Toen ik merkte dat het mezenbolletje druk bezocht werd (door de koolmeesjes, de roeken en wellicht ook door de muis) heb ik de voedersilo ook weer tevoorschijn gehaald. Hiervan weet ik in ieder geval zeker dat de muis er niet bij kan. Het leuke van de voedersilo is dat je deze op het raam kunt ‘plakken’ door middel van zuignappen. De zuignappen zijn enigszins beschadigd door weersinvloeden dus heel stevig zit ‘ie inmiddels niet meer, maar het plakt nog. En zo komen de koolmeesjes héél dichtbij! Het voelt alsof ik op eerste rang zit bij hun maaltijd. En het leuke is dat ze me even vertellen dat ze er zijn met hun gezellige gekwetter.
Tag archieven: koolmees
Vogels voeren
Opeens is het een flink stuk kouder in Nederland. Van de ene op de andere dag gaat het van (g)een zomerjas naar een winterjas. Woensdag zat ik nog in mijn shirtje veldsla te zaaien in mijn tuin. Vandaag vraag ik me af of er nog planten beschermd moeten worden tegen eventuele nachtvorst.
De vogels zullen opeens meer moeten eten om warm te blijven, ik kan het meteen merken op mijn balkon. In het lege potje van het vogelvoer van vorig jaar had ik wat overgebleven rijst gedaan. Plots wordt mijn balkon druk bezocht. Het verbaasd me elke keer weer hoe snel ze door hebben dat er wat te halen valt. Met een vetbol hoop ik ook nog ‘mijn’ koolmeesjes te lokken. Ze zitten regelmatig even bij dit huisje dus de weg weten ze al.
Huisje zoeken
Het is weer tijd om een nestje te bouwen en de meesjes zijn druk op zoek naar een mooi huisje. Vanuit mijn woonkamer heb ik mooi het zicht op het vogelhuisje van zowel de buren als die van mij en met enig regelmaat worden deze bezocht door een stel koolmeesjes en een stel pimpelmeesjes. Als ze tegelijk op huisbezoek zijn wordt het ruzie en doorgaans verjagen de koolmeesjes de pimpelmeesjes. Vandaag was het stel pimpelmezen alleen en bekeken ze het buurhuisje van binnen. Het zal mij benieuwen of er een stel mezen komt nestelen. Een vogelhuisje aan de overkant van de straat wordt ook regelmatig bekeken en volgens mij is er ook onder mij een favoriet huisje. Ik hoop natuurlijk op die van de buren of die van mij zodat ik ze goed kan bekijken. Maar of ze zich niet laten weerhouden door de mensen op het balkon…? Dat is nog even afwachten. In ieder geval is dat af- en aanvliegen voor het bezichtigen al erg leuk.
Balkonruimte
Hoe het precies kan, is mij nog een raadsel. Maar zonder planten naar de tuin te verhuizen en met alleen wat geschuif, heb ik opeens weer een ruim balkon. En het ziet er ook nog eens heel groen uit, daar houd ik wel van!
En blijkbaar de vogels ook, want de laatste maand heb ik alweer 3 nieuwe soorten op mijn balkon gezien. Ja, heel eventjes natuurlijk, maar buiten de duiven, roeken, koolmeesjes en pimpelmeesjes hebben nu ook een mus, een merel en een spreeuw mijn balkon bekeken. 🙂
Ruzie
Ik begrijp niet hoe het kan. 23 uur en 58 minuten per etmaal is er geen enkele vogel te zien op mijn balkon. ’s Ochtends komt het koolmezenechtpaar nog wel eens langs maar verder… Nou goed, de duiven, maar die tel ik nu even niet mee.
En vanmorgen… De veren dwarrelden over het balkon want precies in die twee minuten dat meneer en mevrouw koolmees het huisje nógmaals kwamen bekijken en het uitzicht voor de zoveelste keer wilden bewonderen, kwam er een pimpelmees langs die óók in het huisje wilde. Blijkbaar hebben de koolmezen gewonnen (niet vreemd bij twee tegen één) want de pimpelmees was snel weer verdwenen en een stel veren lichter.
Of de koolmeesjes een nestje gaan bouwen…? Ik weet het niet. Volgens mij hadden ze dan allang begonnen moeten zijn. Ik ben een beetje bang dat mijn vogelhuisje slechts goed is als tuinhuisje. Of om mee te pronken en de pimpelmees de ogen mee uit te steken. In ieder geval weten ze het te vinden en komen ze regelmatig langs, dat vind ik erg leuk. En hopelijk komt er nog eens een nest in.
Bezoek
De pot pindakaas voor vogels is ontdekt en inmiddels veel in gebruik. Vogels vliegen regelmatig even langs om een bezoekje te brengen. Nu moet ik toegeven dat ik had gehoopt dat er wat leuke, kleine vogels langs zouden komen. Maar dat is niet helemaal het geval. Koolmeesjes komen wel (volgens mij zijn het steeds dezelfde twee) maar die zijn alleen geïnteresseerd in het vogelhuisje. Ze wippen naar binnen, fluiten een gezellig liedje en gaan er weer vandoor.
De pindakaas is meer in trek bij de grote vogels. Zwarte kauwtjes en zo nu en dan een ekster doen verwoed pogingen om met hun grote snavel wat uit het kleine potje te kunnen pikken. Niet zelden vliegen ze zonder een hapje weer weg, opgeschrikt door een beweging in huis of nog te stram om deze gekke bewegingen te maken.
Een foto maken is helemaal een kunst, bij de kleinste beweging van mij vliegen ze weg. Maar het is me toch gelukt om deze grote, bangige vogel op de foto te zetten. Twee foto’s in de twee seconden dat het langskwam.
Voer
Ik verdacht de muis ervan dat het stiekem het vogelvoer opat. Tenslotte zag ik regelmatig een muisje over mijn balkon huppelen (een enkele keer zelfs twee) maar vogels had ik nog niet gezien terwijl het vogelvoer wel minderde. Ach, het is ook nog niet echt de tijd om de vogels te voeren, ze kunnen nog genoeg lekkere hapjes elders vinden en prefereren een sprinkhaan vast boven een vettige graanhap. Maar toch vond ik het vreemd dat het vogelvoer zo snel opging. Want de muis kon er niet bij, dat heb ik zelf gezien toen ik tijdens de koffie het beestje observeerde. Het sloop over het plankje van het theepothuisje en loerde aan alle kanten naar beneden. Hoe ver het ook reikte en snuffelde (hij had duidelijk het vogelvoer op het oog) het kon er niet bij. En elke dag werd het stuk vogelvoer kleiner. Hmmm…. zou het toch niet zo goed bestand zijn tegen regen en wind en uit elkaar vallen? Dat verklaart wel meteen waarom de muis zo graag terugkomt want dan is er blijkbaar toch meer te eten dan ik had gedacht.
Ik zat hierover te dubben tot twee dagen geleden. Toen zag ik opeens vanuit mijn ooghoek iets fladderen. Hé, vloog daar wat over mijn balkon? Heel voorzichtig sloop ik wat dichter naar het raam. En ja hoor, een koolmeesje! Twee zelfs, eentje op de silo en eentje, jawel, ín het zelfgemaakte vogelhuisje. Hoera! Die is dus ontdekt! Even later zag ik het vogeltje gretig in het voer happen. Geen muizenhapjes dus!
Inmiddels is het eerste vogelvoer op, tijd voor weer wat nieuws. En ach, laat die muis ook nog maar wat rondhuppelen op het balkon, ik vind het eigenlijk wel erg gezellig!