Het onkruid schiet de lucht in. Bij de buren dan. Ja, dat is dan de keerzijde van mensen die met de tuin ophouden. Dus sta ik regelmatig in een tuintje verder onkruid te trekken. Grof, groot onkruid is veel leuker, effectiever en makkelijker te verwijderen dan die kleine sprietjes in mijn eigen tuin. En bij elk bloeiend stuk kruid voorkom ik enkele honderden nieuwe plantjes, dat geeft toch veel voldoening?!
Hopelijk komen de buren zeer binnenkort wel hun bieten oogsten. Het is toch jammer als die dikke, prachtige bieten verrotten terwijl mijn bieten het amper doen en zeker een kwart zo klein zijn maar wél opgegeten worden?
Een andere tuinder maakte me laatst nog blij met een paar mooie dikke bieten. Niet voor de roze stamppot want het waren Chioggia en die worden wit als je ze kookt, maar wel lekker zoet. En of de vitamientjes nu rood of wit zijn dat maakt niet uit.
De Yacon groeit lekker door. Op mijn werk zag ik dat ze op een gegeven moment ook gaan bloeien, in het oranje. Zover zijn die van mij (nog) niet maar de frisse groene bladeren die er heel zacht uitzien geven een gezonde aanblik. Ik ben reuze nieuwsgierig naar de knol in de grond! 