Vandaag ben ik enkel naar mijn tuin gegaan om koffie te drinken en van mijn tuin te genieten. Dat doe ik veel te weinig. Of nou ja, ik geniet heel veel maar gewoon een beetje in de tuin zitten komt er maar bar weinig van. Vandaag dus wel. En toch kan ik het dan niet laten om even wat te doen 😉 Dit keer iets wat ik al heel lang van plan ben maar wat een beetje blijft liggen, namelijk het maken van een afscheiding aan de voorkant van mijn tuin. Ik ben al tijden takken aan het sparen en dit voorjaar kreeg ik een heel stel dikke takken van een perzikboom van een andere tuinder. Vandaag heb ik een beginnetje gemaakt met de afscheiding door, met behulp van de pootstok die ik eens van pake heb gekregen (en die hier héél handig voor is!) een stel dikke takken in de grond te zetten. Ze lijken redelijk stevig te staan, al is het nog even afwachten of het stevig genoeg is. Parallel aan deze takkenrij heb ik wat bamboestokken in de grond gestoken. Het zou mooier zijn om daar ook gewone takken voor te gebruiken maar ach, ik wilde alvast resultaat zien en zo snel kon ik niet. Tussen de twee rijt
jes heb ik dunne takken gelegd en zo is het idee al zichtbaar. Een andere keer weer verder. Tenslotte kwam ik om koffie te drinken. 😉
Tag archieven: afscheiding
Takkenboel
Vorig jaar maakte ik langs mijn rozenstruik een kleine afscheiding van takken. Ik wilde dat eens uitproberen en het was vooral voor de sier maar ook wel een beetje ter bescherming van de uitstekende takken van de rozenstruik. Eigenlijk had ik te weinig takken om het een afscheiding te kunnen noemen en nu, een half jaar later, is er nog maar weinig te zien van deze ‘afscheiding’. Maar goed, inmiddels heb ik wel door dat het handig is om al het snoeihout te bewaren en ligt er al een aardig hoopje takken klaar voor gebruik. Nu ik weet dat veel takken op de composthoop niet zo handig is, heb ik nog een extra reden om deze apart te houden. Inmiddels heb ik een nieuw doel om voor te sparen, namelijk een afscheiding aan de voorkant van de tuin. De rozenstruik staat nu namelijk niet meer aan de rand van de tuin, maar middenin. Tegen de takken aanlopen zal nu dan ook niet zo snel meer gebeuren. Aan de voorkant van mijn tuin zie ik echter nog wel eens dat er iemand naast de paden loopt (of fietst) en dat is niet zo prettig als je net gezaaid hebt. Bovendien vind ik het wel leuk om een soort van ‘entree’ te maken. Het zal wel een meerjaren-project worden want zó groot is de takkenboel nog niet. Maar ik houd wel van sparen. En al helemaal als dat beter is voor de composthoop.
Voorjaarskriebels
Het mag dan officieel nog geen voorjaar zijn, het voelt sommige dagen al wel zo! Gister had ik zin om even lekker in de tuin aan de slag te gaan. In ieder geval kon ik de frambozenstruiken nog snoeien dus ik had wat te doen. Verder zou ik wel zien. Om het lentegevoel nog wat te bevorderen trok ik geen jas aan maar een dikke trui. Het zonnetje scheen lekker en al werkend in de tuin hoorde ik zelfs al wat vogels fluiten. Héérlijk!
De lavatera is de hele winter blijven doorgroeien en bloeien. Nu ik weet dat deze plant zo groot word leek het mij wel wijs om deze flink terug te snoeien. En terwijl ik de takken verzamelde kwam ik tot een nieuw plan.
Eind vorig jaar heb ik de prachtige rozenstruik in de tuin gezet. Nu is deze echter ietwat ongelukkig terechtgekomen aangezien één tak nogal uitsteekt over het doorlopende pad. Daarnaast lijkt het me al een tijdje leuk om een soort afscheiding van wilgentakken te maken in mijn tuin. En zo kwam ik op het idee om een stukje pad bij de roos eruit te halen en hier een afscheiding te maken. Niet van wilgentakken maar van lavateratakken. Het zijn sterke takken en nog wel enigszins buigzaam. Daarnaast had ik nog een paar grote takken die ik een keer na een gemeentesnoei heb meegenomen.
Het is een wirwar van takken geworden, willekeurig in de grond gestoken of langs elkaar gevlochten. Nog niet helemaal dicht maar het begin is er. Er zal wel vaker wat gesnoeid moeten worden en zo zal het ‘hekje’ vanzelf wat groeien. Nu nog hopen dat het tegen een windstootje kan en anders begin ik weer een keer opnieuw.
Overigens hoop ik niet dat de gebruikte takken nog zo levendig zijn dat ze beginnen te wortel schieten. Dat verwacht ik eigenlijk van de gebruikte frambozentakken wel. Daar vind ik het niet zo erg van, maar als ik straks een rij lavaterastruiken heb staan wordt het een ander verhaal. En vooral een gróter verhaal.