Druivenjam

Het is gister gelukt om niet alleen het sap maar ook nog druivenjam te maken. De vloeistof ziet er mooi roze uit en met het beetje citroensap dat ik heb toegevoegd hoop ik dat het deze kleur ook zal behouden.

De jampotjes zijn allemaal vacuüm. Altijd weer even spannend of lukt. Wat me wel opvalt is dat de jam helemaal niet stevig lijkt. Als ik de potjes beweeg, beweegt de jam als een dun sap heen en weer. Ai…! En dat met voldoende agar-agar. Normaal gebruik ik Marmello maar door productieproblemen is dat momenteel niet leverbaar. Bij agar-agar moet je zelf testen wanneer de jam dik genoeg is of dat je nog langer moet koken. Tsja… het lijkt erop dat daar iets misgegaan is. Maar goed, als de smaak goed is zal de jam nog prima kunnen fungeren als kleurtje en smaak voor in de yoghurt. Binnenkort maar eens proeven.

Overigens heb ik nog wel (een) herkansing(en) want de struik hangt nog steeds vol met druiven.

Wat te doen met…

… een heleboel druiven? Ik ben maar even gaan googlen. Want hoewel ik druiven heerlijk vind zijn het er écht veel teveel om ‘even’ op te eten in mijn eentje. Bovendien is alles vrijwel tegelijk klaar en is het maar beperkt houdbaar.

Ik besloot er jam van te maken en heb gister negen bakjes druiven geplukt. Terwijl ik de druivenprut na het koken door een vergiet haalde, heb ik me bedacht. Ik maak er óók wat druivensap van. Op zolder vond ik nog wat flesjes en er moet maar wat in potjes. Het sap ziet er helder en rozerood uit. Met een klein beetje suiker smaakt het verrukkelijk!

Momenteel staat het sap nog op me te wachten. Terwijl ik mijn blog wilde bijwerken (het komt er steeds maar niet van) bleek het internet eruit te liggen. Gelukkig is de bibliotheek vlakbij. In de laatste paar minuten van de openingstijd typ ik nog razendsnel een stukje. Alstublieft. 😉