Ik verdacht de muis ervan dat het stiekem het vogelvoer opat. Tenslotte zag ik regelmatig een muisje over mijn balkon huppelen (een enkele keer zelfs twee) maar vogels had ik nog niet gezien terwijl het vogelvoer wel minderde. Ach, het is ook nog niet echt de tijd om de vogels te voeren, ze kunnen nog genoeg lekkere hapjes elders vinden en prefereren een sprinkhaan vast boven een vettige graanhap. Maar toch vond ik het vreemd dat het vogelvoer zo snel opging. Want de muis kon er niet bij, dat heb ik zelf gezien toen ik tijdens de koffie het beestje observeerde. Het sloop over het plankje van het theepothuisje en loerde aan alle kanten naar beneden. Hoe ver het ook reikte en snuffelde (hij had duidelijk het vogelvoer op het oog) het kon er niet bij. En elke dag werd het stuk vogelvoer kleiner. Hmmm…. zou het toch niet zo goed bestand zijn tegen regen en wind en uit elkaar vallen? Dat verklaart wel meteen waarom de muis zo graag terugkomt want dan is er blijkbaar toch meer te eten dan ik had gedacht.
Ik zat hierover te dubben tot twee dagen geleden. Toen zag ik opeens vanuit mijn ooghoek iets fladderen. Hé, vloog daar wat over mijn balkon? Heel voorzichtig sloop ik wat dichter naar het raam. En ja hoor, een koolmeesje! Twee zelfs, eentje op de silo en eentje, jawel, ín het zelfgemaakte vogelhuisje. Hoera! Die is dus ontdekt! Even later zag ik het vogeltje gretig in het voer happen. Geen muizenhapjes dus!
Inmiddels is het eerste vogelvoer op, tijd voor weer wat nieuws. En ach, laat die muis ook nog maar wat rondhuppelen op het balkon, ik vind het eigenlijk wel erg gezellig!
Ik ben gek op muisjes op brood, dus mocht je die muis toch nog vangen…;-)
Gr, Jeroen
Nou, ben benieuwd of je er nog zo gek op bent als de muis vanuit de muizenval op je bord terechtkomt… 😀