Het is prachtig weer en het kriebelt aan alle kanten om weer lekker in de tuin aan de slag te gaan. Gister kon ik al een start maken, al was er toen weinig zon. Voor tuinieren maakt dat niet zoveel uit, het is soms al snel te warm. Maar voor mijn stemming werkt de zon opperbest. De zon lokt me naar buiten en vooral naar de tuin.
Gister ben ik weer aan het zaaien geweest. Het is nu de tijd om doperwten te zaaien. Al jaren pruts ik wat met een gaaswerkje waar wat stokken in gestoken zijn. Het geeft de doperwten steun om te klimmen, maar het neerzetten is prutswerk.
Nu had ik van mijn oude huis nog een stuk hout liggen waar een ander soort gaas aan vastgemaakt zat. En gister vond ik de moed om daar eens wat van te maken. Zagen en timmeren zijn niet bepaald mijn specialiteiten, maar ik houd er van zelfstandigheid dus als het een beetje kan doe ik het toch zelf. En dat lukte prima. De plank waar het gaas aan zat moest gehalveerd worden. En aan het gaas moesten nog meerdere palen vast gemaakt worden met kleine krammetjes. En hoewel het vastzetten van de krammetjes prutswerk blijft doordat ze zo klein zijn, merk ik toch dat ik er in de loop van de jaren een beetje handigheid in heb gekregen.
En dan, na al dat timmermanswerk, eindelijk tijd voor het echte tuinieren: zaaien! Aan beide zijden van het gaas heb ik een rijtje doperwten gezaaid. Er is nog plek voor meer maar ik wil de oogst een beetje spreiden. Bovendien kwam ik erachter dat het zaad al redelijk verouderd is en vraag ik me af hoeveel er gaat ontkiemen. Ik heb maar royaal gezaaid en haal binnenkort een nieuw zakje voor de tweede ronde.
Naast de doperwten zaaide ik nog een randje radijsjes. Daar hoef je meestal niet heel lang op te wachten, en zo in het voorjaar is elke oogst welkom.
Het geheel heb ik afgedekt met een groen vlies, om te voorkomen dat de vogels binnenkort alle dikke, smakelijke, opgezwollen doperwten uit de grond pikken.