Als ik door een tuincentrum wandel zie ik om mij heen allerlei verleidingen. Prachtig bloeiende planten die erom vragen om gekocht te worden. En ik wil maar al te graag mooie planten in huis, een perfecte combinatie toch?
Was het maar zo makkelijk! Niet alleen mijn portemonnee klaagt als ik me weer eens heb laten gaan, ook mijn vensterbank raakt steeds voller en vooral als ik in het voorjaar de hele vensterbank vul met voorgezaaide groente zorgt dat nogal eens voor problemen. Maar goed, weten wat je valkuil is, scheelt al een heleboel. Elke keer als ik een tuincentrum binnenga houd ik mezelf voor dat ik niet zomaar wat moois kan gaan kopen en bedenk ik of ik dit keer wel of niet iets mag aanschaffen om mijn (opeens dan heel leeg lijkende) vensterbank mee te sieren.
Meestal werkt deze aanpak heel goed en daar ben ik trots op. Zo wordt het nog leuker om die ene keer wél wat moois te mogen uitzoeken. Deze aanpak werkt vooral als ik me ervan bewust ben dat ik weer in de verleiding kom. Bij de ingang van een tuincentrum bijvoorbeeld.
Echter dwalend door de Lidl ben ik me er totaal niet van bewust. En zo liep ik daar laatst op zoek naar de eieren. Ik zwiepte mijn karretje de hoek om en stond ook in oog met mijn lievelingsplant de Gerbera, prachtig in bloei in mijn lievelingskleur oranje-geel. Het lukte me nog om mijn impuls in bedwang te houden en de eieren te bereiken maar op de terugweg was mijn verdediging al afgebroken. Er stonden nog maar twee planten, waarvan één Gerbera. Daarbij waren ze voor de helft van de prijs. De Gerbera thuis is alweer tijden uitgebloeid, bovendien bloeit die roze en dat is toch heel wat anders. Het was alweer lang geleden dat ik iets nieuws kocht. O, en ik mis mijn tuin op dit moment héél erg.
Nou, jullie raden het al: meer dan genoeg redenen voor de aanschaf van dit prachtige plantje! En als ik thuis zit te koffiedrinken met het zicht op een mooi bloeiende Gerbera middenin de winter, dan ben ik eigenlijk vooral blij dat ik me weer heb laten verleiden… 😉
Dit jaar heb ik (nog?) geen rupsen in de koolplanten zitten. Het groene, fijnmazige net weerhoudt de vlinders ervan om eitjes te leggen. Maar er is geen jaar zonder rupsen. Dit keer kwam ik ze op mijn balkon tegen. Of beter gezegd: ik kwam hun poep op mijn balkon tegen. De zwarte spikkeltjes rondom de bloempot lieten bij mij meteen alarmbellen rinkelen. Het duurde niet lang voor ik weer wist dat het een rupsenalarm was. En ja hoor, verschillende bladeren van de plant waren helemaal opgegeten. Na even zoeken (wat hebben sommigen toch een goede schutkleur) kon ik twee rupsen vinden. Ze hadden zich al aardig groot gegeten.
plant (een gerbera) is gelukkig groot genoeg en als dit de enige twee rupsen zijn dan kan de plant dat makkelijk aan. Ik zal het maar even in de gaten houden. Ondertussen hoop ik dat de rupsen in goede gezondheid verkeren en zich spoedig tot een prachtige vlinder zullen ontpoppen.
