Tag archieven: compostbak

compostkooi

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

DSCN7073_rsHet was eigenlijk helemaal niet de bedoeling om vanavond al aan de slag te gaan met de compostbak, maar ach, als de pallets dan al klaar staan en je toch al bezig bent geweest om de plek plantenvrij te maken, ach, waarom dan ook niet even passen of het misschien zónder boormachine in elkaar gezet kan worden? En ja hoor, geen gereedschap voor nodig. Wel een paar handschoenen, daar kwam ik na de eerste splinter wel achter. Inmiddels ligt er al een berg plantenresten in de bak, of eigenlijk kan ik het beter een kooi noemen want daar lijkt het meer op. Echt mooi vind ik ‘m niet, maar op het moment heb ik er eentje nodig en wie weet maak ik ‘m nog wel mooier als ik wat meer tijd heb. Bovendien zou ’t me niet verbazen als de bodembedekker er een beetje overheen gaat groeien en dan lijkt het ook al een stuk vrolijker.

De zonnebloemen zijn enórm groot. Inmiddels heb ik ze kunnen stutten, met behulp van stapels tegels die ik nog had liggen. Stokken zijn niet sterk genoeg om de ‘stam’ van de zonnebloem staande te houden. Laat staan dat ze voorkomen dat de bloem omwaait bij een flinke wind.

DSCN7066_rsHet was me laatst al opgevallen dat er een paar dode hommels in mijn tuin lagen. Ik vroeg me af of ik daar verbaasd over moest zijn aangezien ook hommels geen eeuwig leven hebben. Maar vandaag ben ik er weer minstens 5 tegengekomen. Wat jammer! Ik vraag me af wat de oorzaak is. En misschien valt ’t vooral op omdat er in mijn tuin ontzettend veel hommels voorkomen door alle bloemen. De lavatera (die ik overigens helemaal niet heb aangeschaft met het oog op hommels of wat voor insecten dan ook) zoemt van de bezige diertjes. Maar ook de zinnia’s en de frambozen worden druk bezocht. Net als het bloemetje wat hiernaast op de foto staat. Het komt uit het bijenbloemenmengsel en ik weet de naam er niet van. In het begin lijkt het heel erg op een soort onkruid wat overal in de tuin groeit, als ik deze niet op een rijtje had gezaaid was ’t niet verder gekomen dan een aantal blaadjes voordat ik het weer verwijderd had. En dat terwijl het een prachtige bloem is, met bijzondere eigenschappen (zie foto hieronder) DSCN7070_rs

Later weer meer.

Bakfiets

Geplaatst op door — Geen reacties ↓

Het was even een flink gesjor en twee keer lag ik bijna in de berm met de fiets, maar het is gelukt: de onderdelen voor mijn te maken compostbak liggen klaar in mijn tuin. Ik kreeg onlangs van een vriendin de tip om een compostbak van pallets te maken. Het voordeel hiervan is dat het niet alleen makkelijk is, maar ook nog half open waardoor de bak lekker luchtig blijft. Maar dan, hoe kom ik aan pallets?

Bij de buurman lag er eentje op het dak van het schuurtje. Toen ik daarnaar vroeg haalde hij hem er zo voor mij vanaf en adviseerde om met de bakfiets het geval te vervoeren. De bakfiets… eh, is dat moeilijk? Ik heb er nog nooit mee gefietst en dan ook nog eens meteen met een pallet erin… Maar goed, ik heb het al een hele tijd eens willen proberen want het zou maar wat handig zijn als ik met zo’n fiets kan fietsen. Dan ben ik nog onafhankelijker van de auto en dat vind ik wel wat. Dus na wat aanwijzingen stapte ik op de fiets en heb ik een rondje door de wijk gefietst. Dat lukte prima dus op naar de tuin.

