Stoere klusvrouwen

Het vogelhuisje had een nieuw dakje nodig. Nu de buren momenteel ook geen vogelhuisje hebben hangen werd de noodzaak groot om de reparatie spoedig uit te voeren. Terwijl ik met een vriendin op het balkon van het mooie weer zat te genieten, schoot het me weer te binnen: het vogelhuisje! Nu ben ik wel enigszins vaardig met zaag en boor, maar enige aanmoediging is wel gewenst. Met een nog stoerdere klusvrouw naast mij was dat geen probleem. En zo was het karweitje in mum van tijd gedaan. De vogeltjes kunnen nu onder een goed isolerend dakje leven, ik had alleen stevig steigerhout beschikbaar. Ik hoop dat ze er snel gebruik van gaan maken.

Dakloos

Een fikse storm, het doet soms daken van de huizen waaien. In dit geval het dak van het vogelhuisje. Ik moet zeggen dat het dak al niet veel soeps meer was. Waarschijnlijk lekte het aan alle kanten en was het huisje niet meer zo aantrekkelijk. Het dakje bestond uit de verkeerde houtsoort en had erg te lijden onder het weer.

Bewoners hoef ik zo niet meer te verwachten. Hoewel, ik zie de duiven ervoor aan om er een nest op te bouwen. Om dat te voorkomen zal ik het huisje maar even binnenhalen. Heb ik meteen een goede reden om een nieuw blokje hout te zagen. Ja, als tuinder moet je van alle markten thuis zijn 😉

Vogelhotel?

P_20160401_190938Het vogelhuisje van de buren is in gebruik genomen. 11 maart schreef ik dat er regelmatig pimpelmezen te zien waren maar dat ik nog niet wist welk vogelhuisje ze zouden kiezen. Na verloop van tijd werd het wel duidelijk. De mezen vlogen af en aan met takjes en het huisje ging er zelfs een beetje scheef van hangen. Ik verwisselde mijn vaste plekje aan tafel met die aan de overzijde zodat ik tijdens het eten het gefladder mooi kon bekijken.

Helaas is het de laatste tijd nogal rustig. Niet dat ze niet meer komen maar het lijkt me dat ze te weinig komen om hun nestje af te bouwen en te gaan broeden. Het is begonnen met het mooie weer. Plotseling zat ik regelmatig op mijn balkon en ook de deur van de buren stond vaker open. Voor zover ik weet hebben de buren amper op het balkon gezeten maar het lijkt de pimpelmezen toch afgeschrikt te hebben. Zo nu en dan zie ik ze weer eens het huisje in wippen. Zouden ze het als hotel gebruiken en ergens anders een broednestje aan het bouwen zijn?

Op de site van de vogelbescherming lees ik dat pimpelmezen van maart tot juli broeden, 2-3 keer eieren leggen en dat ze wel 8-14 eieren leggen per keer. Hoe dat allemaal in dat kleine huisje moet passen weet ik ook niet, maar blijkbaar weten de meesjes er wel raad mee 😉

Huisje zoeken

P_20160311_105642Het is weer tijd om een nestje te bouwen en de meesjes zijn druk op zoek naar een mooi huisje. Vanuit mijn woonkamer heb ik mooi het zicht op het vogelhuisje van zowel de buren als die van mij en met enig regelmaat worden deze bezocht door een stel koolmeesjes en een stel pimpelmeesjes. Als ze tegelijk op huisbezoek zijn wordt het ruzie en doorgaans verjagen de koolmeesjes de pimpelmeesjes. Vandaag was het stel pimpelmezen alleen en bekeken ze het buurhuisje van binnen. Het zal mij benieuwen of er een stel mezen komt nestelen. Een vogelhuisje aan de overkant van de straat wordt ook regelmatig bekeken en volgens mij is er ook onder mij een favoriet huisje. Ik hoop natuurlijk op die van de buren of die van mij zodat ik ze goed kan bekijken. Maar of ze zich niet laten weerhouden door de mensen op het balkon…? Dat is nog even afwachten. In ieder geval is dat af- en aanvliegen voor het bezichtigen al erg leuk.

Ruzie

Ik begrijp niet hoe het kan. 23 uur en 58 minuten per etmaal is er geen enkele vogel te zien op mijn balkon. ’s Ochtends komt het koolmezenechtpaar nog wel eens langs maar verder… Nou goed, de duiven, maar die tel ik nu even niet mee.

En vanmorgen… De veren dwarrelden over het balkon want precies in die twee minuten dat meneer en mevrouw koolmees het huisje nógmaals kwamen bekijken en het uitzicht voor de zoveelste keer wilden bewonderen, kwam er een pimpelmees langs die óók in het huisje wilde. Blijkbaar hebben de koolmezen gewonnen (niet vreemd bij twee tegen één) want de pimpelmees was snel weer verdwenen en een stel veren lichter.

Of de koolmeesjes een nestje gaan bouwen…? Ik weet het niet. Volgens mij hadden ze dan allang begonnen moeten zijn. Ik ben een beetje bang dat mijn vogelhuisje slechts goed is als tuinhuisje. Of om mee te pronken en de pimpelmees de ogen mee uit te steken. In ieder geval weten ze het te vinden en komen ze regelmatig langs, dat vind ik erg leuk. En hopelijk komt er nog eens een nest in.

