Gister 
at ik mijn eerste shitake. Het aansnijden moest natuurlijk even vastgelegd worden al is de binnenkant niet erg bijzonder. Ik had verschillende recepten gevonden waarin ik de shitake kon bereiden maar uiteindelijk heb ik er zelf een leuke draai aan gegeven. Nasi met shitake. Nadeel is dat door de nasikruiden de shitake niet meer terug te vinden was, net zo geel als de rest van het eten… 😉 Maar proeven kon ik het nog wel, ik had de stukjes expres wat groter gelaten dan ik anders zou doen om de smaak even goed te kunnen bestuderen.
En ja… hoe smaakt het? Het is duidelijk een paddenstoel en ik ben 
daar niet een groot fan van, maar zo door het eten vond ik het goed te eten. Bovendien heb ik het idee dat de shitake wat zachter van smaak is dan champignons. Probeer het zelfs eens uit zou ik zeggen. Ik heb in een biologische winkel wel gedroogde shitakes gezien maar vers zijn ze vast ook wel te koop. En anders kun je ze altijd nog zelf gaan kweken hè! Dat is wel het leukst. Tijdens het koken dacht ik namelijk: hoe het ook smaakt, ik vind het érg leuk om mijn zelfgekweekte paddenstoel te eten, eigenlijk vind ik het nu al lekker! 😉
De volgende shitake zit er alweer aan te komen. De foto is van gister, de paddenstoel is inmiddels al 2x zo groot. Deze komt waarschijnlijk op een pizza terecht of in een omelet.