En dan komt nu een belangrijke tip voor een ieder die zijn pallets wil vermenigvuldigen: ga ermee lopen rondsjouwen op een volkstuinencomplex. Binnen een minuut had ik er nog een pallet bij! Hoera, dat zijn er al 2. Dankzij de muur die aan mijn tuin grenst en die dus mooi als zijde drie van het vierkant kan fungeren had ik nog maar één pallet nodig. Laat ik nu net de dag ervoor eentje hebben zien liggen aan de kant van de weg, in de berm. Alleen er is iets met pallets en statiegeld en uiteraard wil ik niet het statiegeld van iemand wegnemen, ook al lag de pallet er wel een beetje in een stukje niemandsland. De man van wie ik de tweede pallet kreeg vertelde me dat er bij een pallet met statiegeld een opdruk op staat, iets met 25 euro. Dat gaf me wat meer duidelijkheid, ik moest in ieder geval maar even gaan kijken of dat er op stond.

Al enigszins vermoeid van het sjouwen met de pallets maar vastberaden om nu door te zetten ben ik een eindje gaan fietsen, op zoek naar de laatste pallet. Hij lag er nog! En hoewel er wel ergens een stempeltje op zat kon ik nergens iets vinden van statiegeld. En zo zijn de onderdelen van de compostbak dan eindelijk vergaard. Het laatste stuk fietsen was nog best spannend, de pallet paste niet heel goed in de bakfiets en viel op een gegeven moment opzij. Dankzij mijn snelle reactie kon ik nog net voorkomen dat ik omviel en ik kwam slechts scheef in de berm terecht. Wat dat betreft ben je wel snel uit balans want op de heenweg wapperde de regenhoes van de bak af en terwijl ik die snel vastgreep slingerde ik bijna van de weg. Maar ik ben weer een ervaring rijker, heb de mogelijkheden van de bakfiets ontdekt en het zal me niet verbazen als ik er nog veel gebruik van ga maken.

Takkenbende

Geplaatst op door — 1 reactie ↓

Vraag iemand met een volkstuin hoe hij aan het materiaal van zijn zelfgebouwde kas komt en het antwoord is steevast: ‘Daar en daar werd geklust en toen heb ik even gevraagd en kon ik dat en dat meenemen.’ Dat klinkt heel makkelijk maar ik moet daar toch heus wat meer moed voor verzamelen. Ik kwam er deze week achter dat ik gelukkig daarin niet de enige ben! Dat bemoedigde mij wel want tsja… het klinkt inderdaad heel simpel, waarom doe ik het dan niet gewoon?

Overigens denk ik dat ik ook nog wel zover kom. De eerste keer dat ik hoorde dat er ergens werd geklust duurde het 3 weken voor ik er langs fietste met voldoende moed om het te vragen. Uiteraard was het klussen allang weer voorbij. De de tweede ‘kluslocatie’ ontdekte ik vorige week en toen stond ik er 2 dagen later al op de stoep. Helaas, de klusmannen waren blijkbaar al naar huis en het hek zat op slot. Er wordt nog wel geklust denk ik, maar elke keer als ik er langskom zit het hek dicht, even vragen gaat dan moeilijk.

Gister waren de buren bezig met het maken van een huisje van takken. Hoe ze aan die takken kwamen? Natuurlijk, ‘daar en daar even gevraagd’. Hmmm. De gemeente heeft een heel aantal bomen in de buurt gesnoeid en de takken liggen nog klaar om opgehaald te worden.Of ik ook takken nodig had. Nou… eigenlijk vooral oud hout. Daar konden ze me gelukkig wel mee helpen dus binnenkort moet ik maar eens een plan maken voor een compostbak (hoera, connecties hebben helpt ook! :-))

Maar toen ik vandaag nog eens langs de plek fietste waar de buren die takken vandaan hadden, begon ’t toch wat te kriebelen. Vast handig om de framboos langs te leiden. In de winkel zijn de stokken misschien netter maar wel veel duurder… Of misschien kan ik ze gebruiken voor de clematis?

Vanavond ben ik nog even op stap gegaan met takkenschaar en tuinhandschoenen. Inmiddels staan er een aantal grote takken in m’n schuurtje. Ik moet nog even bedenken hoe ik ze precies kan gaan gebruiken, maar dat komt nog wel. Anders had ik morgen spijt als alles door de gemeentewerkers was opgeruimd en versnipperd. Nu voel ik me trots. Dat oude hout of een oud kozijn met nog glas erin komt ook nog wel eens. En misschien duurt dat helemaal niet zo lang meer.