten. Ik werd erg verrast toen ik de bieten schilde. Ze bleken namelijk wit te zijn! Huh? Ik teel helemaal geen witte bieten… Vaag staat me iets bij van wat overgebleven bietenplantjes op mijn werk die ik nog in een hoekje van de tuin heb gezet. Daar kwamen deze bieten inderdaad vandaan, aha! Voor de smaak maakt het niet bijzonder veel uit (al ben ik daar nog niet helemaal zeker van) maar de roze stamppot was wel erg bleek van kleur…