Het gaat goed met de winterpostelein (linkerfoto) en veldsla (rechts). Zoals jullie zien is het al behoorlijk gegroeid. Misschien groeit het wel wat te hard want de eerste winterpostelein vertoont al bloemetjes. Hó eens even… dat was niet de bedoeling! In het voorjaar, dan verwacht ik bloemetjes, maar niet nu al. Tenslotte heb ik het gezaaid als wintervoorraad en niet als herfstsla. Misschien komt het door die warme week in september of misschien had ik het toch wat later moeten
zaaien, ik weet het niet. Gelukkig groeit het niet allemaal even hard en ik hoop dat er genoeg overblijft voor de winter. En anders moet ik binnenkort nog een keertje wat zaaien.
De veldsla groeit langzamer, gelukkig maar. Tussendoor staat nog wat prei, ‘kindjes’ van de bloeiende preibollen die het hele jaar mijn tuin gesierd hebben.
Het is inmiddels half oktober en nog steeds heb ik genoeg aan de groente van mijn tuin. Even wat struinen in het archief van mijn blog vertelt mij dat dit vorig jaar al eerder was afgelopen. Begin oktober oogstte ik mijn laatste bloemkolen en half oktober at ik (gekochte) spinazie uit de diepvries. De boerenkool was al een heel stuk groter dan dit jaar. Zo is elk (tuin)jaar weer anders. En dat is precies wat tuinieren zo leuk maakt!