Gister had ik kijkers voor mijn tuin. De buurman vroeg ernaar en van het een kwam het ander en zo gingen we met zijn vijven naar de tuin. Leuk al die belangstelling! Gelukkig hoefden we er niet te koffiedrinken want daar is nog steeds geen plaats voor. Er is welgeteld één plek waar mijn stoel kan staan en dat is ook nog in de schaduw (speciaal voor de hardwerkende mensen die net in de zon hebben zitten zwoegen en zweten). Bezoekers geven doorgaans voorkeur aan een plekje lekker in de zon, maar ja, zij komen natuurlijk ook om van de tuin zelf te genieten in plaats van erin te werken. Daar ben ik niet zo goed in. O, ik geniet wel van de tuin hoor, maar om op een stoel te zitten terwijl ik ervan geniet. Nee, ik wil de tuin voelen, aanraken, in de aarde woelen en de plantjes bestuderen. En als het me dan éven lukt om uit te rusten en op de stoel te gaan zitten, ja, dan kan deze maar beter in de schaduw staan, anders zou je alleen al vanwege de warmte weer aan de slag gaan.
Morgen weer lekker erin aan de slag. Mijn voornemen is om vroeg te beginnen zodat het nog niet te warm is. Ik heb al gezien dat de eerste bieten geoogst kunnen worden en ik wil de prei uitdunnen. En de mosterdplant is zo groot en zwaar dat die hoognodig ondersteuning nodig heeft. Had ik trouwens al verteld dat ik inmiddels 2 vlinderstruiken in mijn tuin heb? Eén hele kleine, bestaande uit een paar takjes, en sinds een paar dagen ook een flinke struik die, als deze eenmaal goed is geworteld, flink wat vlinders zal gaan aantrekken. Ja, de tuin is nu alweer te klein…