Voer

Ik verdacht de muis ervan dat het stiekem het vogelvoer opat. Tenslotte zag ik regelmatig een muisje over mijn balkon huppelen (een enkele keer zelfs twee) maar vogels had ik nog niet gezien terwijl het vogelvoer wel minderde. Ach, het is ook nog niet echt de tijd om de vogels te voeren, ze kunnen nog genoeg lekkere hapjes elders vinden en prefereren een sprinkhaan vast boven een vettige graanhap. Maar toch vond ik het vreemd dat het vogelvoer zo snel opging. Want de muis kon er niet bij, dat heb ik zelf gezien toen ik tijdens de koffie het beestje observeerde. Het sloop over het plankje van het theepothuisje en loerde aan alle kanten naar beneden. Hoe ver het ook reikte en snuffelde (hij had duidelijk het vogelvoer op het oog) het kon er niet bij. En elke dag werd het stuk vogelvoer kleiner. Hmmm…. zou het toch niet zo goed bestand zijn tegen regen en wind en uit elkaar vallen? Dat verklaart wel meteen waarom de muis zo graag terugkomt want dan is er blijkbaar toch meer te eten dan ik had gedacht.

Ik zat hierover te dubben tot twee dagen geleden. Toen zag ik opeens vanuit mijn ooghoek iets fladderen. Hé, vloog daar wat over mijn balkon? Heel voorzichtig sloop ik wat dichter naar het raam. En ja hoor, een koolmeesje! Twee zelfs, eentje op de silo en eentje, jawel, ín het zelfgemaakte vogelhuisje. Hoera! Die is dus ontdekt! Even later zag ik het vogeltje gretig in het voer happen. Geen muizenhapjes dus!

Inmiddels is het eerste vogelvoer op, tijd voor weer wat nieuws. En ach, laat die muis ook nog maar wat rondhuppelen op het balkon, ik vind het eigenlijk wel erg gezellig!

Huisjes

DSCN1262_rs Deze tuinvrouw kan niet alleen tuinieren maar ook klussen! Het verjaardagscadeau van twee jaar geleden kwam daarbij goed te pas; inmiddels kan ik de boor aardig hanteren en ik maak duidelijke vorderingen. Nog even en de boorklusjes laten niet meer maanden op zich wachten maar worden meteen aangepakt. Maar goed, het mocht dan even duren maar dan heb je ook wat: een schitterend vogelhuisje, bestaande uit een theepot. Gekregen maar het ziet eruit alsof ik het zelf had uitgezocht, helemaal mijn smaak!

Na het ophangen van het vogelhuisje moest het kleine bijenhotel ook maar eens een plekje krijgen. Nog even op zoek naar wat nieuwe holle stengels en het is weer compleet.DSCN1263_rs

Balkonnieuws

Afgelopen weekend had ik met mijn logé mooi wat hulp voor nog wat klusdingen. Terwijl we op het balkon zaten te genieten van het mooie weer en alle plantjes kwam ik op het idee om eindelijk eens het gaaswerk te plaatsen. Met een handje extra gaat dat een stuk gemakkelijker en kun je nog eens overleggen over de manier van aanpakken. En zo zaten de twee stoere klusvrouwen op het kleine balkonnetje te timmeren. Aan het eind van de middag stond er niet alleen een heel gaaswerk voor de klimplanten maar was ook het vogelhuisje opgehangen! Hoe je elkaar soms net even over een drempeltje heen kunt helpen hè…

’s Avonds tijdens de afwas kregen we visite. Een rups! Blijkbaar met de bloemen meegereisd vanuit de tuin. Het is de rups van een koolwitje maar ik heb geen bloemkool op het balkon die het beestje mag opeten. Helaas, dat zullen die nog kleine plantjes niet overleven. Maar de sla vond de rups niet interessant evenals de rucola. Het was leuk om te zien hoe het rupsje op zoek ging naar ander eten. Al slingerend met zijn lijf probeert hij een ledige ruimte te overbruggen. Het slingert en rekt zichzelf net zolang tot het een houvast heeft. Terwijl het beestje onderweg was probeerde ik het gezichtje op de foto te zetten en dat viel nog niet mee.

De volgende ochtend ontdekte ik dat het wel van de aardbeiplantjes had gegeten. Erna heb ik het niet meer gezien, hopelijk kan het overleven met ander eten.

 

12345

Huisje

vogelhuisjeHelemaal vergeten om jullie het nieuwe huisje te laten zien!

Eigenlijk is het natuurlijk het mooist als het ook daadwerkelijk aan de muur hangt maar dat is zo’n klusje dat gemakkelijk blijft liggen. Helemaal als je verwacht dat het nog wel een jaartje leeg zal staan/hangen. En misschien verf ik het nog wel. Al is dat rondje in het hout aan de voorkant juist ook wel weer erg leuk en dan is het jammer om daar iets overheen te verven. Nou goed, jullie lezen het al, het kan nog alle kanten op. Maar het belangrijkste is dat het op den duur bewoond gaat worden want daar is het voor gemaakt